سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

«یک دهم حسن خلق در چشم‌پوشی است» بزرگ یک قوم کسی نیست که غافل باشد بلکه سرور قوم کسی است که خود را به غفلت زند (از خطاهای آنان چشم‌پوشی کند.)

آنچه در زیر می‌آید سخنان دکتر مقصود فراستخواه استاد برنامه‌ریزی توسعه و آموزش عالی است که با موضوع «هفت ضلع تفکّر انتقادی» در انجمن جامعه‌شناسی ایران در اردیبهشت 1401 ایراد گردیده است.

مقصود از تفویض یعنی اعتماد و امید به جبران خدا در مقابل کاستی‌های و کمبودهای و ستم و جور روزگار در این دنیا و در جهانی دیگر. تفویضی از جنس مؤمنِ آل‌فرعون، بعد از آنکه به بانگ بلند در برابر ستم فرعون ایستاد و نقشه‌ی ستمکارانه‌‌ آنان را بر هم زد، در پایان گفت: «وَأُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ» «و كارم را به خدا می‌سپارم. خداست كه به بندگان بیناست».[غافر/۴۴]

زندگی سخت شده. این حرف را تقریبا از همه می‌شنویم. شرایط اقتصادی و اجتماعی ناگوار است، شكاف فقیر و غنی روز به روز بیشتر می‌شود، زیست بوم رو به اضمحلال است، سایه جنگ بر سر اكثر ابنای بشر سنگینی می‌كند، آزادی‌های فردی و امنیت اجتماعی از همه سو تهدید می‌شود و خلاصه اوضاع قمر در عقرب است. در چنین وضعیتی برای زنده ماندن و زیستن چه باید كرد؟ چه می‌توان كرد؟ مقصود فراستخواه، جامعه‌شناس ایرانی پنجشنبه هفتم اردیبهشت 1402 در مدرسه تردید، درباره زندگی در زمانه دشوار سخنرانی كرد و كوشید ضمن تشریح وضعیت، پاسخی برای این پرسش بیابد. آنچه می‌خوانید گزارشی از صحبت‌های اوست.

کتاب الله متعال در مورد بنی‌اسراییل برای مان سخن می‌گوید، هنگامی که ایشان معجزه‌ی پیامبر خدا موسی علیه‌السلام را دیدند، الله متعال ایشان را دستور داد تا گاوی را بکشند و سپس پاره‌ی از گوشتش را به جان جسد کشته شده بزنند، الله سبحان او را زنده نمود و او هم نام قاتلش را برای ایشان گفت.

1. درآمد: انرژی درمانی، شفای كوانتومی، روانشناسی مثبت‌گرای زرد، طب سنتی، طب سوزنی، طالع‌بینی، بشقاب‌پرنده‌ها و مواردی از این دست، همگی از جمله عناوینی هستند كه در طی زندگی زیاد با آنها مواجه شده‌ایم. برخی از ما از این روش‌ها، به گُمان درمان و شفا یافتن، بهره برده‌ایم و برخی آنها را غیر علمی و خرافه پنداشته‌ایم.

نیاز به نقد و گفت‌وگو برای حل مسائل فرهنگی، اجتماعی و سیاسی، موضوعی است كه برای اصلاح وضع موجود بسیار ضروری به نظر می‌رسد ولی واقعیت این است كه نقد و گفت‌وگو در كشور ما جایگاه چندانی ندارد.

با توجّه به دوگانه‌ی تلاوت و تدبّر در مورد میزان تلاوت قرآن سه رویکرد وجود دارد: رویکرد اول مى‌گويد: باید بر تلاوت هر چه بیشتر مخصوصاً در رمضان و به روش ختم قرآن - تلاوت از اول تا آخر قرٱن - اصرار ورزیم.

هُوَ الَّذِي أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ ۗ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ ۗ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ ‎﴿٧﴾ [آل عمران: ٧]

چکیده و جان کلام می‌توان گفت عبادت و واجب وقت ما در شب‌های قدر این است که کار انسان در آن موقع محاسبه در ارتباط با این هدایت باشد؛ بدین‌گونه که موضع‌گیریش در قبال این هدایت چه بود است و به خاطر تقصیرها و کوتاهی‌هایش در قبال برنامه‌ی هدایت از خداوند طلب آمرزش كند و تجدید عهد و پیمان كه از این به بعد با استقبال دیگری و با موضع‌گیری دیگری با این هدایت نازل‌شده در آن شب روبرو شود.