سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

ناگهان و بدون هیچ مقدمه ای خدای متعال، جریان زندگی را متوقف کرد و بشریت را به غارها بازگرداند. نه فقط برای این که آن ها را از بیماری و مرگ نجات دهد، بلکه آن ها را  از خواب غفلت بیدار کند و زندگی دوباره به آنها بدهد.

مقدّمه:

خطرگریزى، اجتناب از ضرر، حفظ نفس، تلاش براى نجات از بیمارى و كوشش براى رهایى از مشكلات، ازجمله‌ی امور فطرى، عقلانى و موافق با آموزه‌هاى ادیان است. در دین مبین اسلام نیز از مسلمانان خواسته شده است با استفاده از اسباب مشروع و توكل بر خداوند، در مقابل ناملایمات و مشكلات بایستند. 

بیمارى كووید ١٩ از یك چالش فكرى بین دینداران در ارتباط با توكل و اسباب، پرده برداشت. همه‌گیر شدن این بیمارى دینداران را در انجام وظیفه‌ی شرعى خود دچار چند دستگى نموده است. گروهى که اكثریت دینداران را تشكیل مى‌دهند، وظیفه‌ى خود را توكل بر خداوند و عمل به اسباب می‌دانند

فرهنگ ما شیفته و دلباخته‌ی سعادت است، و با وجود اینکه ما وقت و امکانات فوق‌العادّه‌ای برای کسب موفّقیّت، شغل خوب، دوستان خوب، آپارتمان زیبا و خرید اتومبیل و خانه صرف می‌کنیم تا خوشبخت‌تر باشیم، امّا بیشتر ما احساس آسودگی و آسایش نداریم، و به جای احساس رضایت، بی‌هدفی و بی‌فایدگی را تجربه می‌کنیم.

با بالا گرفتن افسردگی و احساس تنهایی و افزایش درصد خودکشی در دنیا طی دهه‌های اخیر، به وضوح به نظر می‌رسد که یک جای کار اشتباه است. یک احساس پوچی عمیق در میان مردم هست و حتماً لازم نیست دچار افسردگی باشی تا آن را احساس کنی.

کرونا را ویروس تاجدار می‌نامند، ویروسی که در جهان ذهنی تاریخنگاران به صورت پادشاهی جهانگشا با تاجی بر سر تصوّر می‌شود. اگر جهانگشایانی مانند اسکندر مقدونی، چنگیز و تیمور به تهاجم به چند قاره بسنده کردند، کرونا تنها جهانگشایی است که همه قاره‌های عالم را درنوردید و با معیار وسعت جهانگیری فعلاً در صدر جهانگشایان تاریخ است. از سوی دیگر کرونای جهانگشا همان کاری را با جغرافیا و جامعه و جهان می‌کند که دیگر جهانگشایان کردند. نویسنده تاریخ جهانگشا در جملاتی قصار از زبان مردم بخارا در وصف تهاجم چنگیز و یارانش در این شهر می‌نویسد: «آمدند و کندند و سوختند و کشتند و بردند و رفتند.»

ایمان به قضا و قدر در اندیشه و باور اسلامی یکی از ارکان ایمان به‌شمار می‌آید؛ در حدیث مشهور پیامبر -صلّی الله علیه وسلّم - ارکان ایمان در جواب جبریل -علیه السّلام - آمده است، آنجا که می‌فرماید: «أن تؤمن بالله وملائکته وکتبه ورسله وبالیوم الاخر وبالقدر خیره وشره» 

نکته قابل توجه، آمدن این ارکان در قرآن به جز ایمان به قضا و قدر است؛ هرچند لفظ مشیت و قضا و قدر به صورت مصداقی در قرآن کریم بدان اشاره نشده است، اما بیش از ٥٠٠ آیه در قرآن کریم حول محور مشیت و قضا و قدر مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. یکی از این آیات، آیه‌ی ٤٢ سوره‌ی انفال است که در این نوشتار به آن پرداخته خواهد شد. 

تفکر یعنی اندیشیدن در مورد چیزی که آن چیز چیست و از چه ابعادی تشکیل شده است. آنچه انسان را از سایر موجودات متمایز می‌کند تفکر و اندیشیدن است. زندگی انسان از اولین روزها تا واپسین روز از فکر کردن و تفکر و اندیشه‌ی خالی نیست؛ یعنی تفکر همزاد و همزیست آدمی است

اگر چه مرا می‌شناسید، باز هم خود را معرّفی می‌کنم: من ویروسی هستم که نقشه‌ی حوادث جاری در جهان را دگرگون و نظام اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و دینی جهان را متزلزل ساخت. هنوز هم ابهّت، برتری و طغیانگریم را حفظ کردم، از ارتش آسیا، اروپا، امریکا و چین که زادگاهم است، نیرومندتر هستم، من ویروس هوشمند و پیشرفته‌ای هستم

وقتی خداوند بخواهد شروع جدیدی را برای نوع بشر رقم بزند پایان یافتن چیزهایی دیگر اتفاق می‌افتد. هرگز شروع در وجود ما متولد نمی‌شود، مگر این‌که خود نیز پایان بسیاری از چیزها را امضا و تاریخ انقضا بزنیم. برای پذیرش شروع‌هایی که ما و فهم و روش زندگی ما را به سوی تغییری جدّی سوق می‌دهد رخت آگاهی را باید نو کرد.

شاید در یک قرن اخیر و حتّی تاریخ بشر، چالشی با این جدّیت و وسعت که بتواند اقصی نقاط زمین را به این سرعت درنوردیده و تهدید نماید به ندرت وجود داشته است. درواقع، آنچه کووید ۱۹ را از بیماری‌های هم‌خانواده‌اش به کلّ جدا می‌سازد، سرعتِ شگفت‌انگیز گسترش آن و به عبارتی، عالم‌گیریِ شتابان آن است.

طیّ روزهای آینده اجتماعی بزرگ با حدود ٩هزار شرکت‌کننده در اندونزی برگزار می‌‌‌شود. این اجتماع را برادران جماعت تبلیغ سازماندهی کرده‌‌‌اند. و به رغم هشدارهای دولت اندونزی، برای برگزاریش پافشاری می‌‌‌کنند. در همین راستا، یکی از برگزارکنندگان به خبرگزاری‌‌‌ها گفته است: «ما از کسی جز خدا نمی‌‌‌ترسیم.» و افزوده: «لذّت دنیا با گوشه‌‌‌ای از لذّت آخرت قابل مقایسه نیست».

اهمّیّت این رخداد و تأثیر آن زمانی بیشتر می‌‌‌شود که بدانیم علّت اصلی افزایش افسارگسیخته‌ی شیوع این بیماری در کشور مالزی نیز اجتماعی مشابه با حدود ١٦هزار نفر شرکت‌کننده از کشورهای گوناگون بوده است.