سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

مدارا و تأکید بر آموزش در ساختار دعوت اسلامی 

● مقدمه: 

بر مبنای بینش اسلامی خداوند خالق هستی است و تدبیر امور هستی هم منحصر به خواست اوست؛ چنانکه می‌فرماید: 

 (ألا لَهُ الخَلْقُ والأمْرُ) اعراف/۵۴

او انسان را از زمین و برای آبادانی آن آفریده است: 

 (هو أنْشَأَکُمْ مِنَ الأرْضِ واسْتَعْمَرَکُمْ فِی‌ها) هود/۶۱

محمد درخشان_ ارومیه
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
یادت هست آن روزها که به لطف خدا من و تو، ندای آن کس را که ما را به سوی خدا فراخواند شنیدیم و گفتیم: «رَبَّنا إِنَّنا سَمِعنا مُنادِیاً ینادِی لِلإیمان أن آمِنُوا بِرَبِّکُم فَآمَنَّا». یادت هست که با چه حال و هوایی تخم ایمان را در دلهایمان کاشتیم؟! در حالیکه اقوام و خویشان و دوستان و آشنایان به دیده‌ی تعجب و استهزاء به ما می‌نگریستند و حتی عده‌ای هم با ما قطع رابطه نموده، پیوندها را بریدند، من و تو نه با پا، که با سر در این راه دویدیم و در یک معامله‌ی بزرگ و سنگین، رضای دوست را به قیمت بی‌توجهی به جلوه‌های فریبنده‌ی دنیا، خریدیم؟! نمی‌دانم به یاد می‌آوری آن‌گاه که در این راه گام نهادیم، نه تنها آداب و سلوک، بلکه عواطف و احساساتمان نیز سر تا پا تغییر کرد؟ دیگر نمی‌توانستیم مثل دیگران، زمان را تلف کنیم، روزها و شب‌ها در ساعات مختلف، با دیگران در مجالس جورواجور، وقت‌کشی کنیم؛ بخندیم، فیلم نگاه کنیم، فیلم بازی کنیم، حرف بزنیم و غیبت کنیم و در هر چیزی که نه به ما مربوط است و نه برایمان مفید، دخالت کنیم؟! یادت هست آن روزها، از گرما و سرما، از برف و باران، از گرانی و ارزانی، از اثاثیه و کالا و از نیازهای حیوانی سخن نمی‌گفتیم؟! و آن‌چه ورد زبان و خوراک روحمان بود، ایمان بود! ایمانی که مایه‌ی آرامش جان، روشنی بخش دیدگان و بیدار کننده‌ی خفتگان است؟!

ترجمه، تحقیق و اقتباس: ایوب پوزش
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
از غم امروز و فردا رســــته‌ایم
با کسی عهد محبت بسته‌ایم

در دل حق سر مکــــــنونیم ما
وارث موسی و هــــارونیــم ما

یکی از از واجبات برادر داعی این است که همیشه در فکر اصلاح و تزکیه‌ی نفس و روح خود می‌باشد. باید همیشه مواظب خود باشد؛ چون نفس اماره هر آن ممکن است او را دچار مشکل کند یا به مسیر شیطان هدایت نماید. خلیفه‌ی راشد عمر خطاب(رض) این مسأله را خوب درک کرده است که می‌فرماید:« حاسبوا أنفسکم قبل أن تحاسبوا و زنوا قبل أن توزنوا و تهیئوا للعرض الأکبر. »

حسن یوسفی اشکوری

29 خرداد سی‌امین سالگرد مرگ شهادت‌وار دکتر علی شریعتی است. با تفسیر بدیعی که خود او از مفهوم عمیق انسان شناسانه «شهید» و «شهادت» داشت، قطعاً او یکی از شهیدان بود چراکه او با تمام توان و قدرت و به ویژه توان بیان و قلم در متن جامعه و در کنار مردم بود و در جبهه درگیری حق و باطل زمانش حضوری فعال و خلاق داشت و با نقد عمر و آرامش و زندگی اش به نفع جبهه حق و علیه جناح باطل شهادت و گواهی می داد. او آرشی بود که در جدال ایرانیان و تورانیان (مظلومان و ظالمان) تمام هستی خود را در کمانی نهاد و با تمام توان تیرش را از فراز کوه عرفان، آزادی و برابری به سوی مرزهای محل اختلاف پرتاب و مرزها را روشن کرد و افق های تازه ای در حوزه ایمان، اندیشه، دین، آزادی، عدالت، جامعه، سیاست، هنر و اخلاق در برابر نسل خود و مردم عصر خود گشود.

روشنفکران دینی، طیفی از روشنفکران‌اند که در پی تبیین فلسفی مولفه‌های مدرنیته و ربط و نسبت آن با اجزای سنت و مخصوصا اندیشه‌های دینی هستند. دغدغه بنیادین آن‌ها حل دشواریهای نظری و از میان بردن مشکلات عملی پیش رو برای تحقق تجربه دینی در دنیای کنونی است. یکی از مسائل مطرح در این زمینه جهانی شدن است و ‌آنچه که روشنفکران جهان در حال توسعه را عموما و روشنفکران دینی را به خود مشغول داشته، تبیین پدیده جهانی شدن و بررسی آثار و نتایج آن برای جوامع مذکور است.

نویسنده: دکتر محمود صدری
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مدرنیته و دین از دیدگاه جامعه‌شناسی عنوان سخنرانی دکتر محمود صدری، جامعه‌شناس ایرانی مقیم امریکا در همایش دین و مدرنیته بود. آنچه در پی می‌آید متن آن سخنرانی است.

یکم: تعریف جامعه‌شناختی مدرنیته

در ابتدای سخن اجازه بفرمایید تعریف مختصری از مدرنیته (یا «مدرنیت» به تعبیر داریوش آشوری) ارائه کنم. اینجا کار جامعه‌شناسان نسبتاً آسان است.بر خلاف فلاسفه و متألهین که به کاوش ریشه‌های عمیق و زوایای ناشناخته ذات و ماهیت مدرنیته می‌پردازند جامعه‌شناسان به سرشاخه‌ها و ثمرات مدرنیته می‌نگرند. از نقطه نظر جامعه‌شناسی تعریف مدرنیته بسیار روشن و ساده است. مدرنیته یعنی تمایز و تفکیک کارکردی نهادها و حیطه‌های حیات بشر در جوامع پیچیده.

خواهران و برادران ایمانی، درود و رحمت و برکات خدا بر شما باد.
شریف‌ترین چیز در انسان، قلب اوست. چرا که قلب وسیله‌ی دریافت و شناخت و تَعَقُل است، و دیگر اعضا و اندام‌ها خادم و تابع او هستند. انسان به منزله‌ی کشوری است که امیر و پادشاه آن قلب است و سایر اعضا و جوارح رعیت و خادم او هستند. پس اصلاح انسان منوط به اصلاح قلب اوست، هم‌چنان‌که پیامبر(ص) می‌فرمایند: «الا و انَّ فی الجسد لمصغةً اذا صلحت صلح الجسد و اذافسدت فسد الجسد کلُّهُ الا و هی القلب») رواه البخاری ( آگاه باش که در بدن قطعه گوشتی هست که اگر اصلاح شود، تمام وجود اصلاح می‌شود و اگر فاسد شود، تمام وجود فاسد می‌شود و آن‌هم قلب اوست.