سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

متن سخنرانی استاد عمرو خالد
ترجمه از کاست: تهمینه بهرامی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد لله و الصلاة و السلام علی رسول الله(ص)
«یا أَیتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ * ارْجِعِی إِلَى رَبِّکِ رَاضِیةً مَرْضِیةً * فَادْخُلِی فِی عِبَادِی * وَادْخُلِی جَنَّتِی»سورة الفجر/27تا30

خواننده‌ی گرامی! هر یک از ما باید بداند به چه نیازمند است و برنامه‌ریزی ما در روز آینده چگونه است. در سلسله بحث‌هایی که خواهیمداشت امید است برنامه‌ای مفید رابرای آینده تنظیم کنیم. آنچه می‌خوانید به موضوع بخشش اختصاص دارد، واژه‌ای ساده اما لبریز از معنا و ارزش. این موضوع را با کلام معبودمان آغاز می‌کنیم.

مقدمه:

اولین رکن از ارکان اسلام، شهادتین است، یعنی گواهی دادن به اینکه هیچ معبود، فرمانروا و فریادرسی نیست جز الله و محمد(ص) فرستاده خداست.

تحقق یافتن قسمت دوم از شهادتین یعنی گواهی به رسالت پیامبر اکرم(ص) زمانی عملی می‌شود که ما به عنوان یک مسلمان به وظائفی که در قبال آن حضرت داریم، عمل کنیم و جهت اجرای آن وظائف تلاش کنیم در این صورت است که ایمان شخص کامل و نیمه دوم کلمه شهادتین تحقق پذیرفته است. در غیر این صورت گواهی‌اش ارزشی ندارد؛ چرا که منافقین هم گواهی به رسالت آن حضرت می دادند(منافقون/1) ولی گواهی آنها مقبول واقع نشد و نفعی برای آنها دربرنداشت چرا که به مقتضیات و معنای آن گواهی(شهادت) عمل نکردند.

چندی پیش در هفته نامه‌ی سیروان شماره‌ی۳۶۳ سوم دیماه۸۴ مقاله‌ای تحت عنوان «تنویری بر تکفیر» نظر بنده را به خود جلب نمود و از سرِ احساس مسؤولیت دینی و نه تقدس‌مآبی بر آن شدم که در راستای رفع شبهات از این مسأله‌ی عقیدتی، بدون آنکه ذهنم را آشفته و اوقاتم را تلخ نماید، نقدی بر آن بنویسم که در پی آن، نگارنده‌ی مقاله‌ی «تنویری بر تکفیر» نیز در تبیین نظرات خویش و آسیب‌شناسی مفاهیم دینی و در جواب نقد اینجانب مقاله‌ی دیگری را تحت عنوان «خاتمیت پایان تکفیر» تقدیم خوانندگان بزرگوار سیروان نموده‌اند که در سایت این هفته نامه‌ی وزین در معرض دید خوانندگان قرار گرفته است لذا در پاسخ مقاله‌ی

در ماههای اخیر کاریکاتورهای توهین آمیز به رسول اکرم صلی الله علیه و سلم و اعتراض های سراسری مسلمانان به این پدیده‌ی نا انسانی و بایکوت کالاهای دانمارکی، بخش بزرگی از اخبار رسانه های جمعی کشورهای اسلامی و غیر اسلامی را به خود اختصاص داده است، این کاریکاتورها که در بر دارنده‌ی کسر شأن واهانت به بر ترین شخصیت روی زمین است، باعث جریحه دار کردن احساسات دینی یک ملیارد و نیم مسلمان در سراسر جهان گردید.

هر سال بنا به رسم تاریخی صد ساله‌ی ملت کرد، عصر روز قبل از نوروز، بر بلندای کوه‌ها، تپه‌ها و قله‌های مرتفع آتش پیروزی روشن می‌کنیم تا یاد و خاطره‌ی قیام پیروزمندانه‌ی کاوه‌ی آهنگر را گرامی بداریم و صفحه‌ای دیگر از صفحات ظلم وستم ملت مظلوممان را ورق بزنیم. 

استاد سیدسابق به موکب عالمان مجاهد و آرمیده در آغوش زمین پیوست.
بله آن دعوتگر بزرگ و آن مجاهد نستوه در شب یکشنبه23ذیقعده1420هـ.ق.ـ 27/2/2000م. در سن 85سالگی به جوار حق شتافت.

چندی پیش بخشی از ثمره‌ی کار تحقیقاتی و پژوهشی خود را در حوزه‌ی قرآن کریم در مقاله ایی با عنوان «تنویری بر تکفیر» در هفته نامه‌ی سیروان، شماره‌ی ۳۶۳ سوم دی ماه ۱۳۸۴ پیش روی خوانندگان عزیز جهت نقد و نظر و بسط و گسترش و آسیب‌شناسی مفاهیم دینی قرار دادم. 

تنویری بر تکفیر مقاله‌ای است از آقای محمد حسینی که در شماره‌ی363 سیروان به تاریخ 3 دیماه84 به چاپ رسیده است و از آنجا که اشتباهات غیر قابل اغماضی را در آن مشاهد نمودم بر آن شدم که نقدی بر مقاله را تقدیم خوانندگان محترم سیروان نمایم.

نویسنده‌: اسماعیل رفندی / منبع: اینترنت
مترجم: احمد ویسی_ربط
_______________________________

معیارهایی که هیچ کس از آن‌ها بی نیاز نیست و زندگی بدون آن‌ها لذتی ندارد.
1) مؤمنی دارای یقین باش و شعار خود را رضای پروردگارت قرار بده.
2) هدف را فراموش مکن و نقطه آغاز آن را نیت صادق قرار بده.
3) به آرامی بخواب و از آن برای حرکت و تلاش بهره بگیر.

بسم الله الرحمن الرحیم

 «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ» (نور/۲۱)

در تصور و بینش اسلام، انسان جانشین خدا و مسئوول حاکمیت بخشیدن به قوانین او در همه‌ی جوانب حیات بشری است و در راستای تحقق چنین هدفی، لازم و ضروری است که انسان در مسیر عبودیت به حرکت بیفتد و با استعانت «از خدا» و توسل به «هدایت» او، هماهنگ با دیگر پدیده‌ها‌ی خلقت به سوی هدف مورد نظر روان شود و به غیر از «اله» واحد در مقابل فرمانروا و فریادرسی دیگر، گردن کج ننماید و «رغبت» و «رهبتی»، یا انتظار جلب منفعت و دفع مضرتی را جز از او نداشته باشد.