سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

۱- آینده خود را تابع تلاش و خلاّقیّت‌ خود می‌‌داند؛

۲- هر کاری را با مشورت‌های تخصّصی‌ انجام می‌‌دهد؛

۳- از کسانی که برای مدیریّت‌ کشور انتخاب کرده در برابر قدرت و اختیاراتی که دارند، مسؤولیّت‌ مطالبه می‌‌کند؛

۴- بر اساس نظریه سیستم‌‌ها و نگاه درازمدّت‌ به زندگی، راستگوست؛

۵- مانع رشد دیگران نمی‌‌شود؛ بلکه با آن‌ها‌ رقابت می‌‌کند؛

۶- حداقل یک ساعت در روز کتاب می‌خواند؛

۷- از شخصی که زیاد دروغ می‌گوید، فاصله می‌‌گیرد؛

۸- در انجام کارها، از توان عقلی خود، چندین برابرِ هوش خود بهره می‌‌گیرد؛

۹- به دلایل حقوقی، به شدت مراقب سخنان خود است؛

۱۰- تا از قضاوتی مطمئن نباشد، مطرح نمی‌‌کند؛

​ قائم مقام وزیر نفت از نهایی شدن طرح توسعه مشارکت زنان در مدیریت عالی وزارت نفت از سوی امور بانوان و خانواده وزارت نفت خبر داد و گفت: زنان کشور ما خواهان رعایت اصل شایسته سالاری هستند، زیاده‌خواه نیستند.

«کریم معروف‌زاده» دبیر هیأت کوهنوردی شهرستان سردشت بر اثر ایست قلبی در ارتفاعات قلّه‌ توچال، دار فانی را وداع گفت.

یوگاکاران جوان جناحی به نمایندگی از استان‌های فارس و هرمزگان در مسابقات کشوری به میزبانی کرج شرکت کرده و موفق به کسب مدال‌های رنگارنگ در رده‌ها و رشته‌های مختلف شدند.

اشاره: خانم رعنا الیاسی، همسر مرحوم ماموستا عبدالله الیاسی، از بازماندگان زلزله اخیر شهرستان سرپل ذهاب که همسر و فرزند خود را از دست داده است. خانم الیاسی معلم است و گاه با کوتاه‌نوشته‌هایش، مشوّق‌ دانش‌آموزان به سوی مسجد و قرآن بوده است. وی در غم فراق عزیزانش و تخریب خانه‌اش صبوری پیشه کرده است و شاکرانه می‌گوید: «خداوندا شکرت که مرا لایق این امتحان سنگین قرار دادی (ان الله مع الصابرین... و أجرهم بغیر حساب)

این گفت‌وگو جُستاری است بر زندگی و تجربیات این بانو:

تجربه زندگیم می‌گوید که در هر زمانی فن بیان و خطابه یکی از بزرگترین عوامل تأثیرگذار بر بشر بوده است. از مقوله‌های مشهور عرب است که می‌گویند‌: آغازگر هر جنگی کلام و سخن است. البته ناگفته نماند که آخر آن هم کلام و سخن است. چه چیزی مردم را به سوی جنگها سوق می‌دهد؟ چه چیزی جنگها را خاتمه می‌دهد؟ چه چیزی مردم و توده‌ها را به حرکت وا می‌دارد؟ طبیعتاً‌ کلام و سخن است.

ما شهروندان یک کشوریم و در یک سرزمین مشترک زندگی می‌کنیم؛ اما آیا همه ما باهم برابریم؟ بیایید این پرسش را واضح‌تر طرح کنیم: آیا ترک‌ها با کردها برابرند؟ بدون شک و بدون هیچ تردیدی به ما خواهند گفت که «البته که ما باهم برابریم.»

ما [ترک‌ها] تا چه حد با کردها برابریم؟ ترک‌ها ترکی صحبت می‌کنند و کردها، کردی. اما زبان رسمی دولت چیست؟

- ترکی.

پس نتیجه می‌گیریم که از لحاظ زبانی برابر نیستیم. زبان یک گروه در این کشور «زبان رسمی» دولت است و زبان گروه بزرگ دیگری در این کشور «رسمی» نیست.

در این کشور زبان ‌آموزشی کدام است؟

- ترکی.

آیا مدرسه‌ای برای آموزش زبان کردی وجود دارد؟ خیر. آیا دانشگاهی وجود دارد که آموزش آن به زبان کردی باشد؟ به‌هیچ‌وجه

در این کشور ما حتی به زبان‌های انگلیسی و فرانسه هم آموزش می‌دهیم اما کردی را ممنوع می‌کنیم. پس می‌توان گفت که ازنظر «آموزشی» نیز برابر نیستیم.