٢.٢.٢ انتقادها از رویکرد استراوسون
اعتراضات مختلفی در مورد رویکرد نظری عمومی پی. اف استراوسون در قبال مسئولیت اخلاقی، مفروضات وی دربارۀ روانشناسی و اجتماعی بودن انسان و استدلالهای وی در مورد سازگاری جبرگرایی و مسئولیت مطرح شده است.
همانطور که در زیربخش پیشین اشاره شد، استراوسون استدلال میکند که آموزۀ درستی جبرگرایی نگرانیهای کلی دربارۀ شیوههای مسئولیتپذیری ما ایجاد نمیکند. این بداندلیل است که درستی جبرگرایی نشان نمیدهد که انسانها به طور کلی غیرطبیعی هستند
در دهههاى اخير حقيقتى به نام بيدارى اسلامى در قالب آشنايى و اقبال به دين پديدار گشته است كه مىتوان آن را حاصل تلاش تراكمى جريانها و شخصيتهاى اسلامى دانست. اين پديده همهی افراد امت اسلامى را شامل مىشود:
عالمانى كه با تعميق علم شرعى و با تدبر به دنبال فهم دقيق نص و فهم درست واقع و استنباط حكم مناسب مىباشند؛ انديشهورزانى كه نقّادانه به واكاوى مفاهيم و ميراث دينى به قصد ارائه راهحل مىپردازند؛ جوانانى كه با جديت و اميدوار در ميدان عمل حضور دارند
قضاوت نمودن دربارۀ اینکه آیا یک شخص به لحاظ اخلاقی مسئول رفتار خود است و یا دیگران و ما را مسئول کنشها و پیامدهای آنها میداند یا خیر، بخشی بنیادین و آشنا در اعمال اخلاقی و روابط میانفردی ما است.
این قضاوت که یک شخص به لحاظ اخلاقی، مسئول رفتار خود است، حداقل در تقریبی اولیه شامل انتساب برخی توانمندیها و ظرفیتها به شخص و مشاهده رفتارش (به روش صحیح) ناشی از این واقعیت که فرد این توانمندیها و ظرفیتها را دارد و اعمال کرده است، میباشد. اگر بررسی صحیح توانمندیها و ظرفیتها موردبحث باشد (و بررسی گزارشهای مختلف، هدف این مقاله است)
دکتر یوسف قرضاوی از دیدار با استادان دانشگاه اسلامی در کوالالامپور سخن میگوید، از راز فراوانی دستآوردهایش با وجود زیاد بودن مشغلهها، انگیزههای تألیف، راز تنوع و دایرهالمعارفی فرهنگی خود پرده بر میدارد، و همچنان کتابهایی را که آرزو دارد بنوسید، بیان مینماید، اینک بیانات دکتر را خدمت خوانندگان گرامی تقدیم میداریم.
دانشگاه اسلامی کوالالامپور
چند بار به مالزی رفته و هر بار به دانشگاههای مختلف بهخاطر سخنرانی به دانشجویان فراخوانده میشدم، استادان دانشگاهها نیز شرکت مینمودند،
بزرگترین خطر برای زنان، نه مردان خشن هستند و نه جامعهای نابرابر، بلکه خطر از دست دادن خود است. چون مهمترین سرمایهای که شخص در اختیار دارد، نه سواد است، نه سرمایه است و نه آزادی، بلکه «خود وجود انسان» است.
هیچ چیز مانند رشد و شکوفایی خود زنان نمیتواند به بهتر شدن وضعیت آنها کمک کند و برای این امر هم، زنان نیاز به شناخت و باور خودشان دارند تا خود را و پیچ و خم وجودشان را نشناسند و تواناییهایشان را باور و بارور نکنند، نمیتوانند کاری انجام دهند، تغییری ایجاد کنند و از وجودشان بهره ببرند.
در روزهای گذشته بیانیهای از سوی «هیأت امنای انجمن تقویت صلح در جوامع مسلمان» منتشر شد که – بر حسب متن بیانیه – از ابتکار عمل و تلاشهای موفقیتآمیز امارات متحده عربی در خصوص عادیسازی روابط با اسرائیل تقدیر شده است. همچنین این انجمن درایت جناب شیخ محمد بن زاید و تلاش او در راستای صلح عادلانه و دایمی در خاورمیانه را ستوده بود. خبرگزاری امارات پیشتر از شیخ عبد الله بن بیه رئیس شورای فتوای شرعی امارات و رئیس انجمن صلح نیز موضع مشابهی نقل کرده بود.
مفهوم مسؤولیت
مسؤولیت در لغت یعنی پایبندی به قول و عمل خود؛ در فرهنگ لغت مسؤولیت انواع گوناگون دارد؛ مسؤولیت قانونی، اخلاقی، اجتماعی.
در اصطلاح مسؤولیت یعنی توانایی شخص در پذیرش پیامدهای کارهایی که به اختیار خود انجام داده است و پیشتر از آن آگاه بوده است. همچنین عبارت است از حس اخلاقی که باعث میشود انسان نتایج عملکرد خوب یا بد خود را بپذیرد.
ارکان مسؤولیت
مسؤولیت سه رکن اساسی دارد که ارکان مسؤولیت نامیده میشود
۱- برخورداری از نگاهی شمولی و فراگیر
به این معنا که اوّلا: شامل تمام اقشار و اصناف است که از همراهی جمعی از نیکخواهان و دین دوستان اهل سنّت کشور که از اقشار گوناگونی مانند علمای دینی، اساتید دانشگاه، فرهنگیان، دانشجویان، طلّاب، بازاریان، کارگران برخوردار است.
ثانیاً: تمامی جوانب دین را تحت پوشش و مدّ نظر قرار داده است. لذا به بهانهی کار تربیتی و تزکیه، امور سیاسی و اجتماعی را کنار نگذاشته و یا به بهانهی سیاست و اجتماع، از تربیت غافل نشده است.
این روزها بیماری مهلک کرونا در هر کوی و برزن پرسه میزند و بیآنکه بفهمی وارد خانه و کاشانهات شده و مثل برگ خزان اعضای خانوادهات، عزیزانت، دوست و آشنایت را گرفتار نموده و گاهی راهی دیارباقی مینماید.
هر کجا جمعی و دورهمی است کرونا آنجا تاخت وتاز میکند و عدهای متاسفانه کمترین توجه و بازدارندگی رارعایت ننموده و همین سبب رساندن اذیت و آزاربه خود و خانواده و دیگران میگردد.
از منظر شرعی رعایت اصول بهداشتی و مراقبتی بر هر کسی که خود رامسلمان میداند واجب است
موضوع اهانت به ساحت مقدس پیامبر عظیمالشّأن اسلام(ص) بیش از اینکه یک موضوع سیاسی باشد، یک موضوع اندیشگی و فکری است؛ به این معنا که با وجود تلاشهای مصلحان در طول تاریخ تا به امروز هنوز هستند کسانی که دم از تفرقه میزنند و با اهانت به مقدّسات دیگران، جمود فکری و فقر تمدّنی خودشان را به نمایش میگذارند که این نشان از فقر فکری است. دین مبین اسلام از همان روزهای نخست ظهورش، سردمدار شعار دگرپذیری و رواداری بوده است؛
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل