سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

هميشه اصلى وجود دارد كه در هر مسئله و رويدادى بايد تمام جوانب كار را مدّ نظر قرار داد، به عبارتى بايد به ضعف‌ها و آثار منفى، پيامدها و آثار مثبت رويداد پرداخته شود؛ امّا اينجانب از مخاطبان اجازه مى‌خواهم كه بنده را مورد ملامت قرار ندهند كه هر چه مى‌خواهم ضعف‌هاى پنجمين كنگره‌ی جماعت دعوت و اصلاح را مورد كنكاش قرار دهم و باور دارم كه ضعف‌هايى هم وجود دارد، نمى‌توانم. دليل اين ديدگاه هم چربيدن نقاط قوت و همگرايى كم ديده شده‌ای در زندگى دو دهه كار تشكيلاتى‌ام است. 

ایوان کفر به خود لرزید ؛ آتش زردتشتیان سرد شد، تا تو به دنیا آمدی، جای عبدالله اما خالی بود.

پدربزرگت نام زیبای محمد را برایت برگزید، قطعا او نمی‌دانست که روزی این نام زیبا و خاص در صدر نام‌های دنیا قرار خواهد گرفت.

کسی حاضر نبود محمدِ یتیم را شیر دهد قرعه به ناچار به نام حلیمه افتاد؛ چه سعادتی برای حلیمه، اگر که می دانست چه کسی را به خانه می برد از مکه تا خانه‌اش را گلباران می‌کرد.

جماعت دعوت و اصلاح در روزهای ١٥و١٦آبان‌ماه پنجمین کنگره‌ی خود را در حالی با آرامش و امنیّت برگزار کرد که خاورمیانه حال و روز چندان خوشی نداشته و غالب کشورهای منطقه با جریانات بیداری اسلامی میانه‌ی خوبی ندارند.

بنده به عنوان عضو کوچکی از کنگره‌ی پنجم جماعت مشاهدات و فهم خویش را از کنگره به سمع و نظر مخاطبان محترم می‌رسانم:

١. آگاهی اعضای کنگره:

خداوند را بابت برگزاری موفّق این کنگره و دستاوردهای بزرگ آن شاکرم. این موفّقیّت را در درجه‌ی نخست به تک تک اعضا و مدیران ارشد جماعت و سپس به جامعه‌ی بزرگ ایران، دوستان و هوادارن این تشکّل دوست‌داشتنی تبریک می‌گویم.

حضور در جمع بزرگی چون کنگره‌ی جماعت دعوت و اصلاح افتخاری است که دعا می‌کنم نصیب کلّیّه‌ی آن کسانی شود که برای جماعت و حال و آینده‌ی آن برنامه و دغدغه دارند.

بی‌شک برگزاری کنگرە بدون تنش و البتّه موفّق آرزوی هر سازمان و حزبی است؛ امری که بسیاری از احزاب در آن ناکام مانده و اغلب به دلیل عدم برخورداری از انسجام سازمانی از اجرای آن بازمانده‌اند.

این جشنواره به همت مربیان مکتب‌ خانه شیخ احمدیاسین( رحمه‌الله) روستای براک از توابع شهرستان لار استان فارس در روز ۱۴ آبان با شعار صلح و دوستی و نظافت و بهره بردن از نعمت‌های خدا، برگزار شد که با استقبال گسترده کودکان و نوجوانان و خانواده‌هایشان همراه بود.

«هیچ پدری فرزندش را بهره‌ای بهتر از ادب نیکو، نداده است.» [به روایت ترمذی]

امید داشتم خداوند برایم فرزند صالحی روزی گرداند تا او را به نیکویی ادب و تربیت آموزم؛ تا نسلی صالح و خیری جاری و اثری ماندگار باشد؛ خداوند خواسته ام را برآورده نمود و امیدم را محقق ساخت و برایم فرزندی برومند ارزانی نمود و حسن البناء نامش نهادم.

خداوند متعال با عنایت خود از آوان کودکی، فرزندم را در حمایت و مراقبت خویش قرار داد و او را از هر آزار و گزندی حفظ نمود؛ حسن در گهواره قرار داشت که ماری بر بسترش رفت، از الله متعال در دور نمودن آن، کمک خواستم

 تاریخ آشنایی من با مرحوم مهندس مدنی به شش سال پیش بر می‌گردد. تعطیلات نوروز تصمیم گرفتم به اتفاق خانواده به دیدنی یکی از دوستان بسیار عزیزم، به شهرستان ماکو بروم.

همراه خانواده، راهی ماکو شدیم. شهری که برای ما تازگی داشت؛ از داخل شهر که فقط یک خیابان اصلی و با طول پانزده کیلومتر دارد به میزبانمان زنگ زدیم که نشانی خانه‌اشان را جویا شویم؛ از ما خواست در جای مشخصی بمانیم تا او شخصاً دنبال ما بیاید. ماشینی که دنبال ما آمد دو سرنشین داشت؛ اولی مرحوم مهندس احمد مدنی که راننده و دومی ماموستا جاسمی میزبان اصلی ما. شب را در خدمت ماموستا علی امام جمعه و جماعت اهل سنت آن شهرستان سپری کردیم.

بر اساس گزارش‌های بین‌المللی انگلستان در سال ٢٠١٩ به رتبه‌ی نخست کیفیت آموزش در سطح جهان دست یافت و این شگفت‌آور نیست؛ چون من هم مانند بسیاری دیگر دیدم که در این کشور چگونه حق آموزش برای کودکان را یک امر قدسی می‌دانند حتی اگر مدارک قانونی اقامت هم نداشته باشد، کارت تولد برای ثبت نام کودک در مدارس کافی است. در این کشور آموزش و پرورش وظیفه دارد به شاگردان زبان بیاموزد و درس‌ها را به صورت خصوصی با آنان کار کند تا به سطح دیگر هم‌سالان خود برسند. مدرسه موظف است تمام نیازمندی‌های دانش آموز اعم از کتاب و نوشت‌افزار را بدون درخواست مالی از اولیاء تأمین کند.

يكی از مسائل مهمی كه معمولا والدين از آن غفلت می‌ورزند، تربيت ايمانی فرزندان است.

امروزه غرب زدگی و الحاد جوامع اسلامی را هدف قرار داده و سعی در نابودی آنها دارد

 اومانیسم و پیامدهایش

امروز در قرن ٢١ انسان با بحران هویت و بحران سقوط اخلاقی در شرق وغرب دچار گردیده و در این هزاره‌ی مدرنیته و پیشرفته بعد از اینکه از جاذبه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی دروغین یا فریبنده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی زندگی بیرون فارغ می‌شود، بر می‌گردد به درون خویش نه آن درون صوفیانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش، درون ذاتی وجوهری حقیقت انسانی خودش برای اولین بار که به خودش بر می‌گردد، می‌بیند بزرگترین مجهول خودش است و تا وقتی که خودش مشخص نشود که کیست؟ هرگونه زندگی، راه‌حل، هرگونه فرم و یا راه‌حل هدایت بی‌معنی است.