این مقاله نشان میدهد که پروژهی صهیونیستی در چهار مسیر ممکن (راهحل دو دولت، دولت دموکراتیک واحد، آپارتاید دائمی، کوچاندن جمعی) در نهایت به افول خود میرسد. استراتژی مقابلهای مؤثر شامل حفظ حضور فلسطینیان بر سرزمین، حمایت از پایداری و مقاومت، پایان محاصره و الحاق، آزادی اسرا، پیگرد عاملان جنایت و ایجاد جنبش جهانی علیه ساختارهای سلطه و تبعیض است. عدالت، آزادی، حق تعیین سرنوشت و بازگشت فلسطینیان، اصول محوری این مسیر هستند و تنها راه معقول برای پایان پروژهی رژیم صهیونیستی به شمار میروند.
چهارشنبه ۱۴ آبان، جامعه ورزش ایران در اندوهی عمیق فرو رفت. صابر کاظمی، والیبالیست ملیپوش و پشت خطزن محبوب تیم ملی والیبال ایران، در ۲۷ سالگی پس از چند روز مبارزه با بیماری و مرگ مغزی چشم از جهان فروبست. کاظمی که از دوران کودکی عشق به والیبال داشت، مسیر حرفهای خود را از آققلا آغاز کرد و با درخشش در تیم ملی و باشگاهی، از جمله قهرمانی آسیا ۲۰۲۱ و کسب عنوان MVP، یکی از چهرههای شاخص والیبال ایران شد. فقدان او نه تنها خانواده، بلکه جامعه ورزش و میلیونها هوادار را داغدار کرد. مربیان و همتیمیها او را بازیکنی پرتلاش، اخلاقمدار و با استعداد وصف کردند که پروازش در آسمان والیبال ایران زودهنگام به پایان رسید.
دولت ترامپ برای حفظ آتشبس غزه از ۱۰ اکتبر، مداخلات بیسابقهای در تصمیمات امنیتی و سیاسی اسرائیل انجام داده و یک نهاد نظارتی مستقیم در قدس ایجاد کرده است. این اقدامات نشاندهندهی فقدان اعتماد آمریکا به نتانیاهو و نگرانی از طولانی کردن جنگ به دلایل سیاسی و فشار ائتلاف افراطی راستگرای اوست. نتانیاهو همواره تلاش کرده محاکمهی فساد خود را به تعویق اندازد و از ادامهی جنگ بهرهبرداری سیاسی کند. در همین حال، فشار و حمایت آمریکا میتواند به او پوشش سیاسی داخلی و امکان امتیازدهی بدهد و همزمان مسیر مذاکرات صلح و گسترش توافقنامههای ابراهیم را پیش ببرد.
درگیریهای مرزی میان افغانستان و پاکستان که ریشه در گذشته دارد، پس از حملات اخیر هوایی پاکستان به کابل و افزایش فعالیت «تحریک طالبان پاکستان» دوباره شعلهور شده است. روابط طالبان افغانستان با پاکستان پس از دو سال از قدرتگیری طالبان تیره شده و سفر اخیر وزیر خارجه طالبان به هند و برنامه دهلی برای بازگشایی سفارت در کابل، به نگرانیهای ژئوپلیتیک پاکستان افزوده است. با این حال تحلیلگران معتقدند که با وجود این تنشها، دو طرف تمایلی به جنگ گسترده ندارند و کشورهای منطقه نیز بر کاهش تنش و راهکار دیپلماتیک تأکید میکنند.
رسانهایکردن تحقیرآمیز خطای سهوی یک معلم و تعمیم نمادین آن به کل معلمان، پاککردن صورتمسئله است. مسألهی اصلی، ساختار بیمار آموزش و پرورش و تراکم غیرمعمول ۴۰ تا ۵۰ دانشآموز در یک کلاس است که کیفیت آموزش را نابود و معلمان توانمند را به فرار اداری و تبعید خودخواسته سوق داده است. بهجای زهرچشمگیری و تحقیر معلمان، لازم است به اصلاح ساختارها و تکریم واقعی جایگاه معلم پایبند باشیم.
مقاله به کشتار گستردهی غیرنظامیان در شهر فاشر سودان بهدست نیروهای حمیدتی میپردازد و آن را اقدامی حسابشده برای رعبافکنی و زمینهسازی پیشرویهای بعدی میداند. نویسنده این فاجعه را نشانهای از فروپاشی نظم اخلاقی جهانی و زوال لیبرالیسم میشمارد. در ادامه، با اشاره به سرنوشت انقلابهای عربی، بحرانهای کنونی را حاصل ترکیب استبداد داخلی و مداخلات خارجی میداند و نقش امارات را در این آشوبها پررنگ میبیند؛ کشوری که در رفاه غوطهور است اما در سیاست خارجی دچار «سندرم ثروت» و رفتارهای مداخلهگرانه شده است.
نویسنده تنش اخیر میان دو کشور را نتیجهی فعالیت «تحریک طالبان پاکستان» و پیوندهای قومی و مذهبی آن با طالبان افغانستان میداند. او معتقد است که این اختلاف میتواند با میانجیگری کشورهای مسلمان، بهویژه ترکیه و قطر، حل شود. أقطای نقش کشورهایی چون هند، آمریکا و اسرائیل را در دامنزدن به بحران پررنگ میبیند و هشدار میدهد که هدف آنها تضعیف وحدت جهان اسلام است. در پایان تأکید میکند که اشتراکات دینی و فرهنگی افغانستان و پاکستان بسیار بیشتر از اختلافاتشان است و باید از این بحران فرصتی برای همبستگی اسلامی ساخت.
یادداشت با نقد نظام آموزشی ایران، نشان میدهد که با گسترش مدارس غیردولتی و تأثیر فزایندهی معدل نهایی در کنکور، عدالت آموزشی بهشدت آسیب دیده و آموزش و پرورش از نهاد فرصتساز به نهادی تبعیضزا و رانتمحور تبدیل شده است. مدارس دولتی فرسوده و بیامید شدهاند، در حالی که مرفهان با هزینههای میلیاردی مسیر موفقیت تحصیلی را در انحصار گرفتهاند. شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز با پافشاری بر سیاستهای ناعادلانه، به تعمیق بحران دامن زده است. نویسنده این وضعیت را «اختلال فراسیستمیک» در آموزش کشور مینامد و هشدار میدهد که نسل «رستگار رحمانیها» رو به زوال است.
متن در سوگ دکتر محمدطاهر عباسیراد، پزشک فرهیخته، مؤمن و نیکوکار مهابادی نوشته شده است. نویسنده با اشاره به ایمان، تعهد و روحیه انساندوستانهی او، وی را پزشکی دلسوز، یاریرسان نیازمندان و الگویی از خدمت خالصانه معرفی میکند. دکتر عباسیراد نهتنها در عرصهی پزشکی، بلکه در فعالیتهای فرهنگی و اجتماعی نیز نقش برجستهای داشت؛ از جمله همکاری با جماعت دعوت و اصلاح مهاباد و مشارکت در تأسیس جمعیت خیریهی نورافزا. او با طبابت رایگان، پرداخت هزینههای درمان بیماران بیبضاعت و برگزاری کارگاههای آموزشی، عمر خود را وقف خدمت به مردم کرد. درگذشت وی ضایعهای بزرگ برای جامعهی پزشکی، نهادهای مدنی و مردم مهاباد دانسته شده است.
عراق در آستانه انتخابات پارلمانی چالشی برای ۳۲۹ کرسی است، بدون حضور جریان صدر که بیشترین کرسیها را در ۲۰۲۱ داشت. ائتلافهای شیعی نزدیک به ایران احتمالاً اکثریت را به دست میآورند، اما اختلافات داخلی میان آنها، بهویژه با هادی عامری و نوری مالکی، مهمترین چالش برای تشکیل حکومت آینده خواهد بود. در جبهه اهل سنت، محمد حلبوسی و دو جریان اصلی دیگر حضور دارند، اما نبود یک رهبری واحد و وضعیت اقتصادی محدودیت ایجاد میکند. کردها با حزب دموکرات و اتحاد میهنی همچنان نقش سوم را در پارلمان و کابینه خواهند داشت، هرچند اختلافات میان دو حزب کرد ممکن است تنشهایی بهوجود آورد. در مجموع، مشارکت پایین و ائتلاف شیعیان نزدیک به ایران بیشترین نفوذ سیاسی را خواهد داشت.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل