سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

اشاره‌: راشد الغنوشی، رهبر 70 ساله‌ی جنبش اسلامی النهضة است که با شعار اسلامگرایی معتدل و نوگرا برنده‌ی انتخابات مجلس مؤسسان تونس شد. او از متفکران برجسته‌ی اسلامگرا در جهان عرب است و الگویی سیاسی در ذهن دارد که به گفته‌ی او، در کشوری چون تونس که از لحاظ اثرپذیری از فرهنگ اروپایی با لبنان پهلو می‌زند، می‌خواهد نظامی‌ پیاده کند که هم با اسلام سازگار باشد و هم از در دشمنی با آزادیهای گسترده‌ی فرهنگی و اجتماعی درنیاید. 

راشد الغنوشی دانش‌آموخته‌ی فلسفه در دمشق و سوربن فرانسه است، بیش از 30 سال سابقه‌ی فعالیت سیاسی دارد و در این راه، 2 بار زندانی شده و 22 سال در تبعید زندگی کرده است.

قبر است آن خانه‌ی تنگ و تاریک - 

گور است آن تونل وحش باریک / 

نرم است آن را که عمل نکوست - 

سخت است آن را که بدی از اوست / 

راحت روی داخِلِ آن تویِ خوب! - 

 خاکت شود پنبه، نه سنگ و چوب! / 

سنگ است بالین کسی که بد بود - 

آن کس که زشت او برون ز حد بود / 

مقدمه: 

ماه گذشته فرصتی ایجاد شد تا به کشور هندوستان، سرزمین 72 ملت و به قول سیاسیون، بزرگترین دموکراسی دنیا سفر کنم. 

هند به لحاظ ژئوپولیتیک، سابقه تاریخی و تمدن کهن، در حال توسعه بودن با آهنگ رشد اقتصادی بالا، پذیرا بودن بیشترین تعداد دانشجوی ایرانی خارج از کشور در خود و داشتن روابط تاریخی، سیاسی و اقتصادی بویژه نفتی با کشورمان برای ایران و جهان کشور مهمی به شمار می‌رود. 

پوست یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین ارگان‌های بدن است که وظیفه حفاظت از تمام اعضای داخلی بدن را نیز بر عهده دارد. علاوه بر این، برای داشتن ظاهری زیبا و بانشاط باید به فکر مراقبت از پوست و حفظ سلامت آن باشیم. شاید به همین دلیل است که افراد هزینه‌ زیادی برای مراقبت از پوستشان می‌پردازند و به هر طریق سعی دارند شفافیت و نشاط آن را تامین کنند. با این حال با فرا رسیدن فصل سرما به دلیل کاهش رطوبت هوا و وزش باد، ممکن است با مشکل خشکی پوست روبه‌رو شویم.

انتخابات تونس برای تشکیل مجلس مؤسسان قانون اساسی برگزار شد و بنا به شواهد موجود، از یک سو اکثریت بزرگی از مردم این کشور با شور و علاقه در انتخابات شرکت کردند و از سوی دیگر، حزب «النهضه» به رهبری راشد الغنوشی از رهبران مسلمان، اکثریت نسبی 40 درصدی آرا را به دست آورد و رقبای خود را پشت سر گذاشت.

نگاه عارفانِ نامبردارِ ما به تعالیمِ دینی، رنگ و بوی ویژه و متمایز خود را دارد. از این دست است نگاهی که گرم‌تازان عرصه‌ی تجرید و پاکبازان عالم توحید به مفهوم «توحید» به عنوان اسِّ اساسِ آموزه‌‌‌‌های دین و مضمونِ اصلی و اصیل و مشترکِ جمیعِ ادیانِ ابراهیمی دارند.

اگر در نظرگاه عالمان کلام، توحید چیزی از جنس باور و معرفت و سپس اقرار زبانی و اعتراف گفتاری است و اگر در چشم‌انداز فقیهانه و اهل ظاهر، نمودهای خارجی و موضعگیری‌‌‌‌های عملی بیانگر محتوای توحید است؛ در منظر عارفان مسلمان، توحید در واقع نوعی تبدّلِ وجودی و سیر و سلوکِ معنوی و درگیر شدنِ تمام عیارِ روح و روانِ آدمی قلمداد می‌شود. می‌گویند: «نقش بر دل معنی توحید کن». زیر و رو شدنی بنیادین و دگردیسی‌ای اصیل و همه‌جانبه که در منش و شخصیت آدمی روی می‌دهد و او را به موجودی یک دست و یکدله و یکپارچه بدل می‌کند.

از اوایل پاییز به بعد مردم ایران به‌خصوص اهالی جنوب کشور چشم امید به باراش باران دارند. پس از اندی تأخیر، مؤمنان متوسل به نماز استسقاء شده و به قول ما جنوبی‌ها به قبله‌ی دعا می‌روند. نماز طلب باران مانند هرپدیده دینی یا اجتماعی دیگر سؤالات مختلفی حول چگونگی، حکمت‌ها، اهداف و نتایج آن در اذهان مردم به خصوص نزد نسل جوان آگاهی‌یافته و کنکاش گرما بر می‌انگیزاند. مثلاً می‌پرسند چرا با لباس ساده و با هیئتی متواضعانه به قبله دعا می‌رویم؟ هدف از انجام این عبادت چیست؟

بر شب است که روشن شود.  

بر خورشید است که گرمتر بتابد.  

بر زنجیر است که درهم شکسته شود.   

بر دست‌های مشت کرده است که به گرمی گره بندد.   

بر خون پاک شهیدان است که گلگون شود.   

بر فریاد زنان داغ‌دیده است که صدای شوقشان به گوش رسد.   

بر چشم‌های گریان است که خندان شود.   

بر قلب مادران غم‌دیده است که از شادی بتپد.   

بر ظلم و بیداد است که پایان پذیرد.   

بر مردم لیبی است که آینده‌ای روشن بسازند.   

زیرا تقویم زمان شاخه‌ی استبداد را قطع کرد.   

چند شب پیش هنگام بازگشت به خانه، از کنار مسجد جامع مهاباد «مزگه‎وتی سور» طبق روال همیشه عبور ‎کردم، اما تفاوت آنجا بود که آن شب سر راه، سری به توالت عمومی مسجد زدم، تاریک بود، همین که وارد توالت شدم متوجه شدم یک چیزی کف توالت حرکت کرد، جا خوردم اما فقط تصویر نبود صدا هم داشت: «ها چیکار داری؟» کمی دقت کردم یکی از معتادانی بود که تصویرش در ته‌مانده‌ی ذهنم وجود داشت. به توالت دیگری رفتم، باز یک صحنه‌ی تکراری! 

«فاِذا فَرَغْتَ فَانصَب» (قرآن کریم)   

بارورترین و خلاّق‌ترین بخش شخصیّت، در غیررسمی‌ترین و آزاد ترین اوقات تکوین می‌یابد. «جولیا کامرون»   

«تأمین اوقات فراغت»، مانع «تکوین اوقات فراغت» است!   

در یوان باستان، اوقات فراغت را اشتغال به کارِ لذّت‌بخش تلقّی می‌کردند و بر این باورند که بزرگ‌ترین و باشکوه ترین تمدن‌های بشری محصول اوقات فراغت آدمی است! امّا عده‌ای اوقات فراغت را بیکاری، بطالت و فعّالیّت‌های پوچ و بی‌معنا تلقّی می‌کنند و آن را نه «شکفتن» که «آسودن» می‌دانند.