در این چند ماه، بسیار از این گفته شده كه پزشكیان آخرین فرصت برای جمهوری اسلامی است. این نظر در دل خود هشداری پنهان دارد كه توجه به آن ضروری است و آن نیز اشاره ضمنی به بحران‌هایی است كه كشور با آن روبه‌رو است و قطعا جناب پزشكیان با چند دوره حضور در مجلس، از همان موقع كه كاندیدای ریاست‌جمهوری شد به این مشكلات واقف بود و بر همین اساس هم برای گذر از بحران‌ها، ایده وفاق را پیشنهاد كرد؛ ایده‌ای كه باتوجه به اعتراضات سال 96 تاكنون، هدف اصلی‌اش همدلی با مردم است تا بلكه بتواند با استفاده از حداكثر توان حاكمیت، همراهی مردم را نیز جلب كند و طبیعتا و قطعا بدون كسب همدلی و همراهی اجتماعی، عبور از بحران‌هایی كه دیگر مزمن شده‌اند، امكان‌پذیر نخواهد بود. اما این‌گونه هم نیست كه جامعه، آن‌هم پس از این همه سال فشار و سختی، تا مدتی طولانی حاضر باشد صبر و صبوری كند كه چه وقت و كی، ایده وفاق برای آنها آرامش خاطر و عبور از بحران‌ها را میسر می‌كند. در همان ابتدای پیروزی پزشكیان در یادداشتی سعی كردم به این پرسش پاسخ دهم كه جناب رییس‌جمهور چقدر فرصت دارد تا بتواند ثمره ایده وفاق را به مردم نشان دهد و جامعه چقدر به او زمان خواهد داد؟ واقعیت امر این است كه اگر به ایام انتخابات برگردیم، جناب پزشكیان فقط دو وعده مشخص داد و در باقی امور از این گفت كه برای حل مسائل به پیشنهاد كارشناسان عمل خواهد كرد و آن دو وعده، موضوع برخورد با بانوان بر سر مساله حجاب و رفع فیلترینگ بود. دو موضوعی كه می‌دانیم حل آنها چقدر دشوار است. در موضوع حجاب كه در همان هفته اول به قدرت رسیدن ایشان، خبر آمد مصوبه‌ای كه حدود یك سال بین شورای نگهبان و مجلس در رفت و برگشت بود، به ناگهان با تایید آن شورا روبه‌رو شد، اما هر چه بود از اجرای آن خبری نشد كه به ناگهان سه ماه پس از شروع به كار دولت، برخی گفتند اگر رییس‌جمهور این قانون را ابلاغ نكند، ما خودمان ابلاغ می‌كنیم! اما نكته جالب همزمانی این تهدید بود با شروع قطع برق در كشور و داستان‌هایی كه در پی داشت و اعتراض شهرك‌های صنعتی كه با این قطعی‌ها، چگونه باید كار كنند و حقوق و مالیات بدهند و الی آخر.
بعد هم در آستانه سررسید آن وعده كه «خودمان ابلاغ می‌كنیم» و واكنش‌های گسترده اجتماعی و آن سخن معروف رییس‌جمهور در گفت‌وگوی تلویزیونی كه دولت امكان اجرای این قانون را ندارد، ناگهان فیلم یك كنسرت در فضای مجازی منتشر شد كه سوال‌هایی بسیار و البته بی‌جوابی را در پی داشت كه مثلا با توجه به پوشش خواننده این كنسرت، آیا واقعا این كنسرت در هوای سرد این روزها برگزار شده؟ آیا با توجه به اینكه محل اجرای كنسرت، اصلا برای انجام كنسرت مناسب نبوده، ساخت سكوی (استیج) كنسرت چقدر زمان برده و چند نفر درگیر ساخت و اجرای آن بوده‌اند و آیا در تمام این مدت كه محلی ناآماده را برای انجام كنسرت در یك كاروانسرای ثبت جهانی شده كه تحت نظارت میراث فرهنگی هم هست، آماده می‌كردند، چطور هیچ كس از هیچ چیز باخبر نشده و خیلی سوالات دیگر. هر چه بود این اتفاق و انتشار آن فرصتی بود تا برخی پرچم «وامصیبتا» بلند كنند و فشار بیاورند كه «ابلاغ كن، ابلاغ كن»، ولی به نظر می‌رسد كه با همه این تمهیدات ریز و درشت كه ابلاغ لایحه حجاب را در ذهن برخی ناگزیر می‌كرد، آنچه رییس‌جمهور از وفاق منظور داشت، پرقدرت‌تر بود و مصوبه عفاف و حجاب مسكوت ماند. حالا اما شواهدی نشان می‌دهد كه برخی از عدم این ابلاغ بسیار ناراحتند و در بیان ناراحتی خود كوتاهی ندارند و البته اگر دقت كنیم، در سخنانی كه ابراز می‌كنند، نكاتی بسیار مهم را هم عیان می‌سازند. مثلا جناب آقای علم‌الهدی، امام جمعه محترم مشهد، موضوعی را بیان كرده كه توجه به آن اهمیت دارد. ایشان گفته‌اند «دولت برای جلوگیری از اعتراض مردم به ناترازی‌ها، بی‌حجابی را آزاد كرد و قانون حجاب و عفاف را كنار گذاشت تا مردم به بی‌برقی اعتراض نكنند.» (نقل به مضمون) به گمان من این سخن جناب علم‌الهدی بسیار كلیدی و مهم است. اینكه ایشان تلویحا اعلام می‌كند كه «مردم حاضرند سختی بی‌برقی و ناترازی‌ها را تحمل كنند مشروط بر آنكه در موضوعات اجتماعی به آنان سخت گرفته نشود» من بر این باورم كه باید از جناب علم‌الهدی بابت این دقت نظر و سخن مهم كه هشداری بزرگ است حتما متشكر بود كه اگر می‌خواهیم جامعه در این سختی‌ها صبوری كند و به حاكمان فرصت دوباره بدهد، نباید آنان را اذیت كنیم و نمی‌شود مردم را آزار داد و بعد بگوییم در فشار و سختی، صبوری پیشه كنید. و حالا كه رییس‌جمهور توانسته یكی از دو وعده انتخاباتی خود را با كمك ایده وفاق به نتیجه برساند، می‌توان به همان دلیلی كه امام جمعه محترم مشهد گفته، امید داشت كه وعده دوم جناب پزشكیان نیز در این سه ماه مانده تا پایان سال، محقق شود و شاهد رفع فیلترینگ از طریق همان ایده وفاق باشیم. ان‌شاءالله.
نظرات