سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

در بین تحلیلگران تاریخ تشریع اسلامی مشهور است که امام محمد بن ادریس شافعی (متوفی 204 هجری قمری) دو مکتب اهل حدیث و اهل رأی را با هم جمع کرده است. این یک دیدگاه است که به نظر من نیاز به تفکر انتقادی دارد...

در مقاله هفته گذشته عرض شد که بدعت یک مفهوم وصفی است نه معیاری و به اتفاق علما، عموم وارد شده در حدیث "کل محدثة بدعة وکل بدعة ضلالة" نباید به ظاهر آن حمل شود.

شکر و سپاس خداوند یگانه را و درود و سلام بیکران بر پیامبر رحمتش که او را با هدایت و دین حق فرستاد و پایان‌بخش پیامبران قرار داد. با فرستادنش نعمت بزرگ رسالت را بر ما منت نهاد و به راهی که در همه حوزه‌ها و بخش‌ها بهترین و استوارترین است هدایت کرد و یکی از حوزه‌هایش نظام اجتماعی است.

يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَىٰ وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ ‎﴿الحجرات: ١٣﴾‏ ای مردم، ما شما را از مرد و زنی آفریدیم، و شما را ملّت ملّت و قبیله قبیله گردانیدیم تا با یکدیگر شناسایی متقابل حاصل کنید. در حقیقت ارجمندترین شما نزد خدا پرهیزگارترین شماست. بی‌تردید، خداوند دانای آگاه است.

بیانیه‌ی مجمع جهانی علما، نمایندگان مجالس و روشنفکران در اول محرم ١٤٤٥ هجری قمری درباب «دفاع و حراست از مقدسات اسلامی»

شیخ دکتر علی قره‌داغی، دبیرکل اتحادیه جهانی علمای مسلمان، شرایط قانونی را که باید در تعامل با ارزها رعایت شود تشریح کرد. وی گفت: در صندوه‌های فعلی که با ارز (فارکس) در حاشیه (مرجین) معامله می‌شوند، شرایط قانونی و مقررات لازم را نیافتم. ایشان در فتوای خود در پاسخ به سؤالی که از یکی از کاربران دریافت کرده بود، وصول فوری را یکی از شروط معاملات قانونی ارز (فارکس) دانست.

می‌خواهم آسان‌ترین و بهترین راه حفظ قرآن را برای ما بیان کنید؛ به ویژه پس از مرحله‌ی کودکی که حفظ طبعا آسان‌تر بود. شیخ قرضاوی پاسخ می‌دهد: الحمد لله، والصلاة والسلام على رسول الله، وعلى آله وصحبه ومن اتبع هداه، وبعد: از سؤال کننده به خاطر علاقه‌ای که به کتاب خدا دارد تشکر می‌کنم؛ رسول خدا فرموده است: "خيركم من تعلم القرآن وعلمه بهترین شما کسی است که قرآن را فراگیرد و به دیگران هم بیاموزد.

هر بحران و هر پدیده‌ی استثنایی در جهان مانند فوران آتش فشان یا وقوع طوفان یا شیوع یک ویروس کشنده، بحث‌هایی را در میان اهل ایمان به وجود می‌آورد به ویژه زمانی که این رویدادها با مرگ و زندگی یا رنج و عذاب ارتباط داشته باشد و بر وجود انسان تأثیر بگذارد. در وضعیت فعلی فجایع و مصائب انسانی سؤالاتی را ایجاد می‌کند، مانند این که چرا خدا در سوریه برای نجات بی‌گناهان دخالت نمی‌کند؟ یا این که خداوند در حوادث غزه کجاست که مسلمانان را یاری نمی‌دهد؟ چرا جرثقیل حرم مکی سقوط می‌کند و ده‌ها نمازگزار بی‌گناه را به کشتن می‌دهد؟ گناه این افراد چه بود؟ آیا این ویروس نتیجه‌ی خشم خداوند از اعمال انسان‌هاست؟ آیا زندگی برای انسان‌های پاک و پرهیزگار به مراتب آسان‌تر است؟

در طول تاریخ پرافتخار اسلام، مقدسات ما از حقد و دشمنی نژادپرستان و جاهلان در امان نمانده است. اما در دهه‌های اخیر، این موضوع از طریق کمپین‌های فراوان و زیر چتر حمایتی مقامات امنیتی بیش از پیش سازماندهی شده است. نکته‌‌ی خطرناک آن است که این تحریکات به نام آزادی بیان و دفاع از هویت توجیه می‌شود، این چه نوع آزادی‌ است که باعث چنین رویکرد نفرت‌انگیزی می‌شود؟

امت پس از تمام این تجارب و آنچه در آینده بر سرش خواهد آمد اگر بخواهد تا ابد از استبداد رهایی یابد، سخت نیازمند آن است که در عقیده و ایمان به خدا بازبینی کند. لازم است ایمانش را تصحیح کند و از نو بسازد و جاهای خالی در دل‌های مؤمنان پر کند: ﴿وَإِن يَمْسَسْكَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلاَ كَاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَإِن يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدُيرٌ﴾ (الأنعام:17)