اشاره: درپی قتل معلّم فرانسوی توسط یک مسلمان افراطی، امانوئل ماکرون رییسجمهوری فرانسه در سخنانی از بحرانیبودن اسلام و مسلمانان سخن گفت؛ سخنان وی موجب بروز واکنشهای متعددی در سطح جهان شد. بار دیگر مفاهیمی همچون آزادی بیان، توهین یا اهانت و مقدّس و مقدسات و... مطرح شد.
اصلاحوب* در راستای واکاوی این مفاهیم، مصاحبهای کتبی - شفاهی با دو صاحبنظر در این زمینه انجام داده است:
- دلیر عباسی، دارای کارشناسی ارشد فلسفهی اخلاق، نویسنده و مترجم
-«سیّدعدنان فلّاحی» دکترای مبانی حقوق و فقه اسلامی و پژوهشگر حوزهی تاریخ و تراث اسلامی، اندیشهی سیاسی و فلسفهی حقوق
پاسخهای این دو پژوهشگر را با هم میخوانیم:
هرچند قدَر و قضا در دستان رب العالمین است، اما هیچگاه تصور نمیکردم به این زودی در سوگ این مرد شریف و وارسته قلم در دست گیرم. «داود فیرحی» پیش از آن که دکتر اندیشهی سیاسی باشد یا حجةالاسلام حوزه، فراتر از این که استاد دانشگاه باشد یا مبلغ دینی، یک انسان به معنای مطلوب کلمه بود.
دانش فراگیر و اشراف کمنظیرش در هر دو حوزهی اندیشهی سیاسی اسلامی و غربی، او را از بیشتر هموندان و همسلکانش در حوزه و دانشگاه متمایز ساخته بود.
آیا گریز زن و نیازش به حضور در اجتماع، نتیجه احساس بیگاری و رنجهای خانهداری و بیارزش قلمداد کردن کار خانهداری ست یا حضور و مشارکت فعال زنان در جامعه، جزو وظایف آنان و در جهت رشد و متعالی شدنشان است؟
در خصوص تأثیر حضور زن در خانه میتوان گفت: مهر مادری، سرآمد و سمبل همه محبتهای انسان در جهان هستی است و از طرفی، زن به منزله ضرورتی از جنس هواست که وجودش برای حیات عاطفی و جنسی مرد ضروری است اما با این حال، زن از نظر اسلام یک انسان توانمند و مستقل و مکمل رشد است
همه قرائن و شواهد نشانگر یک دورهای شدن ریاست جمهوری ترامپ و پیروزی جو بایدن است؛ اما فعلا دعوا میان دو طرف ادامه دارد و احتمالا کار به دیوان عالی کشیده شود و چند هفتهای طول بکشد تا نتیجه نهایی اعلام شود. اما تا اینجای کار بنا را بر باخت ترامپ و پیروزی بایدن میگذاریم و به تحلیل نتایج انتخابات میپردازیم.
صرف نظر از بحثها پیرامون برنده و بازنده انتخابات، به سادگی نمیتوان از کنار نتایج این انتخابات گذشت. این نتایج از آن جهت حائز اهمیت است که برآمدن فردی چون دونالد ترامپ در سال ٢٠١٦ با آن تفکر و گفتمان جنجالی تحولی عادی نبود
ابوالقاسم فنایی: چکیده: در بخش اول، دوم و سوم این مقاله پس از (۱) طرح بحث، موضوعات زیر را بررسی کردیم: (۲) موضوع حکم اخلاقی در باب اهانت، (۳) مطلق بودن یا مقید بودنِ اهانتی که اخلاقاً نارواست، (۴) استدلالهای اخلاقی به سود ناروا بودن اهانت، (۵) «نارواییِ اهانت» و «حقِ اهانت کردن»، (۶) ناروایی اهانت و حق آزادی بیان، و نارواییِ اهانت و حقِ ناحق بودن، (۷) معنای «مقدس» و «تقدس»، و (۸) نقد ادلۀ مخالفان.
