إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

دین و اندیشه

  • با لبخند هلال اول ذی الحجه شور و نشاطی رمضان گونه در بین مؤمنان بوجود می‌آید. ده روز اول ذی الحجه از جمله روزهای مبارک سال است که خداوند آن‌ها را از جایگاه و مکانت خاصی برخوردار کرده است. از حضرت رسول الله – صلی الله علیه وسلم – درباره دهه اول ذی الحجه آمده است:

    «ما من أيامٍ العمل الصالح فيها أحبُّ إلى الله من هذه الأيامِ (يعني أيامَ العشر ). قالوا : يا رسول الله ، ولا الجهادُ في سبيل الله ؟ قال : ولا الجهادُ في سبيل الله إلا رجلٌ خرج بنفسه و ماله فلم يرجعْ من ذلك بشيء».

  • ١- حج یا جهان‌بینی توحید!

    ساختمانی سنگی در وسط صحرایی خشک بخداوند منسوب شده؛ «بیت الله»، و فضای اطراف آن با عنوان «مسجد الحرام» شناخته شده؛ فضایی که در آن تنها ذکر و یاد خداوند عالم بدور از هر گونه شریک و وزیر و مشیری بر سر زبان‌هاست. همان توحید ابراهیمی خالص:

    ﴿وَإِذۡ بَوَّأۡنَا لِإِبۡرَٰهِيمَ مَكَانَ ٱلۡبَيۡتِ أَن لَّا تُشۡرِكۡ بِي شَيۡ‍ٔٗا وَطَهِّرۡ بَيۡتِيَ لِلطَّآئِفِينَ وَٱلۡقَآئِمِينَ وَٱلرُّكَّعِ ٱلسُّجُودِ ٢٦﴾ [الحج: ٢٦].

    «(ای پیغمبر! به خاطر بیاور) زمانی را که محلّ خانه‌ی کعبه را برای ابراهیم آماده ساختیم و (پایه‌های قدیمی) آن را بدو نمودیم (و دستور دادیم به بازسازی آن بپردازد. هنگامی که خانه‌ی کعبه آماده شد، به ابراهیم خطاب کردیم که این خانه را کانون توحید کن و)

  • آیا می‌توان این‌گونه مراسم دینی و فرهنگی را حذف نمود؟

    خداوند رحمان برای تربیت و تزکیه‌ی استعدادات انسان‌ها از باور دینی، اخلاق، شعایر و احکام استفاده می‌کند. و در میان شعایر دینی بر اساس میزان نیاز و تاثیرگذاری بر انسان، کمیت و کیفیت آنها را تنظیم نموده است. مثلاً بعضی از آنها به صورت روزانه و در طی چند نوبت تکرار می‌شوند مانند نمازهای پنجگانه. بعضی دیگر  هر هفته یک بار انجام می‌شوند مانند نماز جمعه. و بعضی دیگر هر سال یک بار تکرار می‌شوند مانند روزه و زکات. و بعضی دیگر در صورت توان در طول عمر انسان یک بار انجام می‌شود مانند حج تمتع.

  • کعبه چون قلب، مؤمنانی که زنگ گناه‌ها و لغزش‌ها، آن‌ها را اکسیده کرده بسوی دهلیزهای خود می‌کشد و طی یک برنامه آلایشی آن‌ها را پاک کرده، از چاله‌های شهوت به کرانه‌های عفت ملکوتی، و از سستی و افتادگی به حرکت و سازندگی، و از منیت و خودپرستی به جهان بینی و یکتاپرستی، از خواب و خیال به امید و برنامه، و از چشم دوختن به دیگران به چشم گشودن بر دیگران، از هیچ بودن به همه چیز شدن، و از تابعیت و تقلید به رهبریت و تحریک، بالا برده بار دگر در کالبد جهان اسلام پمپاژ می‌کند تا زندگی و سلامت جسم را حفظ نمایند، و جسد دنیای توحید را توان زیستن و ادامه حیات باشد..

  • روزنه

    عجب عبادتی است حج!...

    مکتبی برای شستشوی انسان و پاکسازی کامل او در تمامی زمینه‌های انسانی، تزکیه و پاکی روح و روان، عروج بسوی کمال ایمان، تجدید عهد و میثاق با پروردگار رحمان، و به تمام معنا میلادی جدید، و انسانی دیگر در پوستین اول.

    بطور عموم انسان در سفرهای معمولی به گونه‫ای احساس غربت می‌کند، و چه بسا با خودی خود فاصله می‌گیرد، در حالیکه در سفر ملکوتی حج انسان در لایه‌های وجودی خود فرو رفته با درون خویش بیشتر آشنا می‌گردد، و با تأمل و اندیشه به حقیقت وجودی خود پی می‌برد.

  • الحمد لله رب العالمین، وأشهد أن لا إله إلا الله، وحده لا شریك له وأشهد أن محمدًا عبده ورسوله، أما بعد:

    از جمله فتاوایى که در زمان ما برخاسته و سرلوحه کار برخی قرار گرفته، قول بدعت دانستن روزه در ده روز اول ذى الحجه (بجز روز دهم که عید قربان است) می‌باشد، لذا این مقاله را برای نشان دادن ضعف این گفتار، نشان دادن عیوب آن، سنجیدن آن در ترازوی شرعی و حکم برخورد با قائل این سخن نوشتم. (منظور از ده روز، نه روز اول ماه ذی الحجة است زیرا روزه روز قربان حرام است وبه خاطر تغلیب عدد ده بکار برده می‌شود)

  • این ماه، ماه ذی الحجه است و دهمین روز آن عید قربان برگزار می شود. در این روزهای به یاد ماندنی انبوهی از خاطرات به ذهن خطور می‌کند. چه خاطرات شریف و بزرگ و شیرین و والایی در این ایام وجود دارند. همین عید مبارک دارای خاطرات باشکوهی است که شایسته است مسلمانان، آن را به یاد داشته باشند و زنده نگه دارند؛ زیرا این خاطرات، مفاهیم عزت و کرامت را در وجودشان نو می‌کند و سرچشمه‌های امید و آرزو را در دل‌هایشان زنده می‌گرداند و هر وقت گرفتاریها، آنان را در تنگنا قرار دهد یا تیرگی حوادث زیاد گردد، راه را پیش رویشان نورانی می‌کند.

    نویسنده:
    محمد کامل البنا
  • چکیده: 

    آیات صفات خداوند به مجموعه آیاتی گفته می‌شود که در آنها به یکی از صفات خداوند اشارت رفته که همین صفات در انسانها نیز بکار رفته‌اند به تعبیر دیگر آیات صفات، در برگیرنده‌ی صفاتی هستند که مشترک لفظی میان خدا و انسان می‌باشند، تفسیر و چگونگی مواجهه با این آیات یکی از مسائل بحث برانگیز علوم قرآنی و علم تفسیر بوده که فکر و اندیشه دانشمندان اسلامی از ابتدا تا به اکنون و از تمامی فرق مختلف اسلامی را به خود معطوف و مشغول ساخته است بررسی آیات صفات با مسئله‌ی محکم و متشابه که خود یکی از مسائل چالش برانگیز و اختلافی علوم قرآنی است رابطه‌ی تنگاتنگ دارد تا آنجا که بدون درک درست دو اصطلاح مذکور، دستیابی به تفسیر و معنائی صحیح از آیات صفات، ناممکن می‌نماید

  • نوفل قائل به حساب عددی در قرآن است و آن را مانند اعجاز علمی، اعجاز الهی می‌داند. او تفاسیر و تأویلات فراوانی از آیات قرآن دارد و از پذیرش روایات اسرائیلی در تفسیر خودداری می‌کند.

    در حالی که دو سال بیشتر نداشت، گاه بر دوش پدر و گاه بر دامان مادر در سال نکبت فلسطینی ١٩٤٨ از کشور مبدأ - در روستای رانتیه در شهر ساحلی یافا – همراه با خانواده‌اش آواره شد. صحنه‌های کشتار، ویرانی و آوارگی مردم بی‌دفاع فلسطین در ذهنش نقش بسته بود. به همراه خانواده‌ به روستای رانتس و از آنجا به طوبس پناه برد تا در اردوگاه العین (غرب نابلس) مستقر شود.

    و با خانواده‌اش در چادرها و در مجاورت صدها آواره‌ی هم‌روستایی خود زندگی کند.

  • اسلام سیاسی چیست؟

    09 اردیبهشت 1401

    در سال‌های اخیر برخی عبارات و اصطلاحات ورد زبان برخی از «سکولاریست‌ها» و غربگرایان چپ و راست شده است. منظورم از چپ و راست پیروان اندیشه مارکسیسم شرق و لیبرالیسم غرب می‌باشد.

    یکی از آن تعبیرات، تعبیر «اسلام سیاسی» است. و مقصودشان از آن اسلامی است که به امور و شئون و روابط داخلی و خارجی امت اسلامی برای آزادی آن از زیر سلطه همه نیروهای بیگانه‌ای که زمام امور حیاتی مادی و معنوی آن را در اختیار دارند و هر گونه که بخواهند از آن به نفع خود بهره برداری می‌نمایند، اهتمام بنماید.