چندی پیش در هفته نامه‌ی سیروان شماره‌ی۳۶۳ سوم دیماه۸۴ مقاله‌ای تحت عنوان «تنویری بر تکفیر» نظر بنده را به خود جلب نمود و از سرِ احساس مسؤولیت دینی و نه تقدس‌مآبی بر آن شدم که در راستای رفع شبهات از این مسأله‌ی عقیدتی، بدون آنکه ذهنم را آشفته و اوقاتم را تلخ نماید، نقدی بر آن بنویسم که در پی آن، نگارنده‌ی مقاله‌ی «تنویری بر تکفیر» نیز در تبیین نظرات خویش و آسیب‌شناسی مفاهیم دینی و در جواب نقد اینجانب مقاله‌ی دیگری را تحت عنوان «خاتمیت پایان تکفیر» تقدیم خوانندگان بزرگوار سیروان نموده‌اند که در سایت این هفته نامه‌ی وزین در معرض دید خوانندگان قرار گرفته است لذا در پاسخ مقاله‌ی
در ماههای اخیر کاریکاتورهای توهین آمیز به رسول اکرم صلی الله علیه و سلم و اعتراض های سراسری مسلمانان به این پدیده‌ی نا انسانی و بایکوت کالاهای دانمارکی، بخش بزرگی از اخبار رسانه های جمعی کشورهای اسلامی و غیر اسلامی را به خود اختصاص داده است، این کاریکاتورها که در بر دارنده‌ی کسر شأن واهانت به بر ترین شخصیت روی زمین است، باعث جریحه دار کردن احساسات دینی یک ملیارد و نیم مسلمان در سراسر جهان گردید.
هر سال بنا به رسم تاریخی صد ساله‌ی ملت کرد، عصر روز قبل از نوروز، بر بلندای کوه‌ها، تپه‌ها و قله‌های مرتفع آتش پیروزی روشن می‌کنیم تا یاد و خاطره‌ی قیام پیروزمندانه‌ی کاوه‌ی آهنگر را گرامی بداریم و صفحه‌ای دیگر از صفحات ظلم وستم ملت مظلوممان را ورق بزنیم.
استاد سیدسابق به موکب عالمان مجاهد و آرمیده در آغوش زمین پیوست.
بله آن دعوتگر بزرگ و آن مجاهد نستوه در شب یکشنبه23ذیقعده1420هـ.ق.ـ 27/2/2000م. در سن 85سالگی به جوار حق شتافت.
چندی پیش بخشی از ثمره‌ی کار تحقیقاتی و پژوهشی خود را در حوزه‌ی قرآن کریم در مقاله ایی با عنوان «تنویری بر تکفیر» در هفته نامه‌ی سیروان، شماره‌ی ۳۶۳ سوم دی ماه ۱۳۸۴ پیش روی خوانندگان عزیز جهت نقد و نظر و بسط و گسترش و آسیب‌شناسی مفاهیم دینی قرار دادم.
تنویری بر تکفیر مقاله‌ای است از آقای محمد حسینی که در شماره‌ی363 سیروان به تاریخ 3 دیماه84 به چاپ رسیده است و از آنجا که اشتباهات غیر قابل اغماضی را در آن مشاهد نمودم بر آن شدم که نقدی بر مقاله را تقدیم خوانندگان محترم سیروان نمایم.
نویسنده: اسماعیل رفندی / منبع: اینترنت
مترجم: احمد ویسی_ربط
_______________________________
معیارهایی که هیچ کس از آن‌ها بی نیاز نیست و زندگی بدون آن‌ها لذتی ندارد.
1) مؤمنی دارای یقین باش و شعار خود را رضای پروردگارت قرار بده.
2) هدف را فراموش مکن و نقطه آغاز آن را نیت صادق قرار بده.
3) به آرامی بخواب و از آن برای حرکت و تلاش بهره بگیر.
بسم الله الرحمن الرحیم
«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ» (نور/۲۱)
در تصور و بینش اسلام، انسان جانشین خدا و مسئوول حاکمیت بخشیدن به قوانین او در همه‌ی جوانب حیات بشری است و در راستای تحقق چنین هدفی، لازم و ضروری است که انسان در مسیر عبودیت به حرکت بیفتد و با استعانت «از خدا» و توسل به «هدایت» او، هماهنگ با دیگر پدیده‌ها‌ی خلقت به سوی هدف مورد نظر روان شود و به غیر از «اله» واحد در مقابل فرمانروا و فریادرسی دیگر، گردن کج ننماید و «رغبت» و «رهبتی»، یا انتظار جلب منفعت و دفع مضرتی را جز از او نداشته باشد.
محمد دانایی‌فر
_______________
شاید پرسیده شود! چرا ما رنج سفر حج را بر خود هموار می‌کنیم
و به خانه خدا می‌رویم در حالی که خدا همه جا با ماست و به ما نزدیکتر از رگ گردن ماست. و خود می‌گوید که نزدیک است
و شنوا و بینا و مهربان و بخشنده و رئوف که دعای دعوت کننده را می‌شنود و پاسخ می‌دهد.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل