کرونا را ویروس تاجدار می‌نامند، ویروسی که در جهان ذهنی تاریخنگاران به صورت پادشاهی جهانگشا با تاجی بر سر تصوّر می‌شود. اگر جهانگشایانی مانند اسکندر مقدونی، چنگیز و تیمور به تهاجم به چند قاره بسنده کردند، کرونا تنها جهانگشایی است که همه قاره‌های عالم را درنوردید و با معیار وسعت جهانگیری فعلاً در صدر جهانگشایان تاریخ است. از سوی دیگر کرونای جهانگشا همان کاری را با جغرافیا و جامعه و جهان می‌کند که دیگر جهانگشایان کردند. نویسنده تاریخ جهانگشا در جملاتی قصار از زبان مردم بخارا در وصف تهاجم چنگیز و یارانش در این شهر می‌نویسد: «آمدند و کندند و سوختند و کشتند و بردند و رفتند.»
اشاره: نویسنده این یادداشت، پژوهشگر تاریخ و مطالعات فرهنگی است و در کنج کتابخانه ای کوچک در تهران مشغول تحقیق در حوزه تاریخ و فرهنگ کرد است. با توجه به این سابقه انتظار خواننده این است که حوزه فرهنگ را مقدم بر سایه حوزه ها بداند و مطالبات فرهنگی اعم از قومی و مذهبی را در اولویت قرار دهد؛ اما مدتی است که او اینگونه نمی اندیشد. او حتی وضعیت خودش را که پس از 12 سال فراغت از تحصیلات دکترا و نوشتن بیش از 75 کتاب و مقاله هنوز در دانشگاه استخدام نشده، فراموش کرده است. اکنون برای او این دغدغه مطرح شده است که وقتی اکثریت مردم کرد غم نان دارند و زندگی خود را وقف کسب لقمه ای حلال برای خود و خانواده شان کرده اند، کار فرهنگی او کدام گره را از مشکلات آنان خواهد گشود؟
به پاس مقاومت زنان کرد در برابر داعش و دیگر جریانهای افراطی و تکفیری یک نشست علمی روز سه‌شنبه، ۱۱ آذرماه، در تالار امیرالمؤمنین مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، با عنوان «ظرفیت‌های اجتماعی زنان در تاریخ و فرهنگ ایران» برگزار شد.
می‌گویند ملتی که از تاریخ خود درس نگیرد محکوم به تکرار آن است. این روز‌ها در حالی که شبکه‌های خبری و روزنامه‌های معتبر جهانی گزارشهایی از کشتار زنان و کودکان کوبانی و مبارزه مردمان آن شهر برای زندگی و آزادی منتشر می‌کنند، رسانه‌های رادیویی و تلویزیونی، مطبوعات و شبکه‌های مجازی به صحنه جدال رسانه‌ای میان نویسندگان و تحلیگران کرد تبدیل شده و دامنه آن‌گاه به سطح خیابان‌ها و مردم نیز کشیده شده است.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل