سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

امروز، اکرم سابقی امام جماعت مسجد سابقی پاوه در خطبه‌ی نماز عید قربان، بر مهرورزی و تکریم هم‌نوعان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ثمره‌های تقوا تٲکید کرد.

 در کاروان حج افراد گوناگونی می‌بینی که همه یک آهنگ و مقصد متعالی دارند، در دیار پیامبران ابراهیمی حاجیانی از نژاد‌ها و رنگ‌‌ها و زبان‌‌های گوناگون خواهی دید که همه نشانه و نمودار قدرت خداوند هستند و نباید سبب امتیاز گروهی بر گروهی دیگر به شمار آید.

مفهوم اجماع از نگاه شافعی، مفهومی در اوج ابهام است و منشأ اين ابهام، فقط در خَلط بين اجماع و سنت متواتر خلاصه نشده بلکه به وسعت مفهوم سنت نزد شافعی برمی گردد؛ وسعتی که تقريبا شامل اجماع نسل اول مسلمانان يعنی نسل صحابه، است[2][يعنی شافعی، اجماع صحابه را نيز تقريبا داخل در مفهوم سنت می داند]. گويی شافعی بين دو خط، سرگشته است:

اول: گستردگی دايره ی نصوص

دوم: حقيقت اختلافی که در عصر او، بين علمای سرزمين های مختلف، منتشر بود.

از همين رو، می بينيم که او در الرِّسالة، بين «اجماع در روايت نبی صلی الله عليه وسلم»، و «اجماع در عمل کردن برمبنای اجتهاد» تفاوت می نهد.

اقبال لاهوری را می‌توان شهید جستجو نامید. این تعبیری است که خودِ او در اشعار جستجوگرانه و پُرسوز و گدازش به کار بُرده است. آن‌چه فارغ از افکار و ایده‌های نو، جسورانه و فضاآفرین اقبال، جلوه‌گری ویژه و جذابیت چشمگیر دارد و خواننده‌ی شعر او را، سرشار و ذوق‌زده می‌کند روح جستجوگر و دل بی‌قرار اوست که جذبه‌های شور و سوز می‌بخشد و زندگی را در تپیدن جستجو می‌کند. ایمان اوست به فرد انسانی و دعوت‌اش به خودآگاهی و خودباوری. تعهدی است که به آزادگی و نفی خوی غلامی و «رِقّیت» دارد و ستایشی است که نثار «حُرّیت» می‌کند.

معرفی اشاعره:

فرقه‌ای کلامی اسلامی است که به ابوالحسن اشعری نسبت داده می‌شود. وی علیه معتزله قیام کرد. اشاعره، برهان‌ها و دلایل عقلی و کلامی را به عنوان وسیله‌ای جهت مناظره با رقیبانی چون معتزله و فیلسوفان برای اثبات حقایق دینی و عقیده‌ی اسلامی به شیوه‌ی «ابن‌کلاب» به کار می‌گیرند.

تأسیس اشاعره و برجسته‌ترین شخصیت‌های آن: 

•ابوالحسن اشعری: او ابو الحسن علی بن اسماعیل از نوادگان ابو موسی اشعری (رح) است. وی در بصره در سال ٢٧٠ ه‍ به دنیا آمد و سه مرحله از زندگانی فکری خویش را گذراند:

-مرحله‌ی اول: این مرحله را نزد ابوعلی جبایی؛ شیخ معتزله در عصر خود زیست

به علت وجود عوامل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فکری گوناگون، فهم عربی و اسلامی در طی قرن نوزدهم شاهد تحولات ژرف و تغییرات حادی بوده است و در مجموع به چالش‌های تمدنی و فرهنگی‌ای برمی‌گردد که طرف اروپایی ایجاد کرده است. اندیشه‌ی عربی بدین خاطر از بافت نوینی برخوردار شده و افق دیدش را به سوی طرف مقابل دوخته است، زیرا او را دشمن خویش پنداشته که پایه‌های اجتماعی و فرهنگی‌ اسلامی را تهدید می‌نماید. اندیشه‌ی عربی در پی شیوه‌های تازه‌ای است تا شادابی را به خود برگرداند. اندیشمندان در سده‌ی نوزدهم به عقب‌افتادگی مسلمانان نگریستند که بر واقعیات جامعه خیمه افکنده بود

از خوارزمی به وسیله ارقام و اعداد در مورد انسان پرسیده شد؛ جواب داد: زمانی که انسان دارای اخلاق باشد، این اخلاق، مساوی یک واحد صحیح است.

دکتر جاسر عوده تحصیل‌کرده‌ی مصری و عضو اتحادیه جهانی علمای مسلمان و یکی از رهبران تفکر مقاصدی در کتاب جدیدش بر این باور است که رخدادهای میهن عربی از سال ٢٠١١ نشان داد که تغییر مطلوب ناگزیر باید از تغییر شخصیت انسان و تغییر ساختار دولت آغاز شود و اصلاحات سیاسی جزئی که پس از هر انقلابی در رأس قدرت ایجاد می‌شود بدون اصلاحات هم‌زمان در بخش‌های آموزش، اخلاق، فرهنگ و جامعه و پاسداری از این تغییرات امکان‌پذیر نیست. اینجاست که مؤلف نیاز شدیدی به انقلاب فکری و اخلاقی و فرهنگی در جامعه احساس می‌کند تا بر پایه‌ی آن نهادهای مدنی ایجاد ‌شود که ادامه‌ی هر نوع تغییر سیاسی حقیقی را تضمین می‌کند.

تعریف «سِلم» در لغت: 

 سِلم به معنای سلام است. سلامت یعنی برائت. «تسلّم منه»: از آن بهبودی یافت. ابن اعرابی گفته است: سلامت به معنای عافیت است. و گفته شده: سِلم به معنای صلح و آرامش است. [۱] 

به فرد صلح‌جو هم «سِلم» گفته‌اند. مثلاً: «أنا سِلم لمن سالمنی» یعنی من با هر کس که با من صلح کند، صلح می‌‌کنم. قوم سِلم و سَلم: یعنی مردمان صلح طلب. به زن صلح‌طلب هم می‌‌گویند: امرأة سِلم و سَلم. تسالموا یعنی با هم صلح کردند. [۲] 

این کلمه با سه حالت تلفظ شده است: فتحه‌ی سین و فتحه‌ی لام، کسره‌ی سین و سکون لام، و فتحه­ی سین و سکون لام.