بیش از ۲۰ ماه (۶۳۸ روز) است که تجاوز و نسل‌کشی مردم غزه (با بیش از ۲۰۰ هزار کشته، زخمی و مفقود) توسط صهیونیست‌های یهودی و مسیحی ادامه دارد. ژنوسایدی که نماینده و مدعیان تمدن غربی (بخوانید توحش غربی، با پیشینه‌ای مملو از اشغالگری، خیانت، جنایت، قساوت و قتل‌عام) آن را با استفاده از جدیدترین تسلیحات نظامی و فنّاوری روز، در برابر انظار عمومی جهانیان انجام می‌دهند.
همان‌طور که پیش‌تر در یکی از یادداشت‌هایم اشاره کرده‌ام، جایگاه و منزلت رسانه، با همه‌ی گونه‌های گفتاری و نوشتاری‌اش، در دنیای امروز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. امروزه برای کمتر کسی این اهمیت پوشیده مانده، و رسانه را در کنار سه قوه‌ی مجریه، مقننه و قضائیه، یکی از ارکان قدرت می‌دانند.
مشکل جنگ در این است که بخشی از تبعات آن در مراحل پس از جنگ نمود بیشتری پیدا می‌کند. مسئله تورم، بورس، اشتغال و بیکاری، تامین سوخت و انرژی، برقراری امنیت رسیدگی به عوارض و پیامدهای جسمی و روحی و روانی مصدومین و آسیبدیدگان از این موارد است. بهویژه کسانی که دچار صدمات جسمی یا روحی شدهاند و یا نزدیکان خود را از دست دادهاند، نباید احساس بیپناهی و فراموششدگی کنند.
گفته می‌شود، سیاه‌ترین و عمیق‌ترین لحظات تاریكی شب، درست قبل از موعدی است كه قرار است نخستین شراره‌های نور سحرگاهی، جلوه‌گر شود. این مفهوم را مردم ایران به خوبی در ساعات ابتدایی بامداد 3تیرماه و در كشاكش نبرد با دشمن صهیونی به عینه مشاهده كردند، زمانی كه در سخت‌ترین شب حملات ناجوانمردانه اسراییلی‌ها، خبر درخواست و پذیرش آتش‌بس از سوی امریكا و اسراییل منتشر شد را روی صفحه گوشی‌هایشان دیدند.
منظومه ایران در تاریخ به چه سمت و سویی حرکت می‌کند؟ چند راه و چند مسیر در برابر ایران قرار گرفته است؟ در مواجهه با یک چنین پرسش‌هایی که اگزیستانس و وجود انسان ایرانی را در چنین برهه‌ای مخاطب قرار می‌دهد، شاید راهنمایی‌های هیچ چهره‌ای به اندازه یک استاد فلسفه راهگشا نباشد. بیژن عبدالکریمی از جمله اساتید فلسفه‌ای است که علی‌رغم همه بی‌مهری‌ها، اخراج‌ها و دور شدن از دانشجویان و کلاس‌هایش همواره بر امر ملی در خصوص ایران تکیه داشته است.
بزرگان حوزه اندیشه و تفكر از قدیم‌الایام تا به امروز معتقدند در هر رخداد تلخ و گزنده و دردآور هم می‌توان رگه‌هایی از نكات ارزشمند را جست‌وجو كرد. انگار این ذات دیالكتیك هستی است كه در بطن رخدادهای تلخ و مصیبت‌بار و تاریك، نشانه‌هایی از نور، همبستگی و انسجام را نیز نمایان می‌كند.
در هفته‌ای كه گذشت، تنش‌ها میان ایران و اسراییل وارد مرحله جدیدی شد و همزمان با ادامه درگیری‌ها، گمانه‌زنی‌هایی ادعایی مبنی بر ارسال پیام‌هایی از سوی واشنگتن درباره بازگشت ایران به گفت‌وگوهای مسقط منتشر شد. اگرچه دریافت چنین درخواست‌هایی به تایید مقامات دستگاه دیپلماسی كشورمان رسید، تهران اما صریحا اعلام كرده تا زمانی كه حملات تجاوزكارانه اسراییل ادامه دارد، هیچ گفت‌وگویی با امریكا نخواهد داشت.
به سرزمین ما تجاوز شده است. متجاوز کشوری است که در طول حیات 80ساله خود بر پایه تجاوز و کشتار برپا مانده است. در تمام این سال‌ها دولت اسرائیل به هیچ‌یک از معاهدات بین‌المللی متعهد نمانده و هرگاه خواسته آنها را سراسر نقض کرده است. آخرین نمونه وحشتناکش آن جنایت علیه بشریت است که در غزه در پیش چشم همه جهان وقیحانه مرتکب شد.
در‌حالی كه تبادل آتش میان ایران و رژیم صهیونیستی وارد پنجمین روز خود شده، فضای بین‌المللی بیش از هر زمان دیگر آكنده از نگرانی، تحلیل و تردید است. تنش‌های اخیر، ناظران جهانی را بر آن داشته تا در پی شناسایی سناریوهای محتملِ پیش‌رو، نگاهی دقیق‌تر به فعل و انفعال‌های احتمالی بازیگران، تاكتیك‌ها و مداخلات داشته باشند.
در حالی كه تجاوز نظامی رژیم اسراییل به خاك ایران وارد چهارمین روز خود شده، تهران با مجموعه‌ای از اقدامات نظامی، سیاسی و دیپلماتیك به این اقدام واكنش نشان داده است. پس از چند نوبت حمله موشكی موفق به اهداف مشخص در داخل اسراییل، اكنون فضای گمانه‌زنی‌ها به سمت سنجش دیگر گزینه‌های ایران برای واداشتن تل‌آویو به توقف حملات متجاوزانه تغییر جهت پیدا كرده است.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل