مصر از 25 ژانویه 2011 تا مدت نزدیک به بیست روز شاهد خیزش مردمی در قاهره و برخی شهرهای این کشور بود تا اینکه با کنار رفتن حسنی مبارک رئیس جمهور این کشور پس از 28 سال زمامداری، شورای عالی نظامی برای اداره امور کشور تشکیل شده و شورای مزبور ضمن به تعلیق درآوردن قانون اساسی مصر هر دو مجلس شعب و شورا را جهت اجابت درخواستهای مردمی منحل کرد و متعهد شد تا پس از انجام بازنگری در برخی از مفاد قانون اساسی گامهائی در جهت برآورده نمودن خواسته‌های مردم را به انجام برساند و زمینه برگزاری انتخابات شفاف، سالم و دموکراتیک را فراهم نماید.
بسیارند افرادی که می‌میرند و با مرگشان نامی از آنان باقی نمی‌ماند و چه بسیارند افرادی که تا دم مرگ به خوبی شناخته نمی‌شوند و قدر و منزلتشان درک نمی‌شود. اما قلیل‌اند کسانی که می‌میرند و پس از مرگ نامشان زنده می‌ماند و با مرگ خود جان تازه‌ای درکالبد مرده‌ی امتی می‌دمند.
بیداری اسلامی معاصر، داعیان و مبلغان زیادی را به خود دیده است، کردستان هم علما و دانشمندان بزرگی را به جهان اسلام تقدیم کرده است. اما انگشت‌شمارند علما و داعیانی که خلاقیت و نوآوری داشته باشند. منظور نوعی از خلاقیت و نوآوری‌ای است که به حرکت، جنبش و بیداری اسلامی نیرو و توان تأثیرگذاری دهد.
چه آینده‌ای در انتظار کشورهای اسلامی پس از سقوط دیکتاتورهای نظامی خواهد بود؟ این سؤال بیش از آن که دغدغه اعراب باشد، مشغله ذهنی ایرانیان است. تمرکز اعراب فعلاً بیشتر بر روی نبرد داخلی است، تا وضعیت آینده. ایرانیان اما متعجبانه نظاره‌گر محشری‌اند که به پا شده است و کنجکاوانه می‌پرسند گیریم که مردم نبرد را بردند، پس از آن چه خواهد شد؟ چه گروه‌هایی زمام امور را به دست خواهند گرفت؟ آیا اعراب از آزادی و دموکراسی به دست آمده پاسداری خواهند کرد؟ اگر گروه‌های اسلامگرا پیروز انتخابات شوند، آیا به دموکراسی و قاعده رقابت وفادار خواهند ماند؟
آنچه می‌آید، حکایت‌هایی است طنزآلود که یا باورهای دینی را نشانه گرفته و مورد چالش و چند و چون قرار می‌دهد ویا رفتار پاره ای دینداران را به تیغ نقد گرفته است. مشی و منشِ قاضیان و محتسبان و واعظان و متشرّعان که پاره‌ای از اوقات، مقرون سالوس و ریا و بدفهمی و کج‌اندیشی و قدرت‌طلبی بوده است. دین‌به‌مزدانی که با توجیهات دینی در پی تأمین کامجویی خود بوده‌اند. و یا بیان مسائلی مرتبط با جامعه شناسی و یا روانشناسی دین از قبیل اینکه در فضایی فقرآلود که شکمی سیر یافت نمی‌شود، نام اعظم خدا، همان نان است و آدم گرسنه اصلاً ایمانی ندارد که بخواهد آن را به شیطان بفروشد.
«کونوا دعاة الناس باعمالکم و لا تکونوا دعاة بالسنتکم»
آنچه مسلم است این است که بخش عمده ای از شخصیت کودکان که سهمی بارز و عمده در زندگی دارد در آن دسته از رفتارهایی شکل می‌گیرد که به صورت «غیر کلامی» پنهان و خاموش ارائه می‌شود. تنها بخش اندکی از اثرگذاری‌های تربیتی آن هم در سطح بسیار ناپایدار و گذرا از طریق زبان و در قالب نصیحت و پند و اندرز حاصل می‌شود.
آیا تا به حال خود را بیش از حد به چیزی، شخصی یا جایی وابسته دیده‌اید؟
اینکه به شخص یا چیزی آنقدر وابسته باشیم که ترک کردن آن برایمان امکان‌پذیر نباشد یا حتی فکر کردن به کنار گذاشتنش در ما ایجاد وحشت و هراس به وجود آورد؟ اما به راستی چیست که ما را اسیر می‌کند؟ چرا باید به رغم تمام شایستگی‌ها و ارزشمندی‌هایی که در وجود خودمان است به شخص یا چیز دیگری رو بیاوریم و بدون او احساس حقارت، کمبود و نومیدی کنیم؟ چرا وقتی می‌خواهیم از یک رابطه سرشار از وابستگی بیرون بیاییم با دشواری‌های فراوانی روبه‌رو می‌شویم؟
نویسنده: اسعد محمدی
آیا تاکنون به این فکر کرده‌اید که چرا رابطه بسیاری از افراد با عشق شروع می‌شود اما با تنفر و خشم پایان می‌یابد؟ آیا تا به حال برایتان پیش آمده که به فردی بسیار علاقه‌مند شوید اما با گذشت زمان علاقه‌تان به او کم شود و رابطه‌تان خسته‌کننده و تکراری شود؟
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل