با کمی دقت در رسانه‌های بین‌المللی سؤالی در ذهن متبادر می‌شود که راستی علت ارسال این‌همه سلاح به سوی اسرائیل و ناوگان دریایی آمریکا و هواپیماها و انواع سلاحهای مدرن و چک سفید دولت آمریکا به این کشور چیست؟ آیا این کار نشانه‌ی ضعف دولت اسرائیل و قدرت پوشالی ارتش این کشور است؟
بخاطر جلوگیری از کشتار غیر نظامیان است؟ بخاطر قدرت نظامی حماس است؟ ترس از دامنگیر شدن جنگ در خاور میانه و دخالت جمهوری اسلامی است؟ و یا به منظور نابود کردن (به گفته‌ی سران دولت صهیونیستی و کارشناسان و خبرنگاران مغرض) تشکیلات حماس است؟ این‌همه ترس و وحشت از یک تشکلی که تعداد نفرات آن از چند صد نفر تجاوز نمی‌کند، برای چیست؟ مگر غزه چقدر جمعیت دارد که این‌همه باعث وحشت صهیونیست‌ها شده است؟ چرا این‌همه اتهام ناروا را به حماس وارد می‌کنند و افکار عمومی جهان را علیه این تشکل نظامی بسیج کردند؟
بعضی از پژوهشگران معتقدند که تمام این تبلیغات به خاطر حذف و خاموش کردن همه‌ی حرکت‌های آزادیخواهانه و حق‌طلبانه در خاورمیانه است که با کمی دقت متوجه می‌شویم که قضیه تنها مسئله‌ی حماس نیست. به بهانه‌ی داعش بسیاری از صدا‌ها را در گلو خفه کردند. آنها با ترفند‌های شیطانی همین کار را در عراق، سوریه و مصر انجام دادند و حالا نوبتی باشد نوبت نوار غزه است که آنها را از همین حالا مرده می‌پندارند و انگار جان انسانها در دست سران جنایتکار اسرائیل است که هر زمان بخواهند ملتی را نابود کنند. زهی خیال باطل!
آنها با آن‌همه ادعا و کرّ و فرّ امنیتی نتوانستند حمله‌ی حماس را پیش‌بینی کنند و تا ۴۰ کیلومتر بغل دستشان وارد شدند و اکنون فراهم کردن این‌همه سلاح و این‌همه تدارکات تنها برای ویرانی غزه است؟ دولت اسرائیل متوجه نیست که حتی بعضی از نیروهای نظامی و امنیتی و مردم عادی اسرائیلی، حاضر به کشتن فلسطینی‌ها نیستند و برای آنها حق و حقوقی قایل هستند و ناظر ظلم وستم دولت بر مردم بی‌دفاع فلسطین هستند و خواستار یک زندگی مسالمت‌آمیز با مسلمانان هستند؛ اما صهیونیست‌ها از عقلانیتی برخوردار نیستند تا این موارد را مد نظر داشته باشند و تنها به کشتن و ویرانی فکر می‌کنند و بس.
در کجا، قانون اجازه می‌دهد بخاطر یک عملیات راکتی یک تشکل، آب و غذا و برق و تمام امکانات و مایحتاج یک شهر را قطع کرد؟!
همه دم از این می‌زنند که یک گروه تروریستی با حمایت ایران دست به عملیات نظامی و راکت‌پراکنی به شهر‌های اسرائیل می‌زند؛ اما کسی نمی‌گوید که حماس و مردم فلسطین چه می‌خواهند؟ و چرا کاسه‌ی صبر آنها لبریز می‌شود و دست به عملیاتی می‌زنند که نتیجه‌ای جز ویرانی شهر و از دست دادن جان و مال آنها در بر ندارد.
چه زمانی انسانها به این نتیجه می‌رسند که مرگ تدریجی با مرگ آنی، برایشان تفاوتی ندارد؟
روان‌شناسان می‌گویند اگر کسی تحت فشار روحی اقدام به حرکت غیر انسانی نماید، نباید مجازات سنگین برایش در نظر گرفت، بلکه باید ریشه‌یابی این عمل مورد توجه قرار گیرد. حال در این جنگ چندروزه‌ی حماس و اسرائیل چرا هیچکس انگیزه و فشار روحی مردم غزه را در این چندین سال محاصره و محرومیت، مورد بررسی و امعان نظر قرار نداده است؟
هیچ انسانی چه مسلمان و چه غیر مسلمان کشتن انسانهای بیگناه را تایید نمی‌کند؛ اما بی‌عدالتی و تبعیض، گاهی بحرانی را بوجود می‌آورد که قابل جبران نیست. لذا بر انسانهای آگاه و آزادیخواه واجب است که همواره قبل از تقبیح یک واقعه و یک جریان، در پی تشریح و توضیح علت‌العلل آن باشند.
نظرات