عبدالعزیز مولودی
یکی از خوانندگان یادداشت"دولت دینی و مشکلات آن"در کامنت محبتآمیزی به نوشته من انتقاداتی داشتند که توضیح مختصری درباره آن میدهم با این امید که زمینه بحث بیشتر را فراهم کند. در ابتدا باید گفت که مسئله قدرت و نقد آن ربطی به دولت جمهوری اسلامی یا جایی دیگر ندارد. نباید فراموش کرد که ذات قدرت سرکش است و در صورتی که مانع قانونی و محکمی در برابر آن وجود نداشته باشد، میل به تسخیر همه عرصهها دارد. این مسئله در سطح روابط فردی و اجتماعی قابل مشاهده و در رابطه با دولت بسیار آشکار است. از این نظر اگر من در اینجا و با توجه به تجربه ایران بعد از انقلاب، از آثار دولت دینی آنهم به اختصار طرح موضوع کردهام به دلیل همین شناختی است که از قدرت سیاسی دارم.
نویسنده: دکتر یوسف قرضاوی
مترجم: محسن نیکخواه
قصد دارم نکته مهمی را توضیح دهم که اکثراً در ذهن بسیاری از مردم ـ به خصوص مسلمانان ـ دارای ابهام و پیچیدگی است. اسرائیل هم از این موضوع برای جلب افکار عمومی جهانیان ـ به ویژه افکار عمومی غرب ـ استفاده میکند.
بیان این امر چون با علل درگیری ما با یهودیها و با ماهیت واقعی آن نبرد پیوند اساسی دارد، ضروری است. باید روشن شود که چه اسبابی باعث شعلهور شدن آتش نبرد میان ما و یهودیها در فلسطین ـ قبل از روی کار آمدن دولت اسرائیل در سال 1948 و بعد از آن ـ شده است.
نوشته: محمّد قطب
مترجم: محسن نیکخواه
هنر .... اسلامی؟!
مگر اسلام هم با هنر پیوندی دارد؟
مگر غیر از این است که اسلام دین است و هنر، هنر؟ پس چه رابطهای میان این دو برقرار است؟ حتی اگر رابطهای هم باشد رابطهی نفرت و دشمنی است! چرا که ادیان در جستجوی «حقیقت»اند و هنر در پی «زیبایی» است و حقیقتی که مقید به حقیقت بودن است با زیبایی که مقید به چیزی نیست و رَسته و سرگشته در عالم پندار شناور است، تفاوت دارد.
سیدمصطفی محمودیان_ مهاباد
-3-2-آرایش با خالکوبی
خالکوبی یا وشم عادتی است که از دیرباز وجود داشته و در عصر حاضر هم جمع زیادی به ویژه از قشر جوان مرتکب آن میشوند. خالکوبی از نظر محل ممکن است بر هر جای بدن مخصوصاً بر صورت، سینه، پشت، دست و بازو و حتی بر ران و ساقها انجام داده شود. از نظر کیفیت و کمیت از یک خال ساده گرفته که غالباً دختران در لب، گونه، چانه و یا گردن خود ایجاد میکنند تا تصویر حیوان یا انسانی و یا نوشتن شعر یا پندی و امثال اینها، بسته به علاقه و سلیقهی افراد وجود دارد.
عبدالعزیز مولودی
اگر نظریه سیاسی توماسهابز بر پایه نوعی نگرش بدبینانه به ذات انسان قرار داشت، در مقابل آن نظریه سیاسی جان لاک(1632-1704م) ، فیلسوف انگلیسی بر پایه خوشبینی نسبت به ذات انسان استوار شده است. شهرت فلسفه سیاسی لاک، بیشتر مدیون دومین رساله از «دو رساله در باب حکومت» اوست. فصل دوم آن با این اعلام شروع می شود که :"همه ما [انسانها] به طور طبیعی در یک وضع آزادی کامل قرار داریم. مردم، آزادی کامل دارند تا در حدود قانون طبیعی، هرعملی که می خواهند انجام دهند و با شخص خود و دارایی خود هرچه می خواهند بکنند بی آنکه از کسی اجازه بگیرند یا تابع اراده شخص دیگری باشند". لاک معتقد است که قانون طبیعی از اراده الهی نشأت گرفته و عقل بشر قادر به پی بردن به آن است. هر فردی مسئولیت دارد قانون طبیعی را که انسانها را به هم متصل کرده و هدف از آن، حفظ صلح و آرامش و جلوگیری از آسیب رساندن به یکدیگر است، وضع نماید؛ اما وقتی افراد در انجام این کار کوتاهی کنند، حکومت مدنی به وجود می آید یعنی انسانها میان خود قراردادی را برای ایجاد یک جامعه سیاسی که حامی و حافظ قانون طبیعی و حقوق طبیعی حیات، آزادی و نوعی مالکیت است، منعقد می نمایند. حال اگر فرمانروای این جامعه، حقوق افراد را نادیده بگیرد یا بکوشد قدرت مطلقهای به دست آورد، در این صورت، مردم حق برکنار کردن او را دارند. بنابراین مهمترین دیدگاههای لاک در حوزه سیاسی و مدنی که باهابز، فیلسوف سیاسی محافظهکاری متفاوت است را میتوان در چند مورد زیر برشمرد.
برادران و خواهران ایمانی قبل از هر چیز سلام خالصانه و صــمـیـمـانـهی خـود را بـه شـمـا تقـدیـم میداریـم. این بار میخواهیم مقداری در رابطه با تکبّر که یکی از خطرناکترین امراض قلب و یکی از هموارترین راههای نفوذ شیطان است با شما سخن بگوییم. آیادوست دارید حقیقت تکبّر، علائم و نشانههای آن، عوامل پیدایش، عواقب بد تکبّر و در نهایت راهچاره و دوای این صفت زشت را بدانید؟
نویسنده: ربیع عدالباقی
ترجمه: نیکبخت سلیمی
منبع: اخوان آنلاین-زادالداعیة
کار انسان شگفتانگیز است از یک طرف شهوات و خواستههای درون و از سویی دیگر دنیا، