سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

این روزها، بر بال رسانه برخی خبرگزاری‌ها، خبری همرسانی شد که گرچه، در ظاهر رخدادی کوچک اما در فحوا، دستاوردی بزرگ برای ایران‌زمین و به‌ویژه شهر شهیدم-سردشت-است که حدود چهاردهه قبل(٧ تیرماه ١٣٦٦ ه،ش)، آماج بمباران شیمیایی قرار گرفت و بیش از نصف جمعیت وقت شهر(٨٠٢٤) شهید و مصدوم برجای گذاشت و ورای آن، ده‌ها مسٲله‌ی محیطی و آسیب اجتماعی و روانی و... دیگر نیز با خود آورد!

اشاره‌: در یادداشت‌های قبلی، بر مدیریت و رهبری تلنگری زدیم و اهمیت آن‌را یادآور شدیم و گفتیم که مدیریت در برهه‌ی حاضر از ضروری‌ترین سلاح‌هایی است که آدمیان باید به شیوه‌ای اصولی آن مجهز شوند و از آن‌جا که در مواجه با مدیریت و رهبری‌ معمولاً مدیریت بردیگران به ذهن متبادر می‌شود و بعضاً این مدیریت را به مفهوم عام مدیریتی می‌پذیرند.

کسی که بر دیگران برتری می‌جوید، قوی است، لیکن کسی که بر نفس خویش مسلط می‌شود، از همه قوی‌تر است.(لائوتسه، Lao-tse) خانم دکتر فریبا لطیفی، مدیر عامل انتشارات« فرا» در مقدمه‌ی کتاب «صفت‌های بایسته‌ی یک رهبر» نوشته‌ی جان ماکسول می‌گوید: «توسعه‌ی رهبری با خودشناسی آغاز می‌شود. قبل از آن‌که به هدایت دیگران بپردازیم، باید خود را بشناسیم» و چه زیبا گفته است.

عالمان جامعه‌شناسی و فلاسفه‌ی سیاسی اتفاق نظر دارند که انسان به حسب طبع خویش موجودی اجتماعی است. بدین معنا که در ساختار خلقت او نیاز غریزی یا عاطفی به حیات مشترک با هم‌نوعان ریشه دارد. به همین جهت آدمی همواره در اجتماع هم‌نوع خود متولد می‌شود و در آن رشد و تکامل پیدا می‌کند و در بستر آن نیز بدرود حیات می‌گوید.