بسیار عالی بود ولی کجا عالمان دینی حتی به یک ایه هم عمل نمی کنند و تبعیض بین فرزندان در میان این قشر بسیار است و تنها حقوقی که محترم نیست مربوط به کودکان است

کودکی به روز جهانی کودک می‎خندید کودکی قه قه می‎خندید که قرار است به بال‎های آسمان آویزان باشد که قرار است با سراب سیراب شود که قرار است موج نان بسویش بیاید، می‎خندید که قرار است شخصیت‎های کارتونی دیگر جسمش را آزار ندهند که قرار است هواپیماها مانند پروانه فرود بیایند که قرار است با قمقمه‎ی سربازی بی نام و نشان بازی نکند، می خندید که قرار است انگشتانش روی هیچ مین خوابیده‎ای را نبوسد که قرار است گولوله‎ها نوبت بازی مرگ را به او ندهند که قرار است سینه مادرش سنگری از ترس تهدید نباشد، می‌خندید که قرار است صبح زود رقص طناب و چوبه دار به خوابش یورش نبرد و از پنجره رویاهایش، ستاره پدرش را نبلعد، می‎خندید که قرار است درختان سپیدار در آهنگ آتشی بی‎امان هق هق گریه سر ندهند، می‎خندید که قرار است دریا از لبانش قهر نکند، می‎خندید که قرار است مادرش هر روز هنگام غروب خون بالا نیاورد که قرار است در پایان هر شبی شیطان بوسه‎اش نزند، می‎خندید که قرار است چشمانش در زندان اشکهایش جان ندهد، می‎خندید که قرار است سایه‏ی ابری نازا تهدید به قحطی نکند که قرار است از چهره آینه‎ی روبه‎رویش شرم نکند که قرار است در سال فقط همین یک روز از او یاد نشود، می‎خندید این کودک قه قه در یگانه اتاق سیاه ذهنم به زمان و مکان می‏خندید به نفرت چاه‎‎ها می خندید به ستاره های درمانده می خندید به دوره زدن حاجی لک لک به تق تق نوک زدنش، می‎خندید به گیجی این جهان به کوچکی بزرگانش به من و به تو می‎خندید