ابوالقاسم فنایی : چکیده:در بخش اول و دوم این مقاله پس از (۱) طرح بحث، پرسشهای زیر را بررسی کردیم: (۲) موضوع حکم اخلاقی در باب اهانت چیست؟ (۳) آیا اهانت از نظر اخلاقی مطلقاً نارواست؟ (۴) استدلالهای اخلاقی به سود ناروا بودن اهانت کداماند؟ (۵) نسبت «نارواییِ اهانت» و «حقِ اهانت کردن» چیست؟ (۶) نسبت «ناروایی اهانت» با «حق آزادی بیان»،…
ابوالقاسم فنایی: چکیده: در بخش اول این مقاله پس از (۱) طرح بحث، پرسشهای زیر را بررسی کردیم: (۲) موضوع حکم اخلاقی در باب اهانت چیست؟ (۳) آیا اهانت از نظر اخلاقی مطلقاً نارواست؟ و (۴) استدلالهای اخلاقی به سود ناروا بودن اهانت کداماند؟ در این بخش به پرسشهای زیر خواهیم پرداخت: (۵) نسبت «نارواییِ اهانت» و «حقِ اهانت کردن» چیست؟ (۶) نسبت «ناروایی اهانت» با «حق آزادی بیان»، و «حقِ ناحق بودن» چیست؟ و (۷) معنای «مقدس» و «تقدس» چیست؟
چکیده: این مقاله که در چهار بخش تنظیم شده است میکوشد پارهای از ابهامات و سوء تفاهماتی را که پیرامون حکم اخلاقی اهانت و ارتداد و مجازات این دو عمل وجود دارد برطرف کند. پرسشهای اصلی که در اینجا بررسی میشوند بدین قرارند: (۱) آیا اهانت اخلاقاً مُجاز/ درست/ روا است، یا ممنوع/ نادرست/ ناروا؟ (۲) آیا این سخنِ خاص/ ترانۀ خاص/ کاریکاتور یا کار خاص مصداق اهانت هست یا نه؟ (۳) مجازات کار اخلاقاً ناروا چیست؟ (۴) مجازات اهانت، البته به شرطی که ناروایی آن را بپذیریم، چیست؟ (۵) آیا اهانت به مقدسات ارتداد است؟ (۶) آیا مجازات ارتداد مرگ است؟
عالم وارسته و دانشمند ماموستا ملا حیدر مصطفوی فقیه، مفسّر و ادیب بزرگ دار فانی را وداع گفت. آن مرحوم متولّد حدود سال ۱۳۱۵ شمسی و اصالتاً اهل روستای «قوزلو سوفیهل» در اطراف سقز و فرزند مرحوم ملاعلی مصطفوی از علمای ساکن اطراف شهر سقز بود.
مرحوم ماموستا از شاگردان علامهی بزرگ ملا محمّد باقر بالک بود که بعد از اخذ اجازه از وی به سنندج میرود و مرحومان ماموستا مجتهدی و حاج ملا خالد مفتی نیز اجازهی فتوا و تدریس وی را تأیید میکنند.
لعن و دشنام و سب و ناسزا و هرگونه اهانت به پیامبر اسلام را سبّ النّبی گویند و این مسئله شامل تمامی پیامبران خدا نیز میشود، زیرا در قرآن کریم هیچ تفاوتی میان پیامبران خدا نیست «لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ»(بقره: ۱۳۶) و هیچ آیهای دربارهی سبّ النّبی و حکم آن وجود ندارد، ولی آیات فراوانی هست که هر گونه ایذاء و آزار پیامبر را حرام و مستوجب عذاب دردناک دانسته است؛ مثلاً خداوند میفرماید :«إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّـهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا»(احزاب: ۵۷) آزار رساندن به پیامبر (ص) شامل هر نوع ایذاء و آزاری است که از سر بیایمانی و تمسخر و استهراء و تحقیر برخیزد
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل