سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

به قلم د. توفیق الشاوی
منبع: اخوان اون لاین
ترجمه از عربی: یوسف ارباب شستان – سراوان
________________________________

دین اسلام اصول و ارزشهایی ثابت و جاویدان را بر جامعه لازم می گرداند که اصلاح وضع جامعه و پیشرفت آن به اندازه التزام به آن ارزشهاست. بر این اساس برخی مواقع جوامع راه موفقیت و رشد را می پیمایند و زمانی دیگر با دور شدن از این اصول و ارزشها در مسیر عقب ماندگی قرار می گیرند. پس مسولیت پیشرفت و پس رفت جامعه عملکرد خود آن در مقابل قواعد و سنتهای ثابت خدایی است. بسیاری از مواقع فقهای دربار برای پنهان کردن شکست ها این سنت های ثابت را پنهان می کردند یا آنها را بر عکس جلوه می دهند.

محمد دانایی فر - گنبدکاووس
_______________________


در آمدن ماه مبارک رمضان از قوی ترین دواعی برای یاد خداوند و تأمل در اطراف معارف دینی و پرداختن به خود و شئون معنوی وجود انسان است ماه رمضان هدیه ای بوده که خداوند به همه پیروان ادیان ارزانی کرده است و آنها را ملزم نموده تا اگر خود نمی توانند تصمیم بگیرند و براحتی و با محاسبات عقلانی بر سرکشی های نفس و عواطف پیروز شوند و پا بر سر پاره ای از خواسته های مشروع و نامشروع خود بگذارند حداقل به حرمت امرالهی چنین کنند و به دنبال آن آثار و نتایج نیکویش را هم ببینند به همین دلیل است که دراین ماه مجال تقرب بیشتر و نفس آدمی آماده تر و دل او از همه وقت دیگر به خداوند نزدیکتر است.

ای رمضان! تو برگشتی و ما هنوز تغییر نکرده ایم، آری تو آمدی و ما متحول نشده ایم، باز آمدی و ما هنوز چون سال گذشته ایم!

محمود مام موسی _ ثلاث باباجانی
_______________________________


« یا اَیُّها الَّذینَ آمنوا کُتِبَ عَلَیکُم الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَی الَّذین مِن قَبلِکُم لَعَلَّکُم تَتَّقون »
" ای کسانی که ایمان آوده اید روزه برشما نوشته شد همچنانکه برامتهای پیش ازشما نوشته شده است. باشدکه تقوای الهی پیشه کنید.»

دراین آیه شریفه خداوند تبارک وتعالی روزه را فقط مختص مسلمانان نمیداند بلکه مردمان قبل ازاسلام نیز به نوعی این فریضه الهی را انجام داده اند اما کیفیت آن به تناسب شرایط زمانی ومکانی هر امت و پیغمبری متفاوت بوده و در اسلام به مرحله تکامل خود رسیده و هرفرد مکلف باید ماه رمضان را روزه بگیرد مگر اینکه عذری موجه داشته باشد. نکته دوم اینکه ثمره ونتیجه روزه داری در این آیه شریفه تقوی و پرهیزگاری بیان شده است چرا که ذات بی مثال خداوند هرگز نیازی به روزه و یا هرعبادت دیگری ندارد بلکه آنرا بهانه و وسیله تقرب بندگان به خالق خود قرار داده است. روزه فوائد و حکمتهای فراوانی دارد که به نمونه هایی از آن اشاره می شود:

در آستانه حضور در میهمانی بزرگ خداوندگار کریم هستیم. مؤمنانِ چشم انتظار، احساس می کنند لحظه دیدار نزدیک شده هست و مصمم هستند که آگاهانه وارد این ماه گردند و از فیوضات و برکات آن سهمی و نصیبی برگیرند.
ماه مبارک رمضان در میان سایر زمانها از رتبه ای والا برخوردار است؛ فرصتی برای استدراک مافات و بهانه ای برای صلح با دوست و درنگی برای تأمل در اوصاف نفس و زمانی برای طرح نو درافکنی می باشد که البته اینها جز با برنامه ریزی حاصل نمی گردد.

محمود ویسی - تهران
کارشناس ارشد الهیات
مدرس دانشگاه مذاهب اسلامی
___________________________


زیبایی ، مولود هنر است،البته هنر راستین وشناخت دین وعرضه دین به شکل زیبا وجذاب وانگیزاننده ؛ یکی از
بزرگترین هنرهاست .

گفتم :برای دل که هنر چیست؟
خنده زد!! گفتا :هنر به دامن دریای زندگی است.
گفتا :هنر شکوفه گلهای زندگی است.
وهرجا بنفشه است ،هرجا که لاله هست،هرجا که درنگاه غم انگیز بی کسی نقشی زناله هست،هرجا که رنج می شکند پشت زندگی،آنجا هنر چو غنچه گل موج می زند، انجا هنر پدیدۀ زیبای زندگی است.

جامعه مدنی ، مفهوم تازه ای است که در قرون اخیر در غرب مطرح شده و در جامعه ما نیز به تازگی عنوان شده است. در بین مطرح کنندگان جامعه مدنی ، مانند دیگر مفاهیم حوزه علوم انسانی ، وفاق ، همسانی و سازگاری کلی دیده نمی شود، از مارکس به بعد معیارهای مختلفی برای جامعه مدنی ارائه شده است.

در فصل‌های خیر، توجه و روی آوری به خیر افزایش می‌یابد، نفس فعال می‌شود، خوابیده بیدار و غافل آگاه می‌شود و مسلمانان به صورت انفرادی و جمعی برای بذل و بخشش مسابقه می‌دهند و در سخاوت‌گری با هم‌دیگر مسابقه می‌دهند.

برادر و خواهر مسلمانم برای مسلمین این روزهایی که برآن‌ها هر ساله تکرار می‌شوند چه اندازه باعث شادی و سرور است که با جان و دل به آن عشق می‌ورزند.

هبة رئوف عزت
مترجم: محمدحسین مظفری
منبع: پگاه
قسمت اول
________________________________


عرصه‌ی جبهه‌گیری
شرایط فعلی جهان اسلام، شاهد جبهه‌گیری شدید و آشکار دو جریان اسلامی و سکولار در قلمرو فکری‌ـ‌فرهنگی، در موضوعات مختلف اجتماعی، اقتصادی و سیاسی است.
مسأله‌ی زن یکی از مسایلی به‌شمار می‌رود که درگیری این دو جریان و نفی هر یک توسط طرف دیگری، در آن متبلور شده است. تردیدی نیست که برای شناخت این وضعیت می‌باید بر تاریخ معاصر از اوایل قرن گذشته (قرن نوزدهم) اشراف داشته باشیم تا بتوانیم نقطه‌ی شروع این جبهه‌گیری و جدال فراگیر بین طرف‌داران «تجدد و نوگرایی» و هواداران «سنت و اصالت» را دنبال نماییم. اما این مسأله موضوع بحث ما نمی‌باشد؛ هر چند گمان می‌رود بررسی دقیق وضع موجود و سرانجام آن می‌تواند ما را در شناخت سرچشمه و ریشه‌های منازعه به شکل عمیق‌تر کمک کرده، ارزیابی نتایج آن، آگاهی بیش‌تری را برای ساختن آینده در اختیار ما می‌گذارد.