مدتی قبل فصلنامه «مدرسه»، از جمله معدود نشریههای نظری و روشنفکری ایران توقیف شد. صاحب امتیاز این نشریه حسین خسروشاهی و سردبیر آن جلال توکلیان بود. این فصلنامه که توانسته بود پلی میان پژوهشگران برجسته ایرانی در ایران و غرب برقرار کند، به اتهام ترویج الحاد لغو امتیاز شد. دویچهوله مصاحبهای رضا خجسته رحیمی، دبیر هیئت تحریریه «مدرسه» ترتیب داده بود که توجه شما را به آن جلب مینمائیم.
عبدالعزیز مولودی
این روزها که کم کم تب انتخابات جامعه ما را دربر میگیرد، دوستان و آنها که با این پدیده سیاسی در جامعه ایرانی مخصوصا در میان کردها مواجه میشوند و دغدغه این را دارند که فعالانه در سرنوشت سیاسی جامعه حضور مؤثر داشته باشند، در مورد انتخابات سؤالاتی را مطرح میکنند. در این یادداشت سعی میکنم با توجه به شرایط سیاسی کشور و منطقه به بحث از این موضوع بپردازم.
ریچارد روتی وقتی گفته بود که در دوران قرون وسطی خدا، خدا بود. آنگاه در دوران روشنفکری و مدرنیسم عقل، خدا شد و امروزه، یعنی در دوران پست مدرنیسم، هیچ خدایی وجود ندارد. این سخن، بهره بزرگی از حقیقت دارد. بُت عقل یا خدای عقل امروز شکسته است و واژه عزیز خرد که روزی فاخرترین و مقدسترین واژهها بود، امروز جز معنایی مشکوک و مبهم و فروتن افاده نمیکند. عقل ارسطویی، عقل دکارتی، عقل کانتی، عقل هگلی، عقل دینی، عقل تاریخی، عقل دیالکتیکی، عقل نظری، عقل عملی و ...
مفتی: شیخ علی محمد صفتی
ترجمه از:سرویس دین و دعوت
من دوست دارم وارد بهشت شوم، دوست دارم با نفس مبارزه کنم، دوست دارم، هر روز دست مادرم را ببوسم، دوست دارم، از وسوسههای شیطان دور باشم، دوست دارم، خداوند در روز قیامت مرا بهعنوان بندهای ربّانی بپذیرد(ان شاء الله) دوست دارم که برادرانم را دوست داشته باشم و ایمانم همیشه در بالاترین درجه باشد، برای این مقصود باید چه کار کنم؟
تکاپوی دانشجویان دانشگاههای کشور در قالب جنبش دانشجویی علیرغم وجود شرایط بسته و نامساعدی که در حال حاضر فضای مدنی کشور را دربرگرفته است، ادامه دارد. از تفاوتهای اساسی جنبش دانشجویی با سایر جنبشهای اجتماعی، خصلت پیشتازی و رادیکال بودن آن است. اگر برخی از جنبشهای موجود کشور به دلیل حاکم شدن جو سرکوب تا حدودی خود را با وضعیت موجود تطبیق دادهاند، دانشجویان نه تنها همواره از هر فضای کوچکی که وجود داشته استفاده کردهاند بلکه به فضاسازی نیز پرداختهاند.
نوشتهی: دکتر شریعتی
راوی: سهیلا راد
به نام آن ذات بیمانندی که مهر را در گلشن حقایق پرورش میدهد.
ایام، ایام حج است و موسم، موسم ذبح اسماعیل
ای حاج! اسماعیل تو کیست؟ چیست؟
نیازی نیست؟ کسی بداند، باید خود بدانی و خدایت
، اسماعیل تو ممکن است فرزندت نباشد، تنها پسرت نباشد، زنت، شویت، شغلت، شهرتت، شهوتت، قدرتت، موقعیتت، مقامت.....
اشاره: متن زیر با عنوان، «تربیت مذهبی فرزندان» بازنوشت سخنرانی دکتر عبدالکریم سروش تحت عنوان « تربیت مذهبی فرزندان» میباشد که با اندکی تلخیص، از روی نوار کاست پیاده شده است.
امید صالحی- کارشناس ارشد علوم قرآن از پاوه
همانطور که مبرهن است باری تعالی برای زدودن غبار جهل و نادانی از فطرت پاک انسانی، رسولانی فرستاد تا در راستای بیدار کردن چنین فطرتی دست همت به کمر گمارند. رابطه و پیوند عاشقانهای که بین انسان و خدا حکمفرماست؛ مستلزم فرستادن اشخاصی به عنوان رسول است که تیسر و آسانگیری را بر تعسر و سختگیری ترجیح دهند. شکی نیست که فرستادگان آستان ملکوت در قالب ادیانی اسمانی همچون یهودیت، مسیحیت و اسلام، اساس و بیس کار خود را بر گفتمان، مصالحه و توجیه علمی و منطقی قرار دادهاند و خشونت (ترور) و ارهاب در چنین گستره فکری محلی را از اعراب دارا نبوده است. آیا با وجود چنین تفکری نمیبایست انتظار داشته باشیم که ارتباط عابد و معبود در قالب زمزمه کردن الفبای عشق باشد که:
ولی یوسفی _ کرمانشاه
وما ارسلنا من رسول الا بلسان قومه لیبین لهم.[1]
الهی، یکتای بیهمتایی و قیوم و توانایی. برهمه چیز آگاهی و در همه حال بینایی، از عیب مصفایی، از شکر مبرایی، اصل هر دوایی، جان داروی دلهایی، مسندنشین استغنایی، به تو زیبد ملک خدایی. الهی؛ در جلال رحمانی و درجمال سبحانی، نه محتاج مکانی و نه آرزومند زمانی، نه کس به تو ماند و نه تو به کس مانی، پیداست که در میان جانی، بلکه جان زنده به چیزی است که تو آنی.[2]
" مسجد و مدرنیته، مروری تحلیلی- جامعهشناختی بر گفتمانهای مسجد در ایران معاصر" عنوان یکی دیگر از نشستهای گروه علمی- تخصصی جامعهشناسی دین انجمن جامعهشناسی ایران در سال جاری بود که در آن، دکتر نعمت الله فاضلی عضو هیأت علمی گروه مطالعات فرهنگی دانشگاه علامه طباطبایی به سخنرانی پرداخت.
او در ابتدا توضیح داد که مقالهای که ارائه میدهد، بخشی از پژوهش بزرگتری است که برای سازمان تبلیغات اسلامی انجام شده است و طی آن، به این موضوع خواهد پرداخت که ما مسجد را چگونه فهمیدهایم و فهم ما از مسجد چه نسبتی با شرایط سیاسی، اجتماعی و فرهنگی معاصر دارد. به بیان دیگر، چه نسبتی میان فرآیند مدرنیته و پدیده مسجد وجود دارد.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل