بزرگداشت شعایر و نمادهای الهی درزندگی هر کس، نشانی از تقوا در دل اوست که از مدرسه‌ی بزرگ رمضان در طول حیاتش یاد گرفته است. اصل تمام مشروعیت رمضان، همان رسیدن به تقواست. خداوند می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» (بقره/183). (هان، ای آنان که ایمان آورده‌اند، روزه بر شما مقرر شد همان گونه که بر کسان پیش از شما مقرر گشت، تا شاید تقوا پیشه کنید).
ماه مبارک و ربانی رمضان، مدرسه‌ای کامل برای چهار فصل است. انسان در این یک ماه چیزهایی که یاد می‌گیرد که مدارس نظامیه در طی چندین سال آن‌ها را به طلاب خود یاد داده و در درونشان تعمیق می‌بخشیدند. من یکی از دانشجویان رمضانم که سال‌ها درباره‌ی بخش‌ها، مهارت‌ها و آثار این مدرسه نوشته‌ام، ولی هنوز به آخرش نرسیده‌ام.
آیا به برنامه‌ی رمضانی خویش اندیشیده‌ای؟ یا هنوز در آرزوی ماه‌های بعد به سر می‌بری؟ آیا امسال نیت کرده‌ای تا برای خود برنامه‌ای بریزی که بیانگر شخصیت‌ات و گویای ماندگاری‌ات در زمین باشد یا هنوز در بیهودگی و تخیلات سال بعد روزگار می‌گذرانی؟!
هان، رمضان فرا رسید، بیا تجدید نظر کنیم. نخستین گام‌های رمضان آمد، با روح، عواطف، آثار و صفای شب و روزش که در وصف نگنجد. تو هنوز زنده‌ای، ولی خیلی‌ها رفتند. در سلامتی به سر می‌بری،
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل