سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

تنویری بر تکفیر مقاله‌ای است از آقای محمد حسینی که در شماره‌ی363 سیروان به تاریخ 3 دیماه84 به چاپ رسیده است و از آنجا که اشتباهات غیر قابل اغماضی را در آن مشاهد نمودم بر آن شدم که نقدی بر مقاله را تقدیم خوانندگان محترم سیروان نمایم.

نویسنده‌: اسماعیل رفندی / منبع: اینترنت
مترجم: احمد ویسی_ربط
_______________________________

معیارهایی که هیچ کس از آن‌ها بی نیاز نیست و زندگی بدون آن‌ها لذتی ندارد.
1) مؤمنی دارای یقین باش و شعار خود را رضای پروردگارت قرار بده.
2) هدف را فراموش مکن و نقطه آغاز آن را نیت صادق قرار بده.
3) به آرامی بخواب و از آن برای حرکت و تلاش بهره بگیر.

بسم الله الرحمن الرحیم

 «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ» (نور/۲۱)

در تصور و بینش اسلام، انسان جانشین خدا و مسئوول حاکمیت بخشیدن به قوانین او در همه‌ی جوانب حیات بشری است و در راستای تحقق چنین هدفی، لازم و ضروری است که انسان در مسیر عبودیت به حرکت بیفتد و با استعانت «از خدا» و توسل به «هدایت» او، هماهنگ با دیگر پدیده‌ها‌ی خلقت به سوی هدف مورد نظر روان شود و به غیر از «اله» واحد در مقابل فرمانروا و فریادرسی دیگر، گردن کج ننماید و «رغبت» و «رهبتی»، یا انتظار جلب منفعت و دفع مضرتی را جز از او نداشته باشد. 

بسم الله الرحمن الرحیم

محمد دانایی‌فر
_______________


شاید پرسیده شود! چرا ما رنج سفر حج را بر خود هموار می‌کنیم
و به خانه خدا می‌رویم در حالی که خدا همه جا با ماست و به ما نزدیکتر از رگ گردن ماست. و خود می‌گوید که نزدیک است
و شنوا و بینا و مهربان و بخشنده و رئوف که دعای دعوت کننده را می‌شنود و پاسخ می‌دهد.

سعدالدین صدیقی- لارستان
فوق لیسانس علوم قرآن و مدرس مدارس دینی جنوب
________________________________________

خداوندگار هستی انسان را در اصل خلقت ترکیبی دوگانه بخشید. خاک را ماده اولیه‌ی آفرینش او قرار داد (ولقد خلقنا الانسان من سلالة من طین) و بعد از طی مراحلی از اندازه‌گیری و جدا کردن و تصویر بخشیدن (هو الله الخالق البارئ المصور) از روح خود در او دمید. (ونفخت فیه من روحی). و بدین ترتیب انسان موجودی است که از جهتی تمایل به زمین و ماده دارد و از دیگر سو تعالی‌طلب و خدائی است بدین خاطر در جهان هستی بر سایرین ویژه و ممتاز گشت و صاحب کرامت شد. (ولقد کرمنا بنی آدم).

 نظر به این‌که از سال 1357شمسی، در ایران، و در سال‌های اخیر در افغانستان، حکومت‌هایی با نام حکومت اسلامی یا جمهوری اسلامی با دو قرائت شیعی و سنی تأسیس گردیدند که اولی علی‌رغم ناکامی‌ها و معضلات بی‌شماری هنوز پابرجاست و دومی نیز به دلایلی از جمله: حمله‌ی مستقیم آمریکا و متحدان داخلی او در داخل افغانستان، بیش از چند سالی دوام نیاورد و سرنگون گشت؛ با این حال، آثار و پیامدهای مستقیم و غیر مستقیم پیوند دین و سیاست در این دو کشور، به علاوه‌ی اقدامات نسنجیده و افراطی پاره‌ای از گروه‌های به اصطلاح اسلامی، بسیار بیش از آن چیزی است که تصور می‌شود.

یا رب ز دو کون بی‌نــــــــــیازم گــردان

از افــسر فـقــــر سـرفـــــــرازم گــردان

در راه طلـب تــو مـــــــــحرم رازم کــن

راهی که نه سوی توست بازم گردان

خواهران و برادران ایمانی، همه‌ی ما مسافریم و سوار بر قطار زندگی، معلوم نیست این قطار چه زمانی و کجا می‌ایستد تا ما را پیاده کند. پس چه بهتر قبل از این‌که تمام راه‌ها بسته شود و فرصت‌ها از دست برود، فکری به حال خودمان بکنیم. زاد و توشه‌ی لازم برای این سفر سخت و طولانی را فراهم نماییم.

عزیز صادقی - دیواندره
__________________


بسیاری از جوانان می پرسند، بهترین و مطلوبترین عمل برای ما چیست؟ بعد از اینکه ما به کاروان دعوت پیوسته و بر طریق دعوت الی الله قرار گرفته ایم؟ چکار کنیم تا اوقات و عمر ما ضایع نگردد و تلاش و جهد ما در مسائل بی فایده و غیرضروری تلف نشود؟
براستی انسان با دیدن چنین جوانانی احساس شادی و مسرت و افتخار می کند و به یاد کسانی می افتد که قبل از اینها جان ومال خود را در راه حفظ اسلام ونشر و دعوت به آن فدا کردند و برغم مشکلات و ناگواریهای بسیار، باز هم بر طریق دعوت استقامت کردند و از زیر بار مسئولیت شانه خالی نکردند، کسانی که خداوند در باره ی ایشان می فرماید: «فما وهنوا لما أصابهم فی سبیل الله و ما ضعفوا و ما استکانوا و الله یحبُّ الصّابرین َ»

عثمان ایزدپناه - سردشت
____________________

جسم بی‌روح نه رشد و نمو می‌کند و نه قادر به ادامه‌ی حیات است؛ نه خود دارای حرکت و خیزش است و نه محرّک دیگران است؛ نه در مقابل محرّک‌های محیطی از خود واکنش نشان می‌دهد و نه با کنش خود واکنش دیگران را برمی‌انگیزد.