سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

عبدالله عبدالهی – سردشت

الْحَمْدُ للَّهِ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ثْمَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ یَعْدِلُونَ

غلّو فردی:
یکی از حقایق آشکار و انکارناپذیری برای هر کس که دعوت پیامبران را مرور کند، تنوع در پذیرش آن از جانب مردمان و تفاوت آنان در مقدار پذیرش است.
1ـ گروهی حقیقتاً بدان تمسک جسته و بر آن روش‌ و برنامه‌ راست و استوار مانده‌اند.
2ـ گروهی نیز راه تفریط را در پیش گرفته و حدود خدا را ضایع کرده‌اند.
3ـ و بالاخره گروهی هم در آن افراط ورزیده و حدود خدا را در نوردیده‌اند.

عبدالکریم عزیززاده

با توجه به قواعدی که قبلاً ذکر نمودیم در می‌یابیم که دامنه‌ی شفاعت آن چنان وسیع نیست که عده‌ای خیالباف و ناآگاه و سست و ضعیف در میدان ایمان و عمل به آن فکر می‌کنند. اینها به شفاعت و میانجیگری دوستان و اولیاء خداوند دلخوش کرده و در نتیجه به انواع و اقسام انحرافات، گناهان و سر در گمی‌ها دچار شده و می‌گویند: امت محمد بخیر! به هر حال امت محمد در خیر است و امت را چه غم که محمد(ص) باشد پشتیبان! ولی باید بدانیم محمد(ص) هرگز پشتیبان گناهکاران نیست و هرگز گناه آنها را تأیید نمی‌کند بلکه با آن می‌ستیزد.

ریچارد روتی وقتی گفته بود که در دوران قرون وسطی خدا، خدا بود. آنگاه در دوران روشنفکری و مدرنیسم عقل، خدا شد و امروزه، یعنی در دوران پست مدرنیسم، هیچ خدایی وجود ندارد. این سخن، بهره بزرگی از حقیقت دارد. بُت عقل یا خدای عقل امروز شکسته است و واژه عزیز خرد که روزی فاخرترین و مقدس‌ترین واژه‌‌ها بود، امروز جز معنایی مشکوک و مبهم و فروتن افاده نمی‌کند. عقل ارسطویی، عقل دکارتی، عقل کانتی، عقل هگلی، عقل دینی، عقل تاریخی، عقل دیالکتیکی، عقل نظری، عقل عملی و ...

مفتی: شیخ علی محمد صفتی
ترجمه از:سرویس دین و دعوت

من دوست دارم وارد بهشت شوم، دوست دارم با نفس مبارزه کنم، دوست دارم، هر روز دست مادرم را ببوسم، دوست دارم، از وسوسه‌های شیطان دور باشم، دوست دارم، خداوند در روز قیامت مرا به‌عنوان بنده‌ای ربّانی بپذیرد(ان ‌شاء الله) دوست دارم که برادرانم را دوست داشته باشم و ایمانم همیشه در بالاترین درجه باشد، برای این مقصود باید چه کار کنم؟

نوشته‌ی: دکتر شریعتی
راوی: سهیلا راد

به نام آن ذات بی‌مانندی که مهر را در گلشن حقایق پرورش می‌دهد.
ایام، ایام حج است و موسم، موسم ذبح اسماعیل
ای حاج! اسماعیل تو کیست؟ چیست؟
نیازی نیست؟ کسی بداند، باید خود بدانی و خدایت
، اسماعیل تو ممکن است فرزندت نباشد، تنها پسرت نباشد، زنت، شویت، شغلت، شهرتت، شهوتت، قدرتت، موقعیتت، مقامت.....

اشاره‌: متن زیر با عنوان، «تربیت مذهبی فرزندان» بازنوشت سخنرانی دکتر عبدالکریم سروش تحت عنوان « تربیت مذهبی فرزندان» می‌باشد که با اندکی تلخیص، از روی نوار کاست پیاده شده است.

امید صالحی- کارشناس ارشد علوم قرآن از پاوه

همانطور که مبرهن است باری تعالی برای زدودن غبار جهل و نادانی از فطرت پاک انسانی، رسولانی فرستاد تا در راستای بیدار کردن چنین فطرتی دست همت به کمر گمارند. رابطه و پیوند عاشقانه‌ای که بین انسان و خدا حکمفرماست؛ مستلزم فرستادن اشخاصی به عنوان رسول است که تیسر و آسانگیری را بر تعسر و سختگیری ترجیح دهند. شکی نیست که فرستادگان آستان ملکوت در قالب ادیانی اسمانی همچون یهودیت، مسیحیت و اسلام، اساس و بیس کار خود را بر گفتمان، مصالحه و توجیه علمی و منطقی قرار داده‌اند و خشونت (ترور) و ارهاب در چنین گستره فکری محلی را از اعراب دارا نبوده است. آیا با وجود چنین تفکری نمی‌بایست انتظار داشته باشیم که ارتباط عابد و معبود در قالب زمزمه کردن الفبای عشق باشد که:

ولی یوسفی _ کرمانشاه


وما ارسلنا من رسول الا بلسان قومه لیبین لهم.[1]

الهی، یکتای بی‌همتایی و قیوم و توانایی. برهمه چیز آگاهی و در همه حال بینایی، از عیب مصفایی، از شکر مبرایی، اصل هر دوایی، جان داروی دلهایی، مسندنشین استغنایی، به تو زیبد ملک خدایی. الهی؛ در جلال رحمانی و درجمال سبحانی، نه محتاج مکانی و نه آرزومند زمانی، نه کس به تو ماند و نه تو به کس مانی، پیداست که در میان جانی، بلکه جان زنده به چیزی است که تو آنی.[2]

برگردان: سعید خالص
منبع: کتاب تذکرة الدعاة الخولی
خلاصه‌نویسی از: نیکبخت سلیمی‌نیا_ نیک‌شهر

الله اکبر‌ و لله‌ الحمد والصلاة و السلام علی سیدنا محمد رسول الله، أفضل الداعین إلیه علی بصیرة و المجاهدین فی سبیل الله فیه بإحسان و علی آله و صحبه و من إهتدی بهدیهم الی یوم الدین.
در این یادداشت‌ها که اثری ماندگار از استاد الخولی می‌باشد امام حسن البنا رحمه الله در آن پیش‌مقدمه‌ایی نگاشته است که رایحه‌های اخلاص و توفیق از این یادداشت‌ها به مشام می‌رسد و نویسنده این یادداشتها به شکرانه‌ی حضرت حق، ذهنی پاک و فهمی دقیقاً ایمانی قوی و یقینی عمیق و آگاه دارد خداوند از او راضی باد امید است این یادداشت‌ها به دل اهل آن بنشیند و در حرکت‌شان برکت بگذارد.

إنّ الّذین قالوا ربّنا الله ثمّ استقاموا تتنزّل علیهم الملائکة ألاّتخافوا و لاتحزنوا و أبشروا بالجنّة الّتی کنتم توعدون (30 ) نحن اولیاؤکم فی الحیاة الدنیا و فی الآخرة و لکم فیها ما تشتهی انفسکم و لکم فیها ما تدعون(31)نزلاّ مّن غفور رّحیم(32) و من احسن قولاّ ممّن دعا إلی الله و عمل صالحاً وّ قال إنّنی من المسلین (33) و لاتستوی الحسنة و لا السّیئة إدفع باللّتی هی أحسن فإذا الّذی بینک و بینه عداوة کأنّه ولیّ حمیم(34)و ما یلقّاها الاّ الّذین صبروا و مایلقّاها الا ذوحظّ عظیم(35) و اما ینزغنّک من الشّیطان نزغ فاستعذ بالله إنّه هو السّمیع العلیم (36)قاعده اول : إنّ الذین قالوا ربّنا الله