معلوم نیست که تا کی و چند بار دیگر نخبگان و مردم کرد و دیگر اقوام ایران باید قسم یاد کنند که در اندیشه‌ی تجزیه ایران نیستند و برای آن هم اقدامی نمی‌کنند؛ تا اقتدارگرایان راضی و قانع شوند که این مردم، تجزیه‌طلب نیستند. به نظر می‌رسد، تجزیه‌طلبی، آسان‌ترین، بدون هزینه‌ترین و البته محکمه‌پسند‌ترین اتّهامی است که می‌توان به کردها و دیگران زد تا در پناه آن با خواسته‌ها و حقوق این مردمان برخورد کرد. در حالی که دیریست مردم کرد در ایران با توسل به روشهای مبارزه سیاسی مسالمت‌آمیز، مدنی و قانونی، تلاش کرده‌اند تا فضاهای محدود بازیگری سیاسی را برای خود ایجاد نمایند و در این چارچوب خواسته‌های نشنیده و معلق‌مانده‌ی خود را پیگیری کنند.
فردی درباره‌ی پدرش می‌گوید: پدرم وقتی وارد اتاقم می‌شد و می‌دید لامپ اضافه روشن است می‌گفت: چرا لامپ را خاموش نمی‌کنی؟ چرا در مصرف برق را اسراف می‌کنی؟ وقتی وارد دستشویی می‌شد و می‌دید شیر چکه می‌کند با صدای بلند می‌گفت: چرا پیش از خروج شیر را محکم نبستی و این همه آب را به هدر دادی؟
«کامل شدن دین» و نیاز «نوگرایی» و به بیانی دیگر «سلفی‌گری» و «نوگرایی» دو اصطلاح هستند که در عُرف برخی از پژوهشگران در شیوه‌ی نگرش، روش، اندیشه و نتایج به دو رهیافت متقابل و چه بسا متناقض، دلالت می‌کند. آنان که با همان روشهای اندیشه‌ی غربی به فکر اسلامی ما می‌نگرند، هرگز نمی‌توانند میان دو اصطلاحِ «کامل شدن دین» و نیاز به «نوگرایی» و یا بین «سلفی‌گری» و «نوگرایی» هیچگونه رابطه‌ی همخوانی یا توافق و یا حتّی تکامل تصوّر کنند.
محبت سیدنا ابوبکر نسبت به رسول الله (ص)
این احساسات است که قلب سیدنا ابوبکر (رض) در قالب کلمات ریخته است، سیدنا ابوبکر (رض) می‌گوید: وقتی هجرت می‌کردیم من خیلی خیلی تشنه شدم. (رض) مقداری شیر آمیخته با آب آوردم و به رسول الله(ص) دادم و گفتم: بنوش یا رسول الله(ص)، ابوبکر (رض) می‌گوید: پیامبر آن‌قدر نوشید تا من سیراب شدم!؟
در ۱۵ ژوئن ۲۰۰۷ میلادی مجمع عمومی سازمان ملل ۲ اکتبر ، سالروز تولد مهاتما گاندی را به عنوان روز جهانی بدون خشونت نام‌گذاری کرد. مجمع عمومی سازمان ملل متحد به منظور ترویج فرهنگ صلح تسامح و تفاهم و عاری از خشونت از دولت‌ها از نهادهای تحت پوشش این سازمان، سازمانهای منطقه‌ای و سازمانهای غیر دولتی و نیز افراد دعوت کرد روز دوم اکتبر را عنوان روز «نفی خشونت» گرامی بدانند و به ترویج فرهنگ نفی خشونت از طریق آموزش و ارتقای آگاهی عمومی کمک کنند.
مقدمه:
اولین رکن از ارکان اسلام، شهادتین است، یعنی گواهی دادن به اینکه هیچ معبود، فرمانروا و فریادرسی نیست جز الله و محمد(ص) فرستاده خداست.
تحقق یافتن قسمت دوم از شهادتین یعنی گواهی به رسالت پیامبر اکرم(ص) زمانی عملی می‌شود که ما به عنوان یک مسلمان به وظائفی که در قبال آن حضرت داریم، عمل کنیم و جهت اجرای آن وظائف تلاش کنیم در این صورت است که ایمان شخص کامل و نیمه دوم کلمه شهادتین تحقق پذیرفته است.
خاستگاه و تحصیلات
دکتر یوسف قرضاوی در روستای صفت تراب مرکز محله الکبری در استان غربی مصر به دنیا آمد؛ به نوشته حافظ ابن حجر و دیگر نویسندگان، عبدالله بن حارث بن جزء الزبیدی آخرین صحابه ای که در مصر وفات کرده است در این روستا مدفون است. تاریخ ولادت قرضاوی مصادف با ٩ سپتامبر ١٩٢۶ بوده است؛ وی در حالی که کمتر از ده سال داشت حفظ قرآن را در روستای یادشده به پایان رساند و تجوید را به نیکی فرا گرفت. سپس وارد دانشگاه الازهر شد و دوران ابتدایی و متوسطه را با رتبه ممتاز طی کرد.
برادران عالم و دعوت‌گرم را به نکات ذیل وصیت می‌کنم تا وظیفۀ خود را در قبال پروردگار، دین و امت خود به درستی اداء نمایند:
١. دوستی و محبت خود را خالص برای پروردگار بزرگ و دین او بگردانید؛ نظام‌ها، اقوام، اشخاص و احزاب را به همان اندازه که به اسلام پایبند و نزدیک اند، دوست بدارید.
٢. در هر قضیه به کتاب الله و سنت رسول الله در پرتو فهم سلف صالح امت رجوع کنید و اسلام را از تحريف افراط‌گرایان، دست‌بُرد اهل بطلان و تأویل بی‌مورد نادانان پیراسته نمایيد.
نام: يوسف بن عبد الله.
لقب: القَرَضاوي.
متولد: ١٩٢٦ مصر عمر ۹۶ سال
وفات: ۲۰۲۲/۹/۲۶م رحمه الله
مسافرت‌ها:
به هر شش قاره جهان سفر کرده و به فقیه پروازی شهرت داشت.
برخی از عضویت‌هایش:
عضو هیئت امنای مرکز مطالعات اسلامی آکسفورد.
عضو هیئت امنای سازمان دعوت اسلامی در آفریقا.
عضو هیئت علمای کبار الازهر (سابق) ولی به منظور محکوم کردن کودتا علیه شهید مرسی استعفا داد..!
عضو آکادمی تحقیقات اسلامی در مصر (سابق) از عضویت آن نیز استعفا داد.!
خبر وفات شیخ و استادمان امام یوسف قرضاوی امروز سی ام صفرسال ١٤٤٤ هـ.ق برابر با ٢۶ سپتامبر ٢٠٢٢ میلادی همچون صاعقه‌ای بر من فرود آمد. شیخ در زندگی‌اش تصویر یک پرچمدار عرصه‌های جهاد فکری، روشنگری راه دعوت، فتوا بر اساس اعتدال و میانه‌روی و رسوخ در مسائل فقهی را در اذهان مجسّم نمود. ای امام و پیشوایمان، درباره‌ات چه بگویم؟ در این شرایط سخت و دشوار، کلمات و فرهنگ لغات قاصر از بیان کلامی درباره‌ی تو هستند.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل