در میان اخباری که این روزها دست‌به‌دست می‌شود ادعاهای اسرائیل مبنی بر تجاوز و قطع عضو زنان اسرائیلی در روز هفتم اکتبر است.
در خصوص این ادعاها که تحت عنوان «شواهد تجاوز و خشونت جنسی و قطع عضو زنان» توسط بی‌بی‌سی منتشر شد نکاتی به شرح زیر متذکر می‌گردد:
- در این ادعا از آغاز تا پایان تنها به مقامات رسمی و چند شاهد بی‌نام و نشان اسرائیلی استناد شده است؛ رئیس پلیس، سخنگوی پلیس، وزیر توانمندسازی زنان، کارشناس موسسه‌ای در دانشگاه عبری، یک عضو سازمان مذهبی یهودی، نیروی ذخیرۀ پزشکی قانونی و یک سرباز!
- در میان شاهدان و تفحص کنندگان احدی از یک نهاد بی‌طرف بین‌المللی مشاهده نشده و در واقع اسرائیل هم در مقام قربانی، هم شاهد و هم قاضی نشسته است.
- ادعاهای مطرح شده و بازگویی اتفاقات هفتم اکتبر در این گزارش به حدی مضحک و متناقض می‌نماید که بیشتر به داستانی‌سرایی یک نویسندۀ تازه‌کار می‌ماند.
- در این روایت به نظر می‌رسد حماس به جای آن نصف روز یک هفته بدون هیچ مزاحمتی زمان برای کشتن، دریدن، تجاوز، پاره کردن، بریدن و قطع اندامهای خاصی از بدن و بازی کردن با آنها در خیابان و کوی و برزن داشته است!
- این گزارش حاوی هیچ‌گونه تصویری از هیچ‌یک از آن «جنایات» مورد ادعا نبوده و صرفاً تصاویری از چند نظامی و مقام دولتی که اظهارات آنها در متن آمده و نیز چند تصویر از یک جنگل و البته یک طناب پاره‌پاره به آن الصاق گشته است!
پرداختن به بررسی ادعاهای مطرح شده در گزارش بی‌بی‌سی را به عللی که در بالا آمد وا می‌گذاریم و به موارد دیگری در رد ادعاهای اسرائیل در این خصوص می‌پردازیم:
- اگر نیرویی اهل این قبیل کارهای شنیع و غیراخلاقی ولو در مقیاس معدود و محدود باشد، آیا اساساً می‌تواند بیش از شصت روز در برابر ارتش تا دندان مسلح و مجهز به پیشرفته‌ترین سلاح‌ها و ادوات آمریکایی اینگونه مقاومت کند و دشمنش را از رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده‌اش ناکام گرداند؟
- این سطح از مقاومت و استقامت در اجرایی کردن عملیات‌ها در یک جنگ تمام عیار که در آن اسرائیل از مشارکت مادی و غیرمادی ابرقدرتها برخوردار است، بدون نصرت الهی در این نوار باریک به مساحت ۳۶۰ کیلومترمربع چگونه امکان‌پذیر است؟
- آیا خداوند نصرت خودش را شامل حال جمعی می‌کند که در بین ایشان اینگونه افراد هوسران، شرور، ظالم و سفاک وجود داشته باشد؟
- طبیعی است که در هر گروه و حزب ولو اسلامی افرادی با درجاتی متفاوت از ایمان و تقوا حضور دارند اما فراموش نکنیم که مبارزانی که هفت اکتبر را ثبت کردند، قبل از عزیمت به سمت مراکز نظامی اسرائیل وصیت‌نامه نوشته بودند. یعنی با این تصور رفته بودند که بازگشتی در کار نخواهد بود. آیا معقول است چنین افرادی به آن جنایات دست بزنند؟
- حماس در روز هفتم اکتبر بهترین و کارآزموده‌ترین نیروهای نخبۀ خود را برای این کار گزینش کرده بود. نیروهایی که به سلامت عقیده، ایمان، اخلاق، تجربه و مهارت نظامی و عملیاتی آنها در وارد شدن به این بازی مرگ و زندگی اعتماد و اطمینان کامل پیدا کرده بود. آیا چنین افرادی حاضر می‌شوند این روز تاریخی را با این قبیل اقدامات سخیف لکه‌دار کنند؟
- از طرف دیگر در طول این شصت و اندی روز شاهد بوده‌ایم که نیروهای حماس یا سایر گروه‌های نظامی همگام با ایشان به شهادت خانم اسرائیلی در همان روز اول برای خوردن میوه در خانه‌اش از وی اجازه می‌گیرند و با بچه‌اش بازی می‌کنند، برای سگِ اسیرِ اسرائیلی در شرایط جنگی و گرسنگی خودش و مردمش آب و غذا فراهم می‌کنند، برای کودک اسرائیلی همراه مادرش اسباب‌بازی تهیه می‌کنند، اسرای اسرائیلی در موقع خداحافظی دلشان برایشان تنگ می‌شود و تا چندین متر آن طرف‌تر از داخل ماشین برایشان دست تکان می‌دهند و بعد از رسیدن به خانه مرتب از خُلق خلق و تکریم‌شان از سوی میزبان می‌گویند و مصاحبه تلویزیونی برای آن می‌دهند. آیا با عقل سلیم و حتی نیمه سلیم جور در می‌آید که چنین انسان‌هایی دست به آن جنایات زده باشند؟
- در نهایت ذکر این نکته اضافه می‌شود که در تمامی این مدت یکایک ادعاهای طرف اسرائیلی کذب محض از آب درآمده و سستی و بی‌پایه بودن آنها را هر ناظری می‌تواند به وضوح ببیند؛ ادعای بریدن سر کودکان در روز اول طوفان اقصی، انکار حمله به بیمارستان معمدانی با وجود تمام ادلۀ کافی و وافی، ادعای واهی وجود نیروهای حماس در زیر بیمارستان شفا در حالی که از پانزده روز پیش از آن حماس بارها از سازمان ملل جهت بازدید از بیمارستان دعوت نمود، جا زدن لیست پرسنل بیمارستان به جای لیست نیروهای حماس و دهها و صدها کلیپ و عکس ساختگی دیگر که کمترین ارزش استنادی نداشته و ندارند.
- اساساً آیا اسرائیل برای سرپوش گذاشتن بر این حجم از جنایات و نسل‌کشی که در آن بیش از هفت هزار نفر کودک و پنج هزار زن قربانی شده‌اند و باقی قربانیان هم علی‌الاغلب مردان غیرنظامی بوده و به هدف اصلی خودش یعنی نابودی حماس حتی نزدیک هم نشده است چاره‌ای جز از دروغپردازی و افسانه‌سرایی دارد؟ قضاوت و پاسخ به این سؤال به خوانندگان واگذار می‌گردد.
نظرات