امر به حجاب برابر نص شرعی است و علمای اسلام بر وجوب پوشش همهی بدن زن اتفاق دارند. فقط اختلاف در مورد پوشش صورت و دو دست است. در قسمت نخست مقاله بیان نمودیم بر پایهی نگاه علما و مفسرین به نوع استثنا در آیهی زینت: « وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إلا مَا ظَهَرَ مِنْهَا»، دو برداشت متفاوت در خصوص پوشش صورت وجود دارد. گروهی معتقدند، به دلیل اینکه استثنا در آیه منقطع است، مراد از زینت آشکار که در آیه: «إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا»، استثنا شده؛ لباس ظاهر(چادر) است، بر این اساس، پوشش صورت واجب است و جایز نیست زن صورتش را برای افراد نامحرم آشکار سازد
هر بحران و هر پدیدهی استثنایی در جهان مانند فوران آتش فشان یا وقوع طوفان یا شیوع یک ویروس کشنده، بحثهایی را در میان اهل ایمان به وجود میآورد به ویژه زمانی که این رویدادها با مرگ و زندگی یا رنج و عذاب ارتباط داشته باشد و بر وجود انسان تأثیر بگذارد. در وضعیت فعلی فجایع و مصائب انسانی سؤالاتی را ایجاد میکند، مانند این که چرا خدا در سوریه برای نجات بیگناهان دخالت نمیکند؟ یا این که خداوند در حوادث غزه کجاست که مسلمانان را یاری نمیدهد؟ چرا جرثقیل حرم مکی سقوط میکند و دهها نمازگزار بیگناه را به کشتن میدهد؟ گناه این افراد چه بود؟ آیا این ویروس نتیجهی خشم خداوند از اعمال انسانهاست؟ آیا زندگی برای انسانهای پاک و پرهیزگار به مراتب آسانتر است؟
در طول تاریخ پرافتخار اسلام، مقدسات ما از حقد و دشمنی نژادپرستان و جاهلان در امان نمانده است. اما در دهههای اخیر، این موضوع از طریق کمپینهای فراوان و زیر چتر حمایتی مقامات امنیتی بیش از پیش سازماندهی شده است. نکتهی خطرناک آن است که این تحریکات به نام آزادی بیان و دفاع از هویت توجیه میشود، این چه نوع آزادی است که باعث چنین رویکرد نفرتانگیزی میشود؟
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا ﴿١﴾ وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا ﴿٢﴾ وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا ﴿٣﴾ يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا ﴿٤﴾ بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا ﴿٥﴾ يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ ﴿٦﴾ فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ ﴿٧﴾ وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ ﴿٨﴾
ﺑِﺴْﻢِ ﺍﻟﻠّﻪِ ﺍﻟﺮَّﺣْﻤﻦِ ﺍﻟﺮَّﺣِﻴﻢِ اِﺫَﺍ ﺯُﻟْﺰِﻟَﺖِ ﺍْﻟﺎَﺭْﺽُ ﺯِﻟْﺰَﺍﻟَﻬَﺎ ﻭَﺍَﺧْﺮَﺟَﺖِ ﺍْﻟﺎَﺭْﺽُ ﺍَﺛْﻘَﺎﻟَﻬَﺎ ﻭَ ﻗَﺎﻝَ ﺍْﻟﺎِﻧْﺴَﺎﻥُ ﻣَﺎﻟَﻬَﺎ ﻳَﻮْﻣَﺌِﺬٍ ﺗُﺤَﺪِّﺙُ ﺍَﺧْﺒَﺎﺭَﻫَﺎ ﺑِﺎَﻥَّ ﺭَﺑَّﻚَ ﺍَﻭْﺣَﻰ ﻟَﻬَﺎ ... ﺍﻳﻦ ﺳﻮﺭﻩ ﺑﺎ ﻗﺎﻃﻌﻴﺖ ﺑﻴﺎﻥ میﻜﻨﺪ، ﻛﻪ ﻛﺮﻩی ﺯﻣﻴﻦ ﺩﺭ ﺣﺮﻛﺖ ﺑﻮﺩﻩ، ﻭ ﺯﻟﺰلهاش ﻣﺸﻤﻮﻝ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﻭ ﻭحیِ ﺍلهی است، ﻭ ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺍﻭ ﺗﻜﺎﻥ میﺨﻮﺭﺩ، ﻭ ﺑﻌﻀﺎً میلرﺯﺩ.
ترک محیط: متربی باید از محیطی که برایش تأثیرات منفی دارد دور شود؛ زیرا ماندنش در محیط آلوده اگر پایبندی، پاکی و صفایش را به کلی از بین نبرد حداقل پیامدهای منفیای را برایش در پی خواهد داشت. ترک محیط سبب تثبیت و تحکیم باورهای مثبت یا ایجاد آنها میشود. پاکسازی محیط با دورکردن بدکاران از آن یا با دور شدن متربی از آنان، روشی است که قرآن در زمینهی دعوت ارائه داده است»
متربی یا تربیتشونده، فردِ هدف برای امر تربیت است تا پروردگارش به وی شناسانده شود و پیام حیاتبخش اسلام به وی ابلاغ گردد. متربیان به امید داشتن آیندهای درخشان تربیت میشوند؛ زیرا آنان در آینده عهدهدار دعوت و اصلاح جامعه خواهند شد و مسؤولیت تربیت اعضای جامعه را برعهده خواهند گرفت و در راستای رفع مشکلات و پُر کردن خلأهای موجود تلاش خواهند کرد. هر جنبش، دعوت یا مؤسسهای هر اندازه قوی یا برخوردار از شخصیتهای بزرگ باشد خطر همچنان آن را تهدید میکند و شاید دیری نپاید که شخصیتهایش یکی پس از دیگری از بین بروند و در نتیجه زمانی فرا رسد که همهی شخصیتهایش را از دست بدهد[79].
اولاً: اقوال علما و مفسرین در مورد معنا، مقدار و مصداق زینت در آیه [نور:31] خداوند متعال به زنان مسلمان امر نموده زینت خود را به مردان بیگانه و نا محرم جز آنچه آیه استثنا نموده است به خاطر جلوگیری از فتنه آشکار نسازند. سپس آنچه را که از زینت خود به خود آشکار میشود، استثنا نموده است؛ اما علما در مورد معنا و مصداق این مقدار از زینت که استثنا شده است اختلاف دارند آنان اقوالی را از برخی صحابه و تابعین نقل میکنند که مراد از زینت لباس ظاهر است. و برخی دیگر میگویند مراد از آن سرمه، انگشتر، دستبند و صورت و... است.
در اسلام، مقولاتی وجود دارد که قرآن کریم در بارهی آنها سکوت کرده است، مانند ریاست دولت و قضاوت و وزارت زنان. لذا، نصی در قرآن کریم منعی در تصدی زن برای منصب ریاست دولت و دیگر مناصب اداری و مدیریتی و سیاسی و حتی قضاوت وجود ندارد. اما در سنّت نبوی شریف، بیان شده اند؛ مانند عدم جواز زن برای امامت عظمی و رهبری عمومی. و دلیل آن این حدیث صحیح است که پیامبر اسلام – ص – فرمود: « لَنْ يُفْلِحَ قَوْمٌ وَلَّوْا أَمْرَهُمُ امْرَأَةً».
چرا نابرابری معضل آفرین است، در گفتوگو با نرگس سلحشور، مترجم و پژوهشگر: نابرابری مفهومی است كه در روزگار ما، عمدتا طنینی ناخوشایند دارد. مهمترین نمود آن در همه جوامع، اختلاف طبقاتی و نابرابریهای اقتصادی است، اما قطعا به آن محدود نمیشود. نابرابری معانی متفاوتی دارد، نابرابری سیاسی و نابرابری قانونی یا نابرابری در برابر قانون و نابرابری نژادی و نابرابری جنسیتی برخی از نمودهای آن است. بسیاری معتقدند كه برخی از انواع نابرابری ناگزیر است، همچنانكه گروهی برخی از انواع نابرابری را به لحاظ اخلاقی یا قانونی لازم میدانند. حتی برخی معتقدند نابرابری اقتصادی هم نه فقط امری رایج كه لازمه حیات اجتماعی است. تامس مایكل اسكنلن فیلسوف سیاسی امریكایی معاصر اما معتقد است كه نابرابری معضل آفرین است و برای آن استدلالهایی آورده و راهحلهایی برای اجتناب از آن عرضه كرده است. این دیدگاه او در كتابی با عنوان «چرا نابرابری معضلآفرین است؟» با ترجمه نرگس سلحشور به همت انتشارات سروش مولانا منتشر شده است. منظور اسكنلن از نابرابری چیست؟ چرا آن را معضلآفرین میخواند؟ آیا میتوان بر این معضل غلبه كرد؟ راهحل آن چیست؟ این پرسشها را با نرگس سلحشور، مترجم این كتاب در میان گذاشتیم
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل