حضور افغان‌ها در روز سیزده‌به‌در در پارک کوهستانی صفه اصفهان ممنوع است و با همکاری نیروهای این کمیته، پلیس امنیت و اداره‌ی اماکن از ورود آنها جلوگیری می‌شود. (سایت خبری شهرداری اصفهان نقل از مسئول كميته‌ی انتظامي ستاد تسهيلات سفر این شهر).
این بزنگاه غریبی در فرهنگ ماست؛ ببینیم چگونه به اینجا رسیدیم؟
ادب عقیدتی، نزاکت مدنی، همبستگی ملی (1)
چندی پیش با جمعی از دوستان مشفق سخن از این می‌رفت که چرا اینهمه تهمت و تمسخر در مباحث دینی، و یا صریحتر بگوییم، ضد دینی در رسانه‌های فارسی زبان می‌خوانیم، می‌شنویم، و می‌بینیم.
«چگونه خاک نفس می‌کشد؟ بیندیشیم»
طلوع بهار و چهره‌نمایی سال نو، به طرز خیره کننده‌ای مدرسه‌ی خاک را پُر شُکوه و رونق می‌کند. بازار طبیعت از بانگ و رنگ‌های چشم و گوش‌نواز آکنده می‌شود. بهار چیزی نیست جز رستخیز و قیامتی دل‌افزا که در خاک روی می‌دهد. قیامتی دلفریب و افسونگر که جانی تازه به کالبد جهان می‌دمد. علاوه بر ابتهاج و سروری که در پی این نوزایی طبیعت در درون ما شعله ور می‌شود، اشارت هایی آشکار و نهان نیز از این مدرسه‌ی دلاویز دستگیرمان می‌گردد.
نظام جهان، نظام نشانه‌ای است. یعنی جزء جزء این هستی پهناور اشارتی دارند و تنبیهی و پیام و رهنمونی برای طرز و شیوه‌ی زیستن ما. اینکه در جای جای قرآن نظام کائنات به عنوان آیات (=نشانه‌ها) قلمداد شده، خود دلیلی واضح بر این امر است.
جشن ها وآیین ها در نزد هر قوم وملتی از دیر باز وجود داشته است. ملتی را نمی توان یافت که در تاریخ خود جشن یا آیینی نداشته باشد اگر چه در پی ضرورتهای زندگی در دورهای ویژه ای از تاریخ ایجاد شده وکارآیی مشخصی داشته اند اما به تدریج وبا گذشت زمان از ریشه های اصلی خود جدا شده وبا توجه به نیازها ونگرشهای جدید ادامه یافته اند مردم هم که نسل به نسل این آیین ها و جشن‌ها را در حافظه‌ی خود حفظ کرده‌اند پذیرای این تغییر و تحول شده‌اند و در این تغییرات شریک هستند و باعلاقه‌مندی آن را دنبال می‌کنند.
در چنین روزی هشتم مارس هر سال زنان جهان روز جهانی زن را که یادآور درد ورنج های زنان در اقصی نقاط جهان است، جشن می گیرند، اما در بخشی از این کره خاکی و در فلسطین که تحت اشغال رژیم صهیونیستی است نه دوربینی وجود دارد که درد و رنج های آنها را به تصویر بکشد و نه نهادی هست که صدای فریاد آنها را به گوش فعالان حقوق زن برساند، بنابراین زن فلسطینی همچنان زیر شلاق جلادان بی رحم زجر می کشد.
مفهوم «وحى» براى متن [نص قرآنى]، مفهومى اساسى است؛ چرا که متن در بسیارى از موارد براى اشاره به خود، همین نام را به کار مىگیرد. اگرچه براى متن از نامهاى دیگرى چون «قرآن»، «ذکر» و «کتاب» نیز سخن به میان آمده،
1. مقدمه:
اگر چیزى هست که زندگى را معنادار می‌کند، آن چیست؟ این پرسش آشکارا مهم است، اما توجه چندان زیادِ نظریه پردازان هنجارى را جلب نکرده است.
از وقتي كه قدرت تشخيص پيدا كردم، چشمم به كتابي افتاد كه بر روي طاقچه‌ي برخي از منازل و مساجد در پارچه‌اي سبز پيچيده شده بود. كتابي قطور، كه ادعا مي‌شد كلام خداوند است.
کاری از گروه پژوهشی استان کردستان.
مقدّمه:
خانواده اولين پايه‌گذار شخصيت و ارزش‌ها و معيارهاي فكري كودكان است؛ و نقش مهمّي در تعيين سرنوشت و سبك زندگي كودكان را در آينده ايفا مي‌كند. واكنش كودك نسبت به محيط زندگي خود به طبع تحت تأثير موازين اجتماعي و فرهنگ حاكمه بر خانواده‌اي است كه در آن تولّد يافته است، در حقيقت خانواده كوچكترين واحد اجتماعي، و در عين حال بزرگترين و اساسي‌ترين نماد پرورش و تربيت اخلاقي انسان از ديدگاه اسلام و قرآن به شمار مي‌رود.
در بخشهای یک تا سه مقاله وضعیت نظام سرمایه‌داری و نیروها و حوزه‌های چالشگر آن مورد بررسی قرار گرفت. مشخص شد که هر چند سرمایه‌داری پویایی اولیه خود را از دست داده، با تهدیدی جدی از سوی نیرو یا حوزه‌ای سرزنده روبرو نیست.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل