سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

یكی از ملت‌های مسلمانِ مظلومِ جهان، ملت كرد می‌باشد كه در سال 1916 میلادی در قرارداد مخفیانه‌ی «سایكس ـ پیكو»1 اکثر سرزمین آباء و اجدادیشان (که در قلمرو امپراطوری عثمانی قرار داشت) توسط انگلیس، فرانسه و روسیه، بنابر منافع خود و بدون كمترین توجه به خواست و اراده‌ی این ملت مظلوم، تقسیم شد.

در دهم دسامبر ۱۹۴۸ میلادی (19 آذر ماه 1327 ه.ش) اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر با اندیشه آزادی، عدالت و برابری برای تمام انسانها، در مجمع عمومی سازمان ملل‌متحد در پاریس تصویب و این روز به عنوان روز جهانی حقوق بشر نامگذاری شد.

48 روز از تجاوز ددمنشانه‌ی رژیم صهیونیستی و آمریکا و متحدانش به باریکه‌ی غزه گذشت و اکنون در چهارمین روز آتش بس موقت؛ هنوز سایه‌ی جنگ، خون و مرگ روی غزه و کرانه‌ی باختری قرار داشته و سنگینی می‌کند.

37 روز است که غرب توسط رژیم صهیونیستی در برابر دیدگان جهانیان با توحّش تمام مشغول ژنوساید( نسل‌کشی) مردم غزّه است. تا لحظه‌ی نگارش این یادداشت ١١ هزار و 108 نفر شهید شده (هشت هزار نفر آنها زن و کودک‌اند) و حدود 3500 نفر نیز زیر آوار مانده‌اند.

ادامه‌ی اشغالگری و گذشت 28 روز از نسل‌کشی مردم غزّه در برابر دیدگان جهانیان با فرماندهی و مدیریت آمریکا و بازیگریِ فرزند نامشروعش(رژیم صهیونیستی) و همراهی و حمایت آشکار متحدان غربی‌اش، دلِ هر انسان آزاده و عدالت‌طلبی را به شدت جریحه‌دار کرده است.

بدیهی است كه رژیم صهیونیستی اشغالگر، متجاوز و قصابِ بی‌رحم ملت مظلوم فلسطین است. شكی نیست كه تولدش ظالمانه و غیر قانونی بوده و از آن‌زمان تاكنون تمام قوانین بین‌المللی و حقوق بشری درباره‌ی لزوم و ضرورت رعایت حقوق ملت فلسطین را زیر پا گذاشته است.

سپیده‌دم شنبه ١٥ مهرماه ١٤٠٢ ه.ش خبر حمله غافلگیرانه و بی‌سابقه حماس به سرزمین‌های اشغالی فلسطین در اطراف غزه؛ و بمباران و موشکباران وحشیانه و بسیار شدید غزه در برابر چشم جهانیان، از سوی رژیم صهیونیستی ـ که پس از نُه روز هنوز هم به شدت ادامه دارد ـ بازتاب و موضع‌گیریهای مختلف و گاه متفاوتي به دنبال داشت.

الحمد لله والصلاة والسلام علی محمد وعلی آل محمد 

تنها كسی كه در قرآن به عنوان اسوه و الگوی مسلمانان معرفی شده، پیام آور رحمت الهی محمد ـ صلّی الله علیه وسلّم ـ است و بس. خداوند مهربانِ مهرورز در آیه ٢١سوره‌ی احزاب می‌فرماید: « لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ یرْجُو اللَّهَ وَالْیوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِیرًا: قطعا در(گفتار و كردار) پیامبر برای شما الگویی نیكوست؛ برای كسی كه به (رحمت) خدا و (رستگاری) روز قیامت امید دارد؛ و ( از برنامه الله غافل نیست و) خداوند را بسیار یاد می‌كند ».

هرازچندگاهی در فضای مجازی عده‌ای به بهانه‌های مختلف، «جماعت دعوت و اصلاح» را آماج حمله و تهمت قرار می‌دهند. این افراد با نیّت‌خوانی و تکیه بر ظنّ و گمان‌های خویش، بر مسند قضاوت نشسته و باب میلِ خود، بدون رعایت اصول اخلاقی و توجّه به آیاتی چون: مَّا يَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ ﴿ق: ١٨﴾ » کلماتی چون خائن، معامله‌گر، عامل تفرّق و ... را به جماعت نسبت می‌دهند. امری که به هیچ وجه زیبنده‌ی مسلمانی عادّی نیست؛ چه رسد به مسلمانی که ادّعای دعوتگری و ... را دارد.

  جماعتی كه بر اساس آموزه‌های قرآن و سنّت و با فهم عصری از دین در سایه‌ی اجتهاد گروهی، حركت می‌كند.