سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

عالم ربانی بدیع الزمان سعید نورسی(رح)

السلام علیکم و رحمه‌ی الله وبرکاته ابداً دائماً
برادران عزیز و باوفایم!
این رساله چهل سال قبل به صورت یک درس، در مسجد جامع اموی دمشق به اصرار علمای آنجا در میان تقریباً ده هزار نفر که حد اقل صد نفر از برجسته‌ترین علمای شام نیز در آن حضور داشت، ایراد گردید.
حقایق مطرح شده در رساله را "مؤلف" با احساس ژرفش درک نمود، گمان کرد که این حقایق در شرف تحقق است لذا با یقین قاطع در این رساله بشارتهای بزرگی داد، اما دو جنگ بزرگ جهانی و استبداد مطلقی که یک ربع قرن دوام یافت(1)سبب شد تا تحقق این حقایق چهل یا پنجاه سال به تأخیر انجامد.

نویسنده‌: احمد ناروئی

عصری که در آن زندگی می‌نمائیم عصر انحطاط، سقوط ارزش‌های والای معنوی و اخلاقی، عصر زوال ایمان و معنویت، انهماک در ماده‌پرستی، دین‌گریزی و خدا فراموشی می‌باشد. تمدن جدید، تمدنی است که در بستر خطرناک مادیت و خداستیزی رشد نموده و لذا انسان در آغوش آن نمی‌تواند به طرزی صحیح و سالم پرورش یابد و مدارج ترقی و کمال را طی نماید. الکسیس کارل « Carrelalexis» در کتاب خود «انسان موجود ناشناخته» «Man the unknown» می‌نویسد:

صلاح‌الدین بهرامی

منابع شناختی انسان سنتی بسی فراتر و فراختر از منابع شناختی انسان مدرن بود. وی برای رمزگشایی هستی فقط عقل را کافی نمی‌دانست چه؛‌ اموری بود، که جز با سلوک فهمیدن آن ناممکن می‌نمود. از اینرو در رمزگشایی هستی از؛ وحی، الهام، جادو و اسطوره و.... نیز بهره می‌برد.

صلاح‌الدین بهرامی

نیاز، منشأ و سبب بسط وجودی انسان و به تبع آن بسط دنیا و ارتباطات وی می‌گردد، هرچه انسان بیشتر رشد می‌کند نیازهایش فراختر می‌شود، از خانواده می‌گذرد و به دوستان، مدرسه، زن، روابط کار و ... تعمیم می‌یابد و همراه این رفع نیاز است که در هستی «دیگری» شریک می‌شود. عظمت عشق در آن است که ما را در هستی مفهومی شریک می‌کند که بازخوردش به خود ماست و نهایتاً «خودشکوفایی» - که اعلی ترین نیازهاست – را در ما نمایان می‌سازد. نیاز را دانایی می‌آفریند و دانایی را نیاز؛ تعاملی که کل هستی را معنا می‌کند و عشق پل این دو بعد آنتولوژیک و اپیستمولوژیک آدمی است.

صلاح‌الدین بهرامی

«و گاهی آدم پس از فرسنگ‌ها دویدن به نقطه‌ای می‌رسد که نوشته: نقطه شروع» تمام آنچه می‌گویم بی معناست، معنا در فراسوی کلمه در شیوه‌ای زیستن محصور است که کلمه تنها و تنها، راه رسیدن بدان است از اینرو ارتباط معنایی درواقع محصول تشابه سبک زندگی است نه طرز تفکر. کلمه؛ امکانی است برای نگریستن به «هستی»، این امکان نگریستن و به تعبیر دقیقتر «افق دید» آدمی است که معنا می‌زاید؛ یعنی بسته به منظر و افق دیدی که آدمی دارد، هستی دیگرگونه رخ می‌نماید.
لذا ایمان –فارغ از دینی و غیر دینی- منظری است که آدمی از آن به هستی می‌نگرد، از اینرو کل هستی آدمی را درگیر خود می‌کند و پایه‌های عقلانیتش را می‌سازد، چه؛ «ما هیچ؛ ما نگاه».

مسلم خدری

از نگاه ادیان الهی بارزترین فلسفه‌ی وجودی غریزه جنسی، حفظ نسل و تداوم آن است. در مبانی فقه، حفظ نسل از ضروریات پنجگانه به شمار می‌رود [1] و در خود فقه، آسیب رساندن به اسباب و آلات ارضای غریزه‌ی جنسی، موجب دیه می‌گردد [2] و هر آنچه که سبب تحریک غریزه‌ی جنسی گردد تا از خط قرمز که همانا «ازدواج شرعی» است، عبور کند خواه آن چیز حقیقی باشد یا مجازی، دیدنی باشد یا شنیدنی، پوشیدنی باشد یا نوشیدنی، جنبه‌ی غذایی داشته باشد یا تفننّی، مقدمه‌ی حرام، حرام به شمار می‌رود.

سرویس دین و دعوت

انفاق آثار فراوانی در جامعه دارد که در این‌جا به صورت مختصر به برخی از آثار آن اشاره خواهیم کرد:
1. با پرداخت انفاق جامعه‌ از حالت بی‌تفاوتی در آمده و همه در برابر هم‌دیگر احساس مسؤولیت می‌کنند.
2. پرداخت انفاق نشانه‌ی ارتقای سطح فرهنگ جامعه در کمک و یاری هم‌دیگر است.
3. انفاق سبب می‌شود که جامعه از بسیاری از بیماری‌های روانی و حتی جسمی رهایی یابد. مثلاً با بهبود وضعیت اقتصادی خانواده‌های فقیر وضعیت بهداشت عمومی جامعه بهبودی می‌یابد و ... .

پایگاه‌ اطلاع‌رسانی اصلاح

انفاق به دو بخش واجب و مستحب تقسیم می‌شود که به تشریح هر کدام می‌پردازیم:
الف: انفاق واجب:
زکات –که یکی از انفاق‌های واجب می‌باشد-، یکی از ارکان مهم اسلام است و دلایل قطعی در ثبوت آن باعث شده که در زمره‌ی واجبات شناخته شده‌ی بالضروره باشد و منکر آن کافر محسوب می‌شود. آیات و احادیث فراوانی بر وجوب انفاق آمده‌اند که به بخشی از آن‌ها اشاره می‌شود:

تألیف: سرویس دین و دعوت

پرداخت انفاق واجب و مستحب به جماعت‌های اسلامی مشروع می‌باشد. مفسّر مشهور، رشید رضا و مجتهدین معروف، سید سابق و دکتر یوسف قرضاوی و کسانی دیگر، این ‌مجوّز را صادر‌ کرده‌اند. اما چهار امام اهل سنّت و در کل علمای قدیم در مورد شرعی بودن انفاق برای جماعت‌های اسلامی چیزی نگفته‌اند و آن به این دلیل بوده است که در آن زمان چیزی به ‌نام احزاب و جماعت‌های اسلامی وجود نداشت، ولی در حال حاضر احزاب اسلامی هریک به روشی فعّالیت خود را آغاز نمودند و نیاز به بررسی مشروعیت انفاق نزد علمای جدید موضوعیت یافت. در ذیل به برخی از دلایل مشروع بودن پرداخت انفاق واجب و مستحب به جماعت‌های اسلامی اشاره خواهیم کرد:

سرویس دین و دعوت

انفاق در اسلام از جایگاه والایی برخوردار است به طوری‌که بیش از 120 آیه از قرآن مجید به موضوع انفاق - در قالب زکات[1]، صدقه و انفاق- اشاره می‌نمایند. قرآن کریم در ده‌ها مورد با تعابیر مختلف آن را هم‌ردیف نماز قرار داده است. خداوند(ج) در سوره‌ی توبه در مورد وجوب أخذ انفاق از ثروتمندان فرموده است:
خُُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَکِّیهِم بِهَا[2]یعنی: (ای پیامبر) از اموالشان زکات بگیر تا بدین وسیله آنان را پاک و مزکّی گردانی.
در اوایل سوره‌ی بقره هم در توصیف تقوا پیشگان فرموده است: