سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

استاد مصطفی ملکیان مطلبی را تحت عنوان «سیر تحول اخلاق در ایران و جهان» در ١٥بهمن‌ماه ١٤٠٣ در انجمن ایرانی اخلاق در علوم و فناوری ایراد نموده‌اند که در آن، اخلاق یگانه پناهگاه جهت رشد و سعادت جامعه معرفی شده و در راستای تحقق این هدف، پیشنهادهایی عرضه داشته‌ است.

در این مقاله، نویسنده با رویکردی تحلیلی و مبتنی بر مطالعه‌ی تحت‌اللفظی آیات قرآن، به بررسی موضوع چندهمسری می‌پردازد و نشان می‌دهد که برخلاف برداشت‌های رایج، قرآن مجوّز ازدواج با بیش از یک همسر را نه به‌عنوان یک حق مطلق و همگانی، بلکه تنها در شرایطی بسیار خاص و محدود، آن هم با محوریت رسیدگی عادلانه به امور یتیمان و حفاظت از اموال آن‌ها صادر کرده است. مقاله تأکید می‌کند که نقض هر یک از این شرایط، مشروعیت این حکم را از بین می‌برد و در نهایت، قلمرو چندهمسری را به دایره‌ای کوچک اما اخلاق‌مدار و مسئولانه محدود می‌سازد.

ناپلئون درباره‌ی تالران، وزیری که به همه‌ی نظام‌های متوالی خدمت کرد و به همه‌شان خیانت نمود ـ و به ظرافت، زبان نرم و شیک‌پوشی‌اش شهرت داشت ـ گفت: «او همچون زباله‌ای است که در جورابی از حریر پنهان شده». همین تصویر به ذهنم آمد وقتی نوشته‌های فردی به نام کورتیس یاروین را مرور می‌کردم؛

به اعتقاد مودودی، خداوند در قرآن اصول و مبانی كلّی‌ای را كه انسان‌ها برای زندگی صحیح به آن محتاج هستند؛ بیان كرده است. پیامبر (ص) نیز با استقرار یك نظام سیاسی ـ اجتماعی آن چه در تفسیر و توضیح این اصول ضرورت داشته، كاملاً برای ما آشكار كرده است. این دو منبع مؤلفه‌های اساسی و ضروری را برای سامان دادن یك زندگی فردی و اجتماعی توأم با خیر و سعادت در اختیار ما قرار داده‌اند.

کتاب «اقبال و تأثیر متفکران غربی بر او» تألیف تارا چارن رستوگی و ترجمه محمد مسعود نوروزی اثری پژوهشی در حوزه اندیشه اسلامی و فلسفه تطبیقی است که به بررسی تعامل فکری محمد اقبال لاهوری با ۲۲ متفکر غربی و یک اندیشمند شرقی می‌پردازد.

در زندگی انسان‌ها اوقاتی وجود دارند که به حدی گران‌بها و تأثیرگذار هستند که به عنوان نقطه عطفی در همه‌ی حیات انسان مطرح شده و انقلاب عظیمی را در اصلاح و تغییر مثبت انسان ایجاد می‌کنند. البته این فرصت بی‌نظیر به عنوان نعمتی بزرگ از جانب خداوند رحمان در اختیار همگان قرار داده شده اما شاید چنان‌که شایسته است از جانب اکثریت انسان‌ها قدر این گوهر گران‌بها دانسته نشده است.

اجبار و اکراهی در (قبول) دین نیست، چرا که هدایت و کمال از گمراهی و ضلال مشخّص شده است، بنابراین کسی که از طاغوت (شیطان و بتها و معبودهای پوشالی هر موجودی که بر عقل بشورد و آن را از حق منصرف کند) نافرمانی کند و به خدا ایمان بیاورد، به محکم‌ترین دستاویز درآویخته است (و او را از سقوط و هلاکت می‌رهاند و) اصلاً گسستن ندارد. و خداوند شنوا و دانا است (و سخنان پنهان و آشکار مردمان را می‌شنود و از کردار کوچک و بزرگ همگان آگاهی دارد).

زبان رسمی کشور فارسی است؛ یعنی زبانی که نقش واسطه را برای ایجاد ارتباط و انتقال پیام میان اقوام مختلف ایرانی ایفا می‌کند، اقوامی که هر یک با زبانی متفاوت صحبت می‌کنند. همان نقشی که زبان انگلیسی در جامعه بین‌الملل و برای تسهیل ارتباط میان مردم مختلف جهان ایفا می‌کند. اما وجود زبان رسمی نافی اهمیت و جایگاه «زبان‌ مادری» نیست. مسئله‌ای که در اصل 15 قانون اساسی کشور به خوبی پیش‌بینی شده است: «زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد، ولی استفاده از زبان‌های محلی و قومی در مطبوعات و رسانه‌های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس، در کنار زبان فارسی آزاد است».

خداوند پروردگار مخلوقات عالم شهاده و غیب را خلق نمود. در این آفرینش، هر موجودی را با هدف و حکمتی خاص به صحنه وجود آورد و زمانی فرا رسید که پروردگار هستی اراده کرد مخلوقی متفاوت و جدید باشد. بنابراین، در ملاء اعلی اعلام شد که مخلوقی بدیع و بی‌مانند و بی‌بدیل با هویتی متفاوت از سایر موجودات پا به عرصه وجود می‌گذارد و خطاب به ملائکه فرمود:

رهبران، بزرگان، پیشوایان فکری و دعوتگران، و همه‌ی کسانی که در مسیر رساندن برنامه‌ی الله متعال به مردم حرکت می‌کنند، مسئولیت سنگینی را بر دوش دارند. پیشوای فکری، سیاسی و دینی باید تربیت‌شده، هوشمند، آگاه و آماده باشد. صاحبان جایگاه رهبری و دعوت، و تمامی دعوتگران باید بدانند که پای در مسیری نهاده‌اند که ادامه‌دهنده‌ی حرکت انبیا است؛