سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

سپاس و ستایش مر آن پروردگاری که انسان را به خلعت تعلیم و تکریم مشرّف نمود و برای تحقق چنین امری سلسلەی پیامبران را مبعوث فرمود تا همچون آموزگارانی صبور و بردبار و خستگی‌ناپذیر، ارزنده‌ترین تعالیم الهی و انسانی را فرا روی بشر قرار دهند تا انسان را به کرامت و شرافت مطلوب برسانند و از سقوط به حضیض پستیها برهانند. پس پروردگارا درود و سلامت را بر تمام پیامبران به‌ویژه حضرت خاتم الانبیا و آل و اصحاب و صالحانِ أُمّتش مرحمت فرما!

مطلبی که می توان در این باب مطرح نمود، این حدیث صحیح مشهور است: صُومُوا لِرُؤیَتِه وَ اَفطِرُوا لِرُؤیَتِه،فَاِن غُمَّ عَلَیکُم فَاقدِروا لَهُ: با رؤیت هلال ماه روزه بگیرید،و با رؤیت آن افطار (عید) کنید،و اگر آسمان ابری و تیره باشد روزهای ماه شعبان را بشمارید. و در لفظ دیگری آمده است: مطلبی که می توان در این باب مطرح نمود، این حدیث صحیح مشهور است: صُومُوا لِرُؤیَتِه وَ اَفطِرُوا لِرُؤیَتِه،فَاِن غُمَّ عَلَیکُم فَاقدِروا لَهُ: با رؤیت هلال ماه روزه بگیرید،و با رؤیت آن افطار (عید) کنید،و اگر آسمان ابری و تیره باشد روزهای ماه شعبان را بشمارید. و در لفظ دیگری آمده است: فَاِن غُمَّ عَلَیکُم فَاکمِلُوا عِدَّة شَعبَانَ ثَلاثِینَ: اگر آسمان ابری و تیره باشد سی روز ماه شعبان را تکمیل کنید.

فلا عَبَرتْ بِي ساعةٌ لا تُعِزُّني * ولا صحِبتْني مُهجةٌ تقبلُ الظلما!

لحظه‌ای بر من نگذشته است که باعزت نباشم و هیچ صاحب‌خردی با من نبوده است که ظلم‌پذیر باشد. 

تا زمانی که نهایت تلاش تو نقد رقیب و برحذر داشتن از او باشد بدان که فرصت عمل آگاهانه را از دست داده‌ای؛ این یعنی گمشده‌ی تو می‌نویسد و تو حاشیه می‌کنی. تو گرد و غباری هستی که بر هوا خاسته‌ای در حالی که همراهت اسب خردش را بر گنبد تاریخ می‌جهاند.

رسانه‌ی اخلاقی اشکال‌برانگیز است به همین خاطر فعالان عرصه‌ی رسانه معمولاً از آن احتراز می‌کنند و برخی از آنان ترجیح می‌دهند از رسانه‌ی متعدد استفاده کنند چنان که گریش در یکی از مقالات خود آورده است. این در حالی است که دیگران بیشتر واژه‌ی "حرفه‌ای" را که یک تعبیر رایج است به کار می‌برند.مشکل رسانه‌ی اخلاقی به دو مسأله باز می‌گردد: 

اهمیت مهارت گوش دادن

شکاک باشید، اما یاد بگیرید که گوش کنید.

هر یک از ما به نوعی دروغ می‌گوییم، اما نه به دلیل اینکه می‌خواهیم دروغ بگوییم. علتش باوری است که داریم، به دلیل واژه‌هایی است که آموخته‌ایم و روشی که از آن واژه‌ها استفاده می‌کنیم. وقتی کسی داستان شخصی و خصوصی خود را برای شما تعریف می‌کند، فقط گوش کنید

اهمیت مهارت گوش دادن

شکاک باشید، اما یاد بگیرید که گوش کنید.

هر یک از ما به نوعی دروغ می‌گوییم، اما نه به دلیل اینکه می‌خواهیم دروغ بگوییم. علتش باوری است که داریم، به دلیل واژه‌هایی است که آموخته‌ایم و روشی که از آن واژه‌ها استفاده می‌کنیم. وقتی کسی داستان شخصی و خصوصی خود را برای شما تعریف می‌کند، فقط گوش کنید، اما قضاوت نکنید که آیا واقعیت دارد یا دروغ است. هیچ قضاوتی نکنید. بی احترامی هم نکنید. فقط گوش کنید. نیازی نیست دیگران را قضاوت کنید یا آنها را دروغگو بنامید.

 نادانی فعال و دانش فعال

منظور از نادانی فعال جذب اطلاعات نادرست و استفاده‌ی فعال از آن‌هاست. برای مثال رنه دکارتِ فیلسوف اعتقاد راسخ داشت که حیوانات عملاً احساسی ندارند و صرفاً ماشین‌های خودکار هستند؛ و بر اساس این نادانی فعال آزمایش‌های دردناکی روی حیوانات می‌کرد و تفسیرش این بود که ضجه‌های دردناک این حیوانات سروصدای بی خودی است. نادانی فعال همیشه و همه جا خطرناک است.

منطق شاخه‌ای است از فلسفه که به مطالعه‌ی فرایند استدلال و تعقل می‌پردازد و می‌کوشد درکی از تفاوتهایِ استدلالِ درست و نادرست به دست دهد. بطور طبیعی اگر انسانها زمان کافی داشته باشند، بهتر فکر می‌کنند و نیز اگر درست به چیزی توجه کنند، در بیشتر موارد به فهم عمیقتری می‌رسند. 

اگر یک تفاوت اساسی میان فردی که توان تفکّر نقّادانه دارد و فردی که [این توان را] ندارد باشد، این است که فرد متفکّر، فرایند تفکّر را جدی می‌گیرد

چکیده:

    سخن گفتن فرایندی ارتباطی است که طی آن پیامی از گوینده به مخاطب منتقل می‌شود. گفت‌وگو به معنی تبادل کلام بین دو طرف است و خلاف جدل که خصومت در آن شرط اساسی است، در گفت‌وگو هیچ ضرورتی ندارد که همراه با خصومت بین طرفین باشد؛ بنابراین رعایت اخلاق از ویژگی‌های یک گفت‌وگوی مفید است. در قرآن کریم، گفت‌وگوهای فراوانی در زمینه‌های متعدّد آمده است دیالوگ داستان‌های قرآن را می‌توان از بُعد موضوعی نیز بررسی کرد.

از زمان باز شدن هر سوال «نوشتن چیست؟» به عنوان مثال، از بسته شدن خود شواهد دور می‌شود و نظامی از مخالفت‌ها ایجاد می‌شود، دانش از نظر دریدا لزوماً به صورت اشتباه در می‌آید. اما تشخیص خطای او یک قضاوت اخلاقی است، نه یک قضاوت در مورد واقعیت، زیرا دریدا نه به «واقعیت» مخالفت بلکه به ماهیت زبانی آن توجه دارد. تعریف وی از خطا به این بحث روسوگرایانه بستگی دارد