نویسنده: هاله لاجوردی
مقدمه: پارادکس‌های دین و مدرنیته
در دوران مدرن دین و ملّیگرایی به عنوان وجوه هویت فردی و جمعی در زمینه سیاسی جهانی عمل کردهاند. وجوه خود ارجاع دین و ملّیگرایی، هر دو، محصولات فرآیند مشترک مدرنیزاسیوناند که جهانی شدن را میتوان مرحله جاری و مسلط آن به حساب آورد. همانطور که ملّیگرایی می‌تواند صورتهای لیبرال یا ارتجاعی به خود بگیرد (کوهن، 1944 )، دین نیز می‌تواند یا در جهت جهانشمولیِ فراگیر تحول یابد یا در جهت بنیادگرایی.
اشاره: دکتر عبدالنعم ابوالفتوح، نزد بیشتر اعضای اخوان المسلمین و نیز دیگر نیروهای سیاسی مصر، به داشتن بیشترین میزان دگرپذیری در مقایسه با دیگر اخوانی‌ها اشتهار دارد. او در عین حال از باشهامت‌ترین و بی‌پرواترین مخالفان حکومت مصر است. دکتر ابوالفتوح از پیشگامان نوگرایی در درون جماعت اخوان است. او در بیان افکار و دیدگاه‌هایش از جرأت و صراحت بالایی برخوردار است و از پاسخ گفتن به هرگونه سؤالی در خصوص ساختار و تشکیلات اخوان ابایی ندارد. در گفتگویی با "اسلام آنلاین" دکتر ابوالفتوح به پرسش‌های فراوانی در خصوص وضعیت فکری جنبش اخوان و ارزیابی آینده سیاسی آن پاسخ می‌دهد و بیشتر انتقاداتی را که در مورد کار سازمانی جماعت هشتاد و چند ساله اخوان مطرح می‌شود، وارد نمی‌داند. بخش نخست این گفتگو در پی می‌آید:
الحمد لله تبارک وتعالى ونصلی ونسلم علی محمد وآله وصحبه وأتباعه ومن دعا بدعوته أجمعین! یکی از مواردی که تمام صاحب‌نظران مسلمان و دعوتگر بر آن اتفاق نظر دارند، آن است که اساس و ریشه رسالت تمام انبیاء یکی است و آن عبارت است از داشتن اخلاص و توحید در عبادت برای خداوند و کاشت بذر اخلاق نیکو و پسندیده در نفس. دلیل اثبات دو اصل فوق آیات زیر است که هر پیامبری پس از مبعوث شدن در میان قومش آن را ابلاغ نموده است.
الحمدلله رب‌العالمین والصلاة والسلام علی سیدنا وحبیبنا محمد وعلی آله وأصحابه وأتباعه أجمعین إلی یوم الدین.
قال الله الحکیم: «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ» (الصف:9)
«خدا است که پیغمبر خود را همراه با هدایت و رهنمود (آسمانی) و آیین راستین (اسلام) فرستاده است تا این آئین را بر همه آیین‌های دیگر چیره گرداند هر چند مشرکان دوست نداشته باشند».
لبیک اللهم لبیک إن الحمد و النعمة لک و الملک لا شریک لک
(اللهم اغفرللحاج و لمن استغفرله الحاج)
به بهانه فر ا رسیدن موسم حج مناسب است قدری پیرامون حج و جایگاه آن در میان شعائر بزرگ دینى مان سخن بگویىم. حج عوام قصد کوی دوست است و حج خواص میل روی دوست.
کعبه ی گل محل طواف خلایق و کعبه ی دل مطاف الطاف خالق است. آن مقصد زوار است و این مهبط انوار. آنجا خانه است و اینجا خداوند خانه.
آب دریا را اگر نتوان کشید هم به قدرتشنگی باید چشید
روشنفکری به معنای رایج آن، عنوانی است که به گروه خاصی در جامعه داده می‌شود این عنوان، با توجه به چگونگی پیدایش و نقش و کارکرد روشنفکران، به کسانی اطلاق می‌شود که نخست دارای فکر روشن‌اند، دوم در اندیشه تحول سنت به مدرنیته می‌باشند، سوم نسبت به سرنوشت جامعه و مردم حساسند و چهارم طرحی برای خروج جامعه از بن‌بست عقب‌ماندگی دارند.
ترجمه: سعید ابراهیمی
اشاره: در چند سال اخیر انتشارات دارالفکر سوریه، اقدام به نشر کتابهایی تحت عنوان «حوارات لقرن الجدید»؛ گفت‌وگوهایی برای قرن جدید نموده است. این کتابها به مهمترین مسائل مبتلابه مسلمانان می‌پردازد و هدف آن زمینه‌سازی معرفتی جهت دیالوگ روشمند علمی و بسترسازی فرهنگ گفت‌وگو و گذر از تنازعات کلامی و رسیدن به مرحله‌ی دگرپذیری و برتافتن آرا و اندیشه‌ها از جریانهای فکری گوناگون میان مسلمانان است. در این گفت‌گوها، در هر کتابی دو نویسنده از دو خط‌مشی فکری مختلف به صورت جداگانه به طرح موضوعی می‌پردازند، سپس هریک از آن دو، نوشته‌ی دیگری را نقد می‌نماید.
ترجمه: سعید باقری
هرمنوتیک یا نظریه تفسیر، علمی مذهبی بود که تلاش می‌کرد متون مذهبی و عبارات وحیانی را قابل فهم سازد. واژه‌ی هرمنیا(hermeneia) که گمان می‌رود مرتبط با هرمس یعنی خدای پیغامبر باشد، معادل هنر واسطه‌گری بین آسمان و زمین یا خدا و انسان است. از آنجا که هرمنوتیک گفتار را قابل فهم می‌کند، می‌تواند مرتبط با فقه اللغة یا مطالعه زبان انسان به عنوان وسیله‌ای برای ادبیات باشد. بدین طریق هرمنوتیک می‌تواند به تفسیر همه محصولات زبانی، خصوصاً آنهایی که ریشه در مکان‌ها و زمان‌های دور دارند، تعمیم یابد. بنابرین به طور کلی‌تر، نظریه تفسیر با شرح متون ناآشنای تاریخی ارتباط داشته و آنها را به بیانی آشناتر برمی‌گرداند.
مترجم: سعید ابراهیمی
امروزه، منطقی بنظر می‌رسد که از خود بپرسیم: در کدامین عقد، مسلمان معاصر، بر اساس تشریع اسلامی، زندگی می‌کند؟ طبعاً، پاسخها مختلف خواهد بود. لکن به هنگام تعیین قرن چهارم هجری/دهم میلادی، بعنوان قرنی که توانمندیهای سبک اُصولی به کار گرفته شد و شکل‌گیری آن در قالب مجموعه‌های بسته‌ی و مستقل فقهی مذهبی به انجام رسید، این پاسخها به هم نزدیک می‌شوند.
پانزده مبدأ و قاعده‌ی ذیل، لبّ و خلاصه‌ی مبادی و اصول «دموکراسی» مورد نظر اخوان هستند، ما به صورت علنی و صریح این مبادی را توضیح داده‌ایم و تمامی احزاب و نیروهای سیاسی مصر را به تأیید آنها به عنوان یک «پیمان ملی» دعوت کرده‌ایم چنانکه این مبادی جزو برنامه انتخاباتی اخوان در نوامبر سال ۱۹۹۵ میلادی نیز بودند.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل