چکیده:
راغب اصفهانی پیش کسوت در تنظیم مفردات القرآن بود. او اولین پژوهشگر تنظیم واژگان قرآنی به روش معنیشناختی است، که علی رغم فقدان اصطلاحات و اسلوبهای زبانشناسی جدید، به روش مفهوم و مصداق اثر قرآنی خود را تنظیم کرده است، به نظر می رسد پژوهشگران علوم قرآنی باید به این حقیقت آگاهی پیدا کنند، که تنها اثر قدیمی واژگان قرآنی در دنیای اسلام که منطبق با اصول علمی معنیشناختی است همین اثر است، بسبب آن است که این لغت نامه تخصصی با هیچیک از آثار لغوی و معاجم عربی تناسب نداشته و امروزه با وجود پیشرفت بسیار در زمینههای زبانشناسی تخصصی قرآن و علوم قرآنی هنوز کتابی از نظر ارزش علمی به پای این کتاب نمی رسد.
در تقویم های سالیانه روزهائی را به بزرگداشت شخصیت های دینی در میلاد و شهادت یا رحلت آنان اختصاص داده اند و تعدادی را نیز به عناوین و ارزش هائی که به معنا و مفهوم آن کمتر توجه داریم، مثل: عید فطر(عید شکفتن)، عید قربان(نزدیک شدن به خدا) و بالاخره عید "مبعث".
اشاره:
بر هیچ اندیشمند دینداری پوشیده نیست که در این ایام جریانات و اشخاص دارای تمایلات سکولار و شیفتهی «عقلگرایی منهای دین و وحی»، به عناوین گوناگون و روشهای مختلف درصدد حذف دین از فرایندهای اجتماعی و زدودن آثار آن از تمامی محورها و ابعاد زندگی، یا حداقل تحدید نقش و رسالت آن در ایجاد ارتباط روحی شخصی میان خدا و انسان- آنهم در داخل مسجد و معبد- هستند.
آنچه در این حرکت خزندهی دینستیزی و الحادپروری جای تأمل و در عین حال شگفتی است اینکه: برخی از منادیان این تفکر داعیهی دینداری داشته و سنگ دفاع از آنرا برسینه میزنند! و به قول خودشان با این ایدهی که برگزیده و روشی که در پیش گرفتهاند میخواهند دامن دین را از آلودگیهای که اطراف آنرا احاطه کرده است
۲ـ «آزادی»
باور به عدالت اجتماعی بدون اعتقاد به آزادی و تلاش برای اِعمال آن کامل نخواهد بود، عدالت و آزادی از دو جهت به هم ارتباط پیدا میکنند ۱- از این جهت که عدالت منجر به آزادی میگردد. ۲- از این جهت که آزادی راه و روش دستیابی به عدالت است. و چون استقرار عدالت از واجبات دین ماست «إن الله یأمر بالعدل و الاحسان» [۱۸] یا «لقد ارسلنا رسلنا بالبینات و انزلنا معهم الکتاب و المیزان لیقوم الناس بالقسط» [۱۹] پس «مالا یتمّ الواجب الّا به فَهو واجبٌ» و در اینجا به طور خلاصه، بحثی پیرامون نسبت بینِ آزادی و عدالت ارائه میگردد.
سرآغاز سال 2006م. با صدمین سالگرد تولد امام حسن البنا، بنیانگذار جماعت اخوان المسلمین مصر مصادف است. در کنار مراسم ویژهای که به این مناسبت در مصر و برخی از کشورهای عربی برگزارشد، جماعت اسلامی پاکستان نیز مراسم ویژهای برگزار کرد و کتابی ویژه دربارهی امام حسن البنا و اخوان المسلمین به چاپ رساند.
ترجمه: سرویس دین و دعوت
احکام حقوقی و ارزشهای والای سیاسی که در قرآن و سنت آمدهاند در دولت اسلامی واجبالاتباع هستند. این پدیده در ساختار نگرش اسلام نسبت به دولت و وظایف و ویژگیهای نظام حاکم در آن و وظایف قوهها [ی سهگانه] از اهمیت فوقالعادهای برخوردار است. مبانی قانونگذاری مذکور به مثابهی «حق الله» در عرصه سیاست محسوب میشوند، زیرا مردم به همان اندازه که از حق بازخواست حکام در احترام نهادن به این مبانی قانونگذاری و ارزشهای سیاسی و تن دادن به حکم آنها در سیاستگذاری برخوردارند، به همان اندازه از جنبهی فردی و اجتماعی مسئولند که به این مبادی پایبند بوده و خواستار پایبندی و مراجعه به آنها باشند.
با توجه به آنچه که در حوزه فرهنگی کشور ما و علاوه بر آن در حوزه مباحثات سیاسی و اجتماعی کشور ما میگذرد، خوب است که بحثی در مورد اخلاق و عالم تفکر داشته باشیم. بحثی درباره مداخله ای که اخلاق در قلمرو تفکر میتواند و باید داشته باشد. مداخله اخلاق در قلمرو تفکر، وقتی اثر خود را ظاهر میکند که نزاع در عالم تفکر پیش آید. هم چنین وقتی که متفکری بطور یگانه و تنها قصد میکند که در میان آرا و نظرات فراوانی که با آنها مواجه میشود، اتخاذ موضع بکند. بعضی را بپذیرد و بعضی دیگر را کنار بگذارد.
مترجم: محمد ابراهیم ساعدی رودی
تمام تمدنها «انسانی» هستند، به این معنی که تمدن دستاورد پیشرفت و ترقّی از نردبان شهرنشینی و یک جانشینی است. سایر تمدنها در این واقعیت با هم مشترکند.
اما تصور فلسفی تمدنها دربارهی جایگاه انسان در هستی با هم متفاوت است و علی رغم این که تمام تمدنها ساخته و پرداختهی بشر است ولی قضاوت در این تصور از ویژگیهایی است که تمدنها را از هم متمایز میسازد.
سروران:
ما ملتهای اسلامی همچون ملتهای آفریقایی و آسیایی که مانند ما برای دولتهای استعماری سر تسلیم فرود آوردند و فرهنگ و تمدنشان در چهارچوب استعمار شکل گرفت، وارث میراثهایی شدیم. بر اساس این قاعده که بر ملت شکستخورده؛ پیروی از عادات و سنتهای ملت پیروز را تحمیل میکند، در ارتباط و پیوند با استعمارگران، معیارهای مربوط به زندگی در غرب و تجربهی تاریخی آن را به ارث بردیم و بعضی از آنها را پذیرفتیم
گرچه ایجاد معنویت در درون فرد، اولین و مهمترین هدفِ دعوتِ اسلامی است، امّا آخرین و تنها هدف هم نیست، زیرا اسلام، هیچ گاه فرد را به تنهایی نمیپسندد و او را بریده از اجتماع نمیخواهد بلکه او را موجودی کاملاً اجتماعی و در ارتباط و پیوستگی دائمی با دیگران میداند که در چهارچوبِ قواعد و نهادهای اجتماعی به پیش میرود و رشد مییابد.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل