با رعایت اصول تغذیهای صحیح در ماه مبارک رمضان میتوان عوارض ناشی از گرسنگی طولانی مدت را به حداقل رساند.
وقتی به چهره برخیاشان مینگری چنان درهم رفته است که باهفت من عسل خورده نمیشوند، وقتی که کمی سر به سرشان میگذاری میشنوی که: مزاحم روزه دار نشو، روزه دار است حوصله ندارد، گرسنه است، اخلاصش به هم میریزد.
«وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ» ( قدر: ۲) و تو چه میدانی که شب قدر چه شبی است. این همان شب مبارکی است که در کتاب خدا اینگونه توصیف شده است: «حم * وَالْکِتَابِ الْمُبِینِ * إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةٍ مُّبَارَکَةٍ إِنَّا کُنَّا مُنذِرِینَ * فِیهَا یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ * أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا إِنَّا کُنَّا مُرْسِلِینَ * رَحْمَةً مِّن رَّبِّکَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ»
روزه به شرط عدم افراط در غذاهای سنگین و رعایت سایر دستورات بهداشتی، علاوه بر تندرستی، بر تعادل اعصاب و روان و روحیات انسان و پیشگیری از طغیان احساسات نفسانی و افزایش اعتماد به نفس نیز تأثیر اساسی دارد؛ و اساس حكمتش «تقوی» است.
به نام خداوند مهربان مهرورز و درود و صلوات بر پیامبر رحمت (ص).
ماه مبارک رمضان آمد و با آمدن آن مسابقه و پیشی گرفتن برای انجام کارهای خیر و نیکو آغاز شده است. اما برای استفادهی بهینه و هر چه بیشتر از فرصتهای رمضان و هدر نرفتن نیروها و نیکیها بایسته است برنامهای عملی برای آن داشته باشید. ما برنامهی زیر را پیشنهاد میکنیم:
هدفهای رفتاری و رهنمودهای کلی:
این برنامه کلی بوده و هر کس میتواند به تناسب شرایط کاری و شخصی خود آن را تنظیم و تغییر دهد.
پس از ماهها هلال ماه مبارک رمضان برآمد و مسلمانان به استقبال آن رفتند و خیرات و برکات آن بر آنان باریدن گرفت و در دلهای آنان شوق و ذوق بسیاری برای نکوداشت این مهمان گرامی به وجود آمد، شروع به استقبال از آن کردند آنهم با چه شور و اشتیاقی که خدا میداند! رمضان ماه نزول قرآن و فرض شدن روزه است که در آن درهای بهشت باز و درهای دوزخ و شیاطین بسته خواهند شد.
هدف اساسى این مقاله از یکسو، اثبات ناتوانى ابزار و مفاهیم فقیهان گذشته در پدید آوردن نظریهاى منسجم در باب عقل، و از سوى دیگر، نقد مدعیات آن گروه از نواندیشان دینى است که طى سدهی گذشته (احیاى اجتهاد) را به عنوان راه حل اساسى براى معضلات و عامل تحول جوامع اسلامى مطرح کردهاند؛ بنابراین پرسش از جایگاه عقل در فقه شیعه، بیش از آنکه فقیهانه باشد، معرفتشناسانه است.
آنچه از آیات قرآن به طور صریح و ضمنی بر میآید فلسفه تمام عبادتها رسیدن به تقوای الهی است؛ زیرا خداوند متعال در آیهی۲۱ سورهی بقره میفرماید: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» بنابراین از طریق مقام و منزلت عبودیت و بندگی خدا میتوان به مقام تقوای الهی رسید وکسی راه دیگری جز این راه در پیش گیرد اگر چه ادعای تقوا کند هرگز نمیتواند به تقوا برسد.
روزه از دو رکن اساسی برخوردار است: امساک و نیت. منظور از امساک پرهیز از شهوت خوردن و نوشیدن و مسائل زناشویی و اعمال مربوط به آن در طول روز است. مراد از مشابه خوردن و نوشیدن شهواتی است که برخی از مردم به آن عادت کردهاند اگرچه در واقع خوردنی یا نوشیدنی نیست مانند مصرف دخانیات که برای معتادان مهمتر از خوردن و نوشیدن است.
رمضان ماه قرآن است، شروع نزول قرآن در این ماه اتفاق افتاد، قرآن به ذکر روزه و واجب بودن آن نازل شده، بسیار تلاوت کردن قرآن در ماه رمضان مشروع گشته است، تا اینکه حضرت جبرئیل در ماه رمضان قرآن را با پیامبر -صلّى الله علیه وسلّم- مدارسه مینمود.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل