سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

اتّحادیّه‌ی جهانی علمای مسلمان ضمن محکوم کردن فعّالیّت رسانه‌های گمراه و سریال‌های پوچ و بی‌ارزش، امّت اسلامی را در ماه قرآن و ماه پیروزی و موسم نماز و قیام به تعالی روحی و نیکوکاری و اعتکاف فرا خواند و از مسلمانان خواست از مسجد الاقصی و قدس حمایت کنند و با تمام توان از حق فلسطینیان دفاع کنند.

بی‌تردید در حال حاضر شرایط دشواری بر عموم جهان و ملّت‌ها حاکم است و طبیعی است که جامعه‌ی بشری در آینده دستخوش تغییرات مهمّی شود. بشریّت پیش از این‌چنین شرایطی را تجربه نکرده است بنابراین اکنون باید از حوادث پیشی بگیریم نه این که منتظر آمدنش باشیم. باید آماده‌ی رویارویی با حوادث باشیم و نباید تنها به یک واکنش بسنده کنیم. این کار از ما ساخته نیست مگر این‌که برخی از مسائل اساسی را مورد توجّه قرار دهیم که اجازه می‌خواهم آنها را با شما در میان بگذارم:

قديم‌ها مادر بزرگ‌هایمان، شب‌های جمعه، نذری تقسيم می‌كردند، و می‌گفتند: جمعه عيد فقراست!

نوشته‌ای به بهانه‌ی مؤسّسه‌ی فرهمند «ئاسوی بی نیازی کردستان»

  مخاطبان بعد از خواندن این نوشتار احتمالاً با نویسنده در اینکه «خردمندانه‌ترین کار، در این جهان همان خیرمندی است» همرأی خواهند بود، خیرمندی به معنای بخشش و ایثار در مال و دیگر داشته‌های دمِ دستی.

  در پایان نوشتار بر آنم، دلیل اهمّیّت فوق‌العادّه‌ی بالای موضوع این نوشتار یعنی «یافتن مهم‌ترین کار در این جهان برای انجام دادن» را بیان کنم و نیز در ابتدای نوشتار خیرات به ظاهر بی‌مقدار، بی‌مقدار نخواهند ماند.

اشاره: خواجه نظام‌الملک سیاستمداری نامدار و صاحب نفوذ در دستگاه سلجوقیان که شهره‌ی آفاق بود و هم‌اکنون سیرالملوک (سیاستنامه) ایشان از منابع علوم سیاسی است که مدت چند دهه وزیر اعظم ملک شاه سلجوقی صدارت کرد و در پایان به‌دست فرقه‌ی اسماعیلیه در مسیر کرمانشاه ـ بغداد ترور شد. نام نیک او و خدمات دوران زمامداری ایشان به ایران و ایرانی، همواره در دل‌ها ماندگار خواهد بود.

از آثار الباقیه‌ی ایشان تٲسیس نظامیه‌ی بغداد که مٲمن و معهد علما و اساتید بزرگواری همچون امام محمّد غزالی و صدها دانش‌پژوه و محقّق توانمند و روشنفکرانی بود که پیشاهنگ فرهنگ و هنر اسلامی بودند و تٲسیس حوزه‌های علمیه در سراسر امپراتوری اسلامی بود.

به ساعت شنی عمرم که نگاه می‌کنم انگار چیزی تهش نمانده یا در خوش‌بینانەترین حالت یک ثلث باقی است.

آدمی به اینجا که می‌رسد، معمولاً توقّفی می‌کند و به عقب نگاه می‌اندازد.

نگاهی عمیق، دقیق و ممتد.

مدّت‌ها همانطور می‌ماند و اشک از چشمان خیره‌اش سرازیر می‌شود.

گاه برقی از نگاهش می‌گذرد و تبسّمی، بی‌صدا بر لبانش نقش می‌بندد.

از زمانی که ویروس کرونا در شهر ووهان چین ظهور پیدا کرد و متعاقباً در جهان شیوع پیدا نمود بحث‌های زیادی پیرامون اسباب و علل این بیماری در میان اندیشمندان ردوبدل شده است، یکی از این بحث‌ها که غالباً از طرف خداناباوران مطرح می‌شود این است که در چنین شرایطی خدا کجاست و چه‌کار می‌کند؟ و چرا کاری را برای بندگانش انجام نمی‌دهد؟ و چون جوابی را که از طرف خداباوران دریافت می‌کنند، برایشان قانع‌کننده نیست، به این نتیجه می‌رسند که ویروس کرونا باور خداباوران را به چالش کشیده است.

تو را احساس می‌کنم وقتی سپیده‌دمان گنجشکان و جیرجیرک‌ها هم نوای با موذن می‌خوانند.

گزافه نگفته‌ایم اگر بگوییم فرصتی که هم‌اکنون – و در این روزهای کرونایی – برای جنبش‌های اسلامی فراهم شده، به ذهن هیچ یک از نظریه‌پردازان آن جنبش‌ها خطور نکرده است! همچنین مبالغه نکرده‌ایم اگر بگوییم: چنانچه این جنبش‌ها از این فرصت پیش‌آمده استفاده نکنند، کماکان درجا خواهند زد؛ در حالی‌که دیگران – غیر اسلام‌گرایان – به تثبیت جایگاه خود در سیستم جهانی که امروز شاهد زایمان آن هستیم، می‌پردازند

معنای زندگی از دیدگاه دکتر ویکتور فرانکل، متخصّص مغز و اعصاب، روانپزشک و پایه‌گذار«لوگوتراپی»(logo therapy)، در یافتن یک هدف و پذیرفتن مسئولیت در قبال زندگی خود و سایر انسان‌ها نهفته است. به عقیده‌ی او از طریق داشتن یک «چرا» مشخص، می‌توان با تمام سؤالات «چگونه» زندگی روبه‌‌رو شد. تنها با احساس آزادی و اطمینان ازهدفی که ما را برمی‌انگیزاند، قادر خواهیم بود جهان را به مکانی بهتر برای زندگی خود تبدیل کنیم.

معمولاً گفته می‌شود که یکی از پیچیده‌ترین سؤالاتی که بشر با آن مواجه می‌شود این است که معنای زندگی چیست؟