سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

امر به حجاب برابر نص شرعی است و علمای اسلام بر وجوب پوشش همه‌ی بدن زن اتفاق دارند. فقط اختلاف در مورد پوشش صورت و دو دست است. در قسمت نخست مقاله بیان نمودیم بر پایه‌ی نگاه علما و مفسرین به نوع استثنا در آیه‌ی زینت: « وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إلا مَا ظَهَرَ مِنْهَا»، دو برداشت متفاوت در خصوص پوشش صورت وجود دارد. گروهی معتقدند، به دلیل اینکه استثنا در آیه منقطع است، مراد از زینت آشکار که در آیه: «إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا»، استثنا شده؛ لباس ظاهر(چادر) است، بر این اساس، پوشش صورت واجب است و جایز نیست زن صورتش را برای افراد نامحرم آشکار سازد

لحظه‌ی را با خود درنگ نمایید، و سپس بنگرید بر کسانی که دنیا را ترک کرده‌اند و شما هنوز زنده‌اید و با خود بیندیشید که اگر بمیرید خواهی دانست که یک رکعت نماز نزد کسانی که رفته اند چه اندازه ارزش دارد. و کسانی را که در عذاب الهی به سر می‌برند، خواهی دید که چه قدر حسرت یک لحظه‌ی زندگی را می‌خورند، پس الله سبحانه و تعالی را به پاس زندگی‌تان شکر گذار باشید.

گفت‌وگوی رضا كیانیان و احمد زیدآبادی درباره ضرورت «گفت‌وگو» اعتماد| پیشنهاد گفت‌وگو را رضا كیانیان داد؛ در واقع پیشنهاد داد گفت‌وگو كند با كسی كه به گفت‌وگو اعتقاد دارد؛ آن هم در این روزگار كه بیشتر دوران سنگربندی است تا نشستن دور میز و صحبت كردن. تحریریه «اعتماد» احمد زیدآبادی را پیشنهاد كرد و آقای زیدآبادی هم استقبال كرد. در حالی كه جامعه ایران فضایی به‌شدت‌ دوقطبی را تجربه می‌كند، این دو نفر از جمله معدود كسانی بودند كه پی راه میانه‌ای می‌گشتند. هر دو رُك و بی‌پروا هستند، زیاد تابع جو زمانه نیستند و گاهی حرف‌هایی می‌زنند كه به مذاق جو عمومی جامعه خوش نمی‌آید. حالا هم در فضای دوقطبی‌شده كنونی، از راه میانه یا آن‌طور كه این روزها مُد شده از وسط‌بازی، دفاع می‌كنند. در این گفت‌وگو كه فقط ایده‌ كلی‌اش با دو طرف مطرح شده بود و زمان زیادی هم برای هماهنگی‌اش طی نشد، كیانیان و زیدآبادی زود مود یا به قول امروزی‌ها فاز هم را گرفتند و گفت‌وگو بدون هدایت مجری راه خودش را پیدا كرد. آنچه می‌خوانید گزیده‌ای از گفت‌وگو این دو است. متن كامل را می‌توانید در وب‌سایت اعتمادآنلاین بخوانید. همچنین می‌توانید ویدیوی كامل این گفت‌وگو را در وب‌سایت و حساب روزنامه در آپارات و یوتیوب مشاهده كنید.

هر بحران و هر پدیده‌ی استثنایی در جهان مانند فوران آتش فشان یا وقوع طوفان یا شیوع یک ویروس کشنده، بحث‌هایی را در میان اهل ایمان به وجود می‌آورد به ویژه زمانی که این رویدادها با مرگ و زندگی یا رنج و عذاب ارتباط داشته باشد و بر وجود انسان تأثیر بگذارد. در وضعیت فعلی فجایع و مصائب انسانی سؤالاتی را ایجاد می‌کند، مانند این که چرا خدا در سوریه برای نجات بی‌گناهان دخالت نمی‌کند؟ یا این که خداوند در حوادث غزه کجاست که مسلمانان را یاری نمی‌دهد؟ چرا جرثقیل حرم مکی سقوط می‌کند و ده‌ها نمازگزار بی‌گناه را به کشتن می‌دهد؟ گناه این افراد چه بود؟ آیا این ویروس نتیجه‌ی خشم خداوند از اعمال انسان‌هاست؟ آیا زندگی برای انسان‌های پاک و پرهیزگار به مراتب آسان‌تر است؟

حالا می‌دانم که چرا کوه‌ها از حمل بار امانت الهی سرباز زدند... جهان امروز بعد از قرن‌‌ها، تجربه‌‌های تلخ و شیرین فراوان، جنگ‌‌های جهانی اول و دوم و ... و رخدادهای طبیعی و غیر طبیعی، زلزله‌‌های وحشتناک و کرونا ویروس، نه تنها نتوانسته است از این رخدادها درس‌‌های زندگی مسالمت‌آمیز را بیاموزد و پی به رمز و راز شعر مولوی «روزها فکر من این است و همه شب سخنم/ که چرا غافل از احوال دل خویشتنم/ از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود/به کجا میروم آخر ننمایی وطنم ...» ببرد.

در طول تاریخ پرافتخار اسلام، مقدسات ما از حقد و دشمنی نژادپرستان و جاهلان در امان نمانده است. اما در دهه‌های اخیر، این موضوع از طریق کمپین‌های فراوان و زیر چتر حمایتی مقامات امنیتی بیش از پیش سازماندهی شده است. نکته‌‌ی خطرناک آن است که این تحریکات به نام آزادی بیان و دفاع از هویت توجیه می‌شود، این چه نوع آزادی‌ است که باعث چنین رویکرد نفرت‌انگیزی می‌شود؟

حال و هوای ترکیه انتخاباتی بود. همه رفته رفته خود را برای انتخابات سرنوشت ساز 14 می آماده می‌کردند و دعواهای انتخاباتی نیز کم کم در حال بالا گرفتن بود که ناگهان زلزله ویرانگری دوشنبه ترکیه را به شدت لرزاند و خرابی گسترده‌ای را در ده استان در شرق و جنوب شرقی آن به بار آورد. برای اطلاع از وضعیت با دو دوست عرب ساکن ترکیه و همچنین یک تحلیل‌گر ترک گپ و گفتی داشتم.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا ‎﴿١﴾‏ وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا ‎﴿٢﴾‏ وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا ‎﴿٣﴾‏ يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا ‎﴿٤﴾‏ بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا ‎﴿٥﴾‏ يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ ‎﴿٦﴾‏ فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ ‎﴿٧﴾‏ وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ ‎﴿٨﴾‏

ﺑِﺴْﻢِ ﺍﻟﻠّﻪِ ﺍﻟﺮَّﺣْﻤﻦِ ﺍﻟﺮَّﺣِﻴﻢِ اِﺫَﺍ ﺯُﻟْﺰِﻟَﺖِ ﺍْﻟﺎَﺭْﺽُ ﺯِﻟْﺰَﺍﻟَﻬَﺎ ﻭَﺍَﺧْﺮَﺟَﺖِ ﺍْﻟﺎَﺭْﺽُ ﺍَﺛْﻘَﺎﻟَﻬَﺎ ﻭَ ﻗَﺎﻝَ ﺍْﻟﺎِﻧْﺴَﺎﻥُ ﻣَﺎﻟَﻬَﺎ ﻳَﻮْﻣَﺌِﺬٍ ﺗُﺤَﺪِّﺙُ ﺍَﺧْﺒَﺎﺭَﻫَﺎ ﺑِﺎَﻥَّ ﺭَﺑَّﻚَ ﺍَﻭْﺣَﻰ ﻟَﻬَﺎ ... ﺍﻳﻦ ﺳﻮﺭﻩ ﺑﺎ ﻗﺎﻃﻌﻴﺖ ﺑﻴﺎﻥ می‌‌ﻜﻨﺪ، ﻛﻪ ﻛﺮﻩ‌ی ﺯﻣﻴﻦ ﺩﺭ ﺣﺮﻛﺖ ﺑﻮﺩﻩ، ﻭ ﺯﻟﺰله‌اش ﻣﺸﻤﻮﻝ ﺍﻟﻬﺎﻡ ﻭ ﻭحیِ ﺍلهی است، ﻭ ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺍﻭ ﺗﻜﺎﻥ می‌ﺨﻮﺭﺩ، ﻭ ﺑﻌﻀﺎً می‌لرﺯﺩ.

ترک محیط: متربی باید از محیطی که برایش تأثیرات منفی دارد دور شود؛ زیرا ماندنش در محیط آلوده اگر پایبندی، پاکی و صفایش را به کلی از بین نبرد حداقل پیامد‌های منفی‌ای را برایش در پی خواهد ‌داشت. ترک محیط سبب تثبیت و تحکیم باورهای مثبت یا ایجاد آن‌ها می‌شود. پاکسازی محیط با دورکردن بدکاران از آن یا با دور شدن متربی از آنان، روشی است که قرآن در زمینه‌ی دعوت ارائه داده ‌است»