سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

کشتار، بمباران، بازداشت، شکنجه، اعدام‌های صحرایی، مفقود شدن هزاران تن از شهروندان بلوچ و کشف ده‌ها گور دسته‌جمعی از سال ۲۰۰۶ تاکنون، چهره‌ی خشن و بی‌رحم دولت نوظهور پاکستان را علیه بلوچ‌ها نمایان کرده است.

نجوای من با قلم برای گفتن یا نگفتن هر ساله از این جریان پر از جنایت علیه بشر، ماجرایی تماشایی است. آمیخته‌ای از تردید و تکلیف. وقتی به هر آنچه که پس از آن تراژدی هولناک دهۀ پایانی قرن بیستم رخ داد (تحلیل‌های اندک و بهره‌برداری‌های فراوان) می‌نگرم، در نوشتن دچار تردید می‌شوم، سکوت را می‌پسندم و با خود می‌گویم: چیزی که عیان است، چه حاجت به بیان است؟

"مردم به سمت شمال می‌روند تا به خانه‌هایشان بازگردند، نگاهی به آنچه بر سرشان آمده بیندازند، سپس برمی‌گردند و می‌روند... نه آب، نه برق." با این کلمات سرد، "استیو ویتکوف"، میلیاردر حوزه املاک و فرستاده ترامپ به خاورمیانه، آنچه در غزه رخ می‌دهد را توصیف کرد. گویی که او از یک نقص فنی در یک پروژه ساختمانی سخن می‌گوید، نه از شهری که به طور کامل نابود شده، نه از وطنی که قرار است از روی نقشه حذف شود، نه از ملتی که زیر آوار له می‌شود.

در چند دهه اخیر در ایران مباحثی درباره کم‌رنگ ‌شدن اخلاق و ویژگی‌های اخلاقی در کشور به‌وجود آمده است و برخی از محققین و اندیشمندان بر این باورند که جامعه در مسیر زوال اخلاقی قرار گرفته است؛ گرچه برخی دیگر معتقدند روند کلی زندگی مدرن در تمام جوامع به این سمت رفته است و مشکلات اخلاقی را ناشی از سازمان و ساختار اجتماعی و فرهنگی جامعه ایرانی قلمداد می‌کنند.

در اخبار آمده بود که پنج روز پیش خانم کریستینا کالدرون آخرین بازمانده قوم یاگان (بومیان بخشی از شیلی و آرژانتین) که می توانست به زبان بومی یامانا صحبت کند، در ۹۳ سالگی از دنیا رفت.

این عبارت که اقبال نخستین کسی است که ایده‌ی یک کشور مستقل را برای مسلمانان هندی مطرح کرد، که در نهایت منجر به ایجاد کشور پاکستان شد، و یا حتی فراتر از آن، خطاب او به‌عنوان معمار پاکستان و یا شاعر، فیلسوف و سیاستمدار مسلمان پاکستانی به کرات به گوش همه خورده است.

مردم مظلوم و آواره، مؤمن و مقاوم «غزه» به مدت ۴۷١ روز در نمایشی دراماتیک و سوزناک در برابر انظار جهانیان از سوی صهیونیست‌های اشغالگر با همکاری، همراهی و حمایت همه جانبه‌ی آمریکا و متحدان غربی‌اش با فجیع‌ترین شیوه‌های غیر انسانی شکنجه‌کش، قصابی و سلاخی شدند. در این نسل‌کشی بی‌سابقه بیش از ۱۷۰ هزار فلسطینی کشته و زخمی شده‌اند که اکثریت آنان زنان و کودکان هستند.

ده‌ها هزار نفر از شهروندان فلسطینی آواره از صبح روز دوشنبه ٨ بهمن‌ماه جاری به شمال غزه بازگشتند، پس از جنایتی که اسرائیل در حق ساکنان این منطقه‌ی فلسطینی در طول بیش از ۱۵ ماه مرتکب شد. وفا حسن‌پور نگاهی به بازگشت عزیزانه و عزتمندانه‌ی اهل غزه‌ی سرفراز داشته است.

سپاس غزه؛ از تو آموختیم که سپاهیان واقعی از میان سوره‌ی أنفال و دوره‌های حفظ قرآنکریم بر می‌خیزند، نه از دانشکده‌های جنگی و نظامی! سپاهیان‌ات را دیدیم که بر شانه‌های شان هیچ مدال افتخاری نبود، ستاره‌های نظامی نداشتند، و سنجاق‌های موفقیت بر سینه‌های شان دیده نمی‌شد، ولی آنان ژنرال‌های واقعی بودند.

کودکی معصوم بار دیگر قربانی خاموش خانواده‌ای از هم پاشیده شده و در سن ۶ سالگی با آزار و اذیت جسمی، روحی و ..، طاقت و رمقی برای ادامه زندگی در جهنمی بنام خانه پدری نیافت و از درد و رنج و توحشی ویرانگر رها شد.