3ـ عده‌ای می‌‌گویند: چون حماس و سایر گروههای فلسطینی با جمهوری اسلامی ایران تعامل و رابطه دارند و ما هم دشمن ج.ا.ا هستیم، پس ما نیز دشمن فلسطینی‌ها بوده و خواهان درد و رنج و حتی نابودی آن‌ها هستیم. در این رابطه نکات ذیل قابل توجه‌اند:

1ـ 3) همان‌گونه که بیان شد طبق تمام اصول و قواعد آسمانی، اخلاقی، حقوق بشری، حقوق بشردوستانه و قوانین بین‌الملی رژیم صهیونیستی اشغالگر، متجاوز و جنایتکار بوده و مشغول نسل‌کشی مردم فلسطین است؛ و « ظلم و ستم تحت هر شرایطی و به هر عنوانی، از سوی هر کس نسبت به کسی دیگر، حرام و محکوم است؛ و دفاع از مظلوم ـ صرف نظر از نژاد، زبان، ملیت و دین ظالم یا مظلوم ـ در حد وسع و توان واجب است». خداوند علیم و حکیم درباره‌ی لزوم رعایت عدالت حتی نسبت به دشمنان می‌‌فرماید: «یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا ... وَ لَا یجْرمَنَّکمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلَّا تَعْدلُوا اعْدلُوا هُوَ أَقْرَبُ للتَّقْوَى ...: ای کسانی که ایمان آورده‌اید... دشمنی با گروهی شما را بر آن ندارد که (با ایشان) عدالت نورزید؛ عدالت را پیشه سازید که به تقوا نزدیکتر است ...». بنا براین عداوت و دشمنی با قوم و گروهی برای انسان‌های مؤمن، آزادیخواه و عدالت‌طلب به هیچ وجه توجیه‌گر ظلم و بیعدالتی نسبت به آنان نیست؛ زیرا ظلم، ظلم است و سیاه و سفید ندارد؛ و با هیچ منطقی قابل توجیه نیست. 

2ـ 3) احزاب کرد در عراق و ترکیه سالهاست که با ایران ارتباط و تعامل دارند و بارها کمک‌های مالی و نظامی از آن دریافت کرده‌اند؛ و این روابط هنوز هم ادامه دارد. چرا تعامل و ارتباط با جمهوری اسلامی ایران و دیدار با مسؤولان و رهبران آن برای احزاب کرد (پارتی، یه‌کیتی و پ.ک.ک) سیاست و کیاست است، اما برای حماس و گروههای فلسطینی ذلت و سفاهت؟

3ـ 3) احزاب کرد (پارتی، یه‌کیتی، دموکرات و کومله) سال‌ها با رژیم سفاک و خونریز بعث عراق که دستش به خون هزاران نفر از مردم مظلوم این کشور(بخصوص کردها) آلوده بود رابطه داشته و از آن کمک‌های مالی و نظامی دریافت کرده‌اند؛ و همچنین سران و رهبران این احزاب (دکتر قاسملو، مسعود بارزانی، جلال طالبانی و...) بارها با دیکتاتور سفاکی چون صدام حسین (عامل بمباران شیمیایی حلبجه و نسل‌کشی انفال) دیدار، مصافحه و روبوسی کرده‌اند. چرا این تعامل و دیدارها برای سران احزاب کرد به عنوان ضرورت و مصلحت توجیه می‌‌شود، اما همین تعامل در سطح نازلتر برای حماس و گروه‌های فلسطینی مضرت و خیانت محسوب می‌‌شود؟

٤ ـ 3) چرا تعامل و ارتباط با کشورهای ظالم، استعمارگر و اشغالگری چون آمریکا، روسیه و .. که دستشان به خون هزاران انسان بی گناه و آزادیخواه آلوده است برای احزاب کرد و سران  آنها نوعی زیرکی و افتخار است، اما همین تعامل و ارتباط یا مشابه آن در سطحی بسیار محدودتر، برای حماس و سران فلسطینی زبونی و عیب و عار است؟

4ـ عده‌ای می‌‌گویند: چون فلسطینی‌ها در طرفداری از صدام حسین (قصاب مردم عراق و کردها) شعار داده و عکس‌های وی را حمل و نصب کرده و در طرفداری از وی شعار سرداده‌اند، پس دشمن ملت کرد هستند! در این زمینه نیز موارد ذیل قابل توجه‌اند:

1ـ 4) صدام حسین در اواخر حکمرانی خود جهت عوامفریبی و بازگرداندن جایگاه خود در میان مردم عراق و امت اسلامی به انواع و اقسام حیله‌ها و روش‌ها متوسل شد؛ از جمله: سوء استفاده از نام‌های اسلامی (ملقب کردن خود به سردار قاسیه5، نامگذاری نسل‌کشی کردها به عملیات اَنفال6، نامگذاری موشک‌های شلیک شده به سوی ایران به العباس و الحسین و...) و پرتاب چند موشک به سوی تل آویو پایتخت رژیم صهیونیستی. 

2 ـ 4) فلسطینی‌هایی که سال‌ها تحت ظلم و ستم رژیم صهیونیستی بوده و شاهد سکوت، ذلت و زبونی حکام عرب در برابر این رژیم بودند، از شلیک موشک‌های صدام حسین به تل آویو به شدت استقبال کرده و عده ای از آنها به خیابانها آمده و با در دست داشتن عکس‌هایی از وی و سر دادن شعار ابراز خوشحالی کردند. قطعا این ابراز شادمانی و تعریف و تمجید از صدام، به خاطر دشمنی و کینه نسبت به ملت کرد و دفاع از جنایت‌های آن نبوده است.

مگر زمانی که «بوش» ظالم و خون‌آشام به عراق حمله کرد و علاوه بر ویران کردن تأسیسات زیربنایی عراق، چندصد هزار انسان بیگناه را نیز قتل عام کرد و رژیم بعث را سرنگون کرد، کردهای مظلوم و تحت ستم با برافراشتن عکس‌های بوش و سردادن شعار، شادی و پایکوبی نکردند؟ آیا این سرور و شادمانی و... به خاطر سقوط صدام حسین توسط آمریکا و نجات از ظلم و ستم بود یا به خاطر دشمنی با ملت‌های مظلوم تحت ستم آمریکا (مردم کشورهای چون ویتنام، فیلیپین،‌هائیتی، اوگاندا، عراق، افغانستان و...)؟ معلوم است که ارتباطی به دشمنی با این ملت‌ها نداشته و ندارد.

3ـ 4) آیا معقول و منطقی است که مردم کشورهای مذکور کردها را به خاطر این سرور و شادمانی و سردادن شعارهای حمایت از بوش یا نصب عکس‌هایی از وی، دشمن خود قلمداد کرده و علیه آنان موضعگیری نمایند؟

داستان شادی ملت فلسطین به هنگام پرتاب موشک‌های عراق به سوی رژیم صهیونیستی و دردست داشتن عکس‌های صدام حسین و سردادن شعارهای حمایت از وی نیز بسان همین شادی و سرور است؛ و هیچ ربطی به کینه و دشمنی فلسطینی‌ها از ملت کرد نداشته و ندارد.

ادامه دارد …