بالاخره بعد از بیش از دو سال مذاکرات ماراتونی پیرامون مبادله زندانیان و آزادی 6 میلیارد دلار بلوکه در کره جنوبی، توافق نهایی در مسیر اجرا قرار گرفته است.
سال‌های میانی دهه هفتاد، ما نوجوان‌های تازه سر از تخم در آورده كه به فلسفه و علوم‌انسانی علاقه‌مند بودیم، در كتاب‌های تازه ترجمه شده و مقالاتی كه در روزنامه‌ها می‌خواندیم، با مفاهیم و اصطلاحات و عناوینی مواجه می‌شدیم كه غریب و نو بودند، مضامینی چون زبان‌شناسی، ساختارگرایی، پساساختارگرایی، نشانه‌شناسی، محورهای همنشینی و جانشینی، شالوده‌شكنی، هرمنوتیك، فرمالیسم روسی و اسم‌هایی چون رومن یاكوبسن، فردیناند دو سوسور، چارلز سندرس پیرس، ویكتور شكلوفسكی، میخاییل باختین و... در هر مقاله و كتاب فلسفی كه می‌خواندیم، «زبان» را بر صدر می‌نشاند و آن را به عنوان مهم‌ترین مساله فلسفی معرفی می‌كرد.
جنگ، آشنایی با فرهنگ و تمدن فرانسه به واسطه یادگیری زبان و رشد یافتن در خانواده فرمانفرماییان، نخستین مواجهه منصوره اتحادیه با تاریخ را رقم زد و بعد كه به دانشگاه رفت و بعدتر كه نشر تاریخ را راه انداخت، دیگر با تاریخ گره خورده بود. اسناد خانوادگی فرمانفرماییان و نظام‌السلطنه را به دست گرفت، از تاریخ مشروطه و حكمرانی در نواحی مختلف ایران نوشت و به تاریخ زنان و افرادی چون تاج‌السلطنه و زهرا سلطان پرداخت. هنوز دوران جنگ جهانی دوم و نگرانی بزرگ‌ترها از قحطی و بیماری را به یاد دارد و البته رژه اسكاتلندی‌ها در خیابان فرانسه و رادیوی امریكایی‌ها كه موسیقی جاز پخش می‌كرد. منصوره اتحادیه، تاریخ‌نگار، نویسنده و همسر نظام مافی، پدر طب هسته‌ای ایران در گفت‌وگویی با «اعتماد» از دوران كودكی، دغدغه‌ها، اسناد تاریخی و خانوادگی، زنان و شگفتی‌های تاریخی مسائل آنان یاد كرده و می‌گوید: «خودباوری به زنان را باید تدریس كرد و تفهیم شود و مقداری از این كار، بر عهده زنان است. باید سراغ آنچه می‌توانیم درباره زن از تاریخ بیرون بكشیم، برویم؛ حتی اگر یك جمله، یك اسم یا دو مصرع شعر باشد و از آن استفاده كنیم. البته این بیداری تا حدی در میان دختران دانشگاه هست ولی راه زیادی تا انتها مانده است. زنی كه كار كند، شخصیت دیگری پیدا می‌كند و حرفی برای گفتن دارد. زنی را می‌شناسم كه سال‌ها بچه‌داری كرد، اما از شوهرش جدا شد و كار پیدا كرد. این آدم طی سه سال، شخصیت دیگری شده است و وقتی حرف می‌زند، آدم تعجب می‌كند كه این زن، همان زن قبلی است.» گفت‌وگوی مشروح با این استاد دانشگاه را در ادامه می‌خوانید.
اندیشه‌های ادگار مورن به مناسبت انتشار كتابش «اندیشیدن فراگیر» در گفت‌وگو با محمدعلی انواری
نگاهی به كتاب شریعتی پدر و پسر نوشته محسن زال
استاد گرامی مصطفی ملکیان در دهمین سالگرد تأسیس دین‌آنلاین در نشست “تأملی در نواندیشی دینی در ایران معاصر”، 10 تیرماه 1402، ده پرسش را برای تفکر در نواندیشی دینی مطرح کردند. با توجه به مقدمه‌ای که ایشان درباره طرح این پرسش‌ها بیان کردند و به تعبیر من “التزام به معنی ظاهری متن مقدس” را انگیزه این پرسش‌ها دانستند، خود را مخاطب این پرسش‌ها نمی‌بینم، اما سنجیدگی و بنیادی بودن آنها من را بر آن داشت تا این فرصت را گرامی بدارم و دیدگاهی از دین و دین‌داری را در میان آورم که حداقلّ برای من راه پاسخ به اینگونه پرسش‌ها را آشکارتر می‌کند.
آقای علی سلطانی مقاله‌ای در نقد قرآن‌شناسی آقای مصطفی ملکیان نوشته است، با عنوان «همه‌چیز از آب خلق نشده؛ نقد قرآن‌شناسیِ ملکیانی». من در یادداشت حاضر از اشکالات فرعی نامبرده بر آقای ملکیان که چندان اهمیتی هم ندارند، در می‌گذرم و به اشکالات اصلی ایشان که ناظر به تعارضات قرآنی مربوط به آفرینش هر چیز زنده از آب است، می‌پردازم.
علی سلطانی (دانشجوی دکتری الهیات تطبیقی دانشگاه بُن): به مناسبت دهمین سالگرد تأسیس دین‌آنلاین نشستی به همت یاران دین‌آنلاین با عنوان «تأملی در نواندیشی دینی در ایران معاصر» برگزار شد و اندیشمندانی شایسته در این جلسه سخنرانی کردند. در این بین استاد مصطفی ملکیان نیز از جمله‌ی سخنرانان بود. روی سخنِ این یادداشت به بخشی از گفتار قرآن‌شناسانه‌ی انتقادی ایشان در این نشست مربوط است. از آن‌جایی که معتقدم چنین قرآن‌شناسی‌ای محدود به شخص ایشان نیست، ترجیح می‌دهم از نام ایشان فراتر روم و این نوع قرآن‌شناسی را با عنوان «ملکیانی» یاد کنم.
سوژه انقلابی در گفت‌وگو با پریسا شكورزاده
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل