سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

پیام‌آور‌ رحمت الهی می‌فرماید: «اِنَّ لربکم فی ایام دهرِکم نفحاتٍ اَلا فتعَرَّضُوا لها (ولا تُعرِضُوا عنها)»١ «گاهی خداوند در پاره‌ای از ایام زندگیتان، نسیم‌های رحمتش را می‌وزاند. پس هشیار باشید و خود را در معرض آنها قرار دهید و خود را از آن‌ها دور نکنید». به عبارت دیگر: خداوند اوقات و فرصت‌های مناسبی را در اختیارتان قرار می‌دهد، بکوشید از آن‌ها استفاده نمایید. مولوی از این حدیث چنین الهام گرفته و می‌گوید:

در ۲۱ فوریه‌ی سال ۱۹۵۲ میلادی، تعداد زیادی از دانشجویان بنگالی‌زبان، در اعتراض به تحمیل زبان اردو به‌عنوان زبان رسمی ‌و با هدف به رسمیت شناساندن زبان مادریِ مردم سرزمین‌شان (زبان «بنگلا»‌یا «بنگالی») در محوطه‌ی دانشگاه داکا تظاهرات کردند؛ که توسّط‌ ماموران به رگبار بسته شدند. تداوم مبارزات مردم و فعّالان‌ سیاسی و فرهنگی بنگالی‌زبان باعث شد که در سال ۱۹۷۱ میلادی، بنگلادش از پاکستان جدا شده و استقلال بگیرد. پس از آن در ۲۱ فوریه‌ی هر سال، مراسم

متاسفانه دربدری، زندان، شکنجه، تبعید و کشتار فلسطینی‌ها توسط صهیونیست‌ها که از دهه‌ی دوم قرن بیستم میلادی، با همکاری انگلیس و سپس آمریکا و متحدانش آغاز شد، هنوز هم ادامه دارد. داستان این همه ظلم و تجاوز و جنایت مثنوی هفتاد من کاغذ می‌طلبد…

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (بقره: ۱۸۳)‌ای کسانی که ایمان آورده‌اید! بر شما روزه واجب شده است، همچنانکه بر کسانی که قبل از شما بوده‌اند، فرض بوده است؛ به این امید که متقی شوید. 

درباره احکام و مسایل فقهی روزه، از دیدگاه تنگ و محدود مذهبی گرفته تا دیدگاه وسیع فرامذهبی، کتابهای فراوانی نوشته شده‌اند. آنچه که در شعایر اسلامی مهم بوده و اهمیت فراوانی دارد، حکمت و فلسفه آنها می‌باشد؛ که متأسفانه بهای لازم به آن داده نشده و بسیار ساده و گذرا درباره آن بحث شده و سخن گفته‌اند. نوشته حاضر بیان چند نکته‌ای است، از دریای حکمت و فلسفه روزه، به این امید که بکوشیم با مراعات ضوابط و چهارچوبهای شرعی روزه، هدف آن را تحقق بخشیم. 

محاصره‌ی کامل باریکه‌ی غزه و مرگ تدریجی ساکنانش طی چندین ماه متوالی، حمله‌ی وحشیانه‌ی رژیم صهیونیستی و قتل عام بیش از 1400 نفر و زخمی شدن حدود 5 هزار نفر، ادامه‌ی محاصره پس از اعلام آتش بس و نقض مکرر آن از سوی این رژیم، احساسات و خشم مردم آزاداه‌ی جهان را برانگیخت.

دیدگاه اسلام نسبت به مسأله‌ی ملیّت مبتنی بر اصول و پایه‌‌‌های زیر است:

1- حق حیات
« اولین حق برای انسان مؤمن یا غیر مؤمن، حق حیات است؛ چون اگر حیات و زندگی نباشد، سایر حقوق هم مطرح نیستند...، هر فردی در قلمرو حکومت اسلامی حق دارد که از بهترین صورت نحوه‌ی زندگی برخوردار باشد. بر حکومت واجب است که در امکان شرایط و اسباب بهترین صورت زندگی را برای مردم تهیه کند و عوامل و اسبابی که باعث پایین آمدن سطح زندگی می شوند را ریشه کن نماید».