دوم آبانماه جاری یکی از همراهان و یاران دیرین جماعت در خراسان رضوی «مولوی زمان سلیمانی دار فانی را وداع گفت.
مولوی زمان سلیمانی در سال ١٣٤٧ه.ش. در روستای آزادده از توابع شهرستان صالح آباد خراسان رضوی در خانواده ای كم‌بضاعت و کارگر، ديده به جهان گشود.
ایشان در سن هفت سالگی وارد دبستان شده و بعد از پایان تحصیلات ابتدایی در سال ١٣٦١ شمسی همزمان با تاسیس حوزه علمیه تعلیم القرآن صالح‌آباد در این حوزه مشغول تحصیل شدند و از محضر اساتید آن دوران، مرحوم مولانا محی‌الدین بلوچستانی، مولانا سراج‌الدین فقهی سلجوقی و مولانا عبدالغفور سلیمانی (رحمهم الله جمیعا) کسب فیض نمودند.
حدود یک سالی است که به بهانه‌ی درس و مدرسه، کمتر کودک، نوجوان و جوان و خانواده‌ای است که به اینترنت، گوشی هوشمند و... دسترسی نداشته باشد و شبانه‌روز با آن دست‌وپنجه نرم نکند.
درس و مدرسه و معلّم، با همه‌ی کمبودها، کاستی‌ها، ضعف‌ها و مشکلات مادّی ومعنوی هنوز هم ارزش و جایگاه خود را در ذهن و دل خانواده‌ها و بزرگان داشته و دارد؛ امّا در طول یک سال گذشته تحصیلی و نیز با شروع سال جاری «کرونا ویروس»، موجب شد شکاف بین خانه و مدرسه و روابط روحی-روانی و ارتباط فیزیکی بین معلّم و دانش‌آموز عمیق‌تر و گسترده‌تر شود
اشاره: مسئولیّت‌پذیری، عملی‌ترین شکل تربیت و توسعه‌ی شخصیت است و خروجی آن، تحوّل مستمرّ در خود و دیگران است و پشتوانه‌ی محکم و مهمّ آن، معنویت در زندگی است. هرچه معنویت انسان قوی‌تر باشد، مسئولیّت‌پذیرتر است. و از آن‌جا که مسئولیت‌پذیری اصل جدانشدنی از دین اسلام و جزء اصول اوّلیّه و مهمّ در دین است، در رابطه با بحث مسئولیت‌پذیری برطبق آیات و سنّت، گفت‌وگویی داشته‌ایم با، دکتر محمّد ابراهیم ساعدی رودی که در پی می‌آید. دکتر ساعدی رودی، از استان خراسان رضوی، مؤلّف، شاعر و مترجم و دارای مدرک دکتری تفسیر است و بیش از ۱۱۵ کتاب چاپ شده دارد.
نام نیکو گر بماند زآدمی
به کزو ماند سرای زرنگار
محمد رضا شجریان استاد آواز ایران به دیار حق شتافت. استاد محمد رضا شجریان، این شخصیت بی‌نظیر، روز ۱۷مهرماه ۹۹ در سنّ ۸۰ سالگی پس از چندین سال تحمّل رنج بیماری با کارنامه‌ای درخشان، حاصل چند دهه تجربه‌ی موسیقی و آواز، اخلاق، صداقت، جوانمردی، تعهّد و اصلاحگری چشم از جهان فرو بست.
شجریان، نماد هنر متعهّد ایران بود. او راز رسیدن به حقّ و حقیقت و تقرّب به ذات احدیّت را از تلاوت کلام آسمانی شروع و با سینه‌ای مالامال از دردمندی و دفاع از آزادی و کرامت انسانی به پایان برد و با وجدانی آسوده و توشه و تجربه‌ای گرانبها به سرای ابدیّت شتافت.
هرگاه یکی از هنرمندان اصیل، از میان ما رخت بر می‌بندد، در حقیقت ستاره‌ای درخشان و فروزان در آسمان زندگی خاموش و بخشی از حیات انسان تاریک می‌شود.
از دیدگاه من حضور هنرمندان، برای تلطیف فضای مادّی‌گرایانه، ایدئولوژیک و سیاست‌زده‌ی امروز بشر، ضروری‌تر از نان شب است. چون بسیاری از معضلات امروزی انسان، نه کمبود آب و نان، بلکه سست شدن پیوندهای معنوی و به حاشیه راندن عرفان است.
هنرمندان اصیل و ماندگاری چون استاد شجریان، با صدایی گرم و هنرمندی خاص و بی‌نظیرشان، مردم را با بزرگان اخلاق و معنویت و سرمایه‌های گرانقدر تاریخ
دکتر نورالدین خادمی وزیر اوقاف و امور اسلامی پیشین تونس به عنوان کسی که شیخ قرضاوی را به خوبی می‌شناسد امروز درباره‌ی سرگذشت شیخ و تأثیر او در شکل‌گیری گفتمان اسلامی معاصر شهادت می‌دهد.
تأثیر شگرف شیخ در واقعیت معاصر ما
استاد عادل حامدی خبرنگار تونسی از من خواست در تهیه‌ی یک گزارش درباره‌ی شیخ قرضاوی با او همکاری کنم. من هم بی‌درنگ پذیرفتم و پیشنهادهایی درباره‌ی موضوع دادم و در این باره شور و شعف خاصی به من دست داد و علتش دو چیز بود:
قدمت این گهواره‌ی کروی شکل، خیلی بیشتر از عمر ساکنانش است هزاران نسل و رنگ و زبان و نژاد و دین و مکتب‌های فکری و فرهنگی و دینی را در خود پرورش داده و چون مادری مهربان آنان را نوازش کرده سپس در نهایت آنان را در دامن خود آرام می‌نماید.
نوع نگاه به جهان و سبک زندگی، مسیر حرکت انسان را تعیین می‌کند انسان‌ها در طول تاریخ دو نگاه متفاوت از خود بروز داده‌اند.
بعضی گمان می‌کنند که زندگی تنها مختصّ این‌جاست و بعد از مرگ پایان می‌پذیرد و کارنامه سفرش صادر می‌شود
نوشته کلود ب. ژ چندی پیش که مصاحبه دکتر بهرام الهی دربارۀ نوعدوستی را خواندم، جملۀ زیر به خصوص توجهم را جلب کرد: «کسی که خواهان سیرکمال معنوی است باید نوعدوستی را عملاً در برنامۀ معنوی خود قرار دهد». از سال‌ها پیش که به پیشرفت معنوی خود علاقه‌مند شده بودم احساس می‌کردم که سعی در کمک به دیگران عملی مطابق با رضایت مبدأ و اخلاقیات است. اما تازه متوجه شده‌ام که اهمیت این کار را در حد «باید» و «برنامه معنوي» درک نکرده‌ام. بنابراین تصمیم گرفتم با دقت بیشتری روی این موضوع تمرکز کنم و به همین دلیل دو سؤال برایم پیش آمد: چرا؟ و چگونه؟
- اگر انسان پس از مرگ نابود می‌شد خودکشی راه حل مقبولی برای رهایی از تنگناهای دنیایی بود.
-درد و رنج‌های دنیا هر چند بزرگ و مهم باشد در مقایسه با عذاب آخرت ناچیز است.
-کسی که خودکشی کرده است در روز قیامت به او دستور می‌دهند تا صحنه را بازسازی کندو با همان حالت وارد آتش می‌شود و در آن می‌ماند.
-صله‌ی رحم و دیدار با خویشان و آشنایان و تعامل مثبت با مسلمانان شرط برقراری روابط اجتماعی سالم است و از اضطراب و افسردگی جلوگیری می‌کند.
خودکشی نشان‌دهنده‌ی تنگناهای دنیا و فرار از زندگی و ناتوانی در رویارویی با بحران‌های شدید زندگی است. عوامل این بحران که انسان را به خودکشی وادار می‌کند متفاوت است؛ رسوایی، فقر شدید، ستم، احساس ناتوانی در برابر ستم و سرکوب از مهم‌ترین عوامل این پدیده هستند.
دکتر ریسونی: عادی‌سازی روابط با صهیونیست‌ها حرام است و عالمی که آن را تأیید می‌کند از اوامر ولی امر و اربابش اطاعت می‌کند.
دکتر احمد ریسونی رئیس اتحادیه جهانی علمای مسلمان اصطلاح عادی‌سازی را تعبیر جدیدی توصیف کرد که مفهومش آن است که اعراب از اقدامات رژیم صهیونیستی از قبیل اشغال و تجاوز و آواره کردن مردم فلسطین و دیگر جنایات بی‌شمار چشم‌پوشی کنند و موجودیت صهیونیست‌ها را بپذیرند.
دکتر ریسونی که جانشین شیخ یوسف قرضاوی در اتحادیه جهانی علمای مسلمان است خاطر نشان کرد کسی که خود را عالم می‌داند و عادی‌سازی را توجیه را می‌کند خواست و اراده‌ی ولی امر و ولی نعمت و ارباب خود را اجرا می‌کند.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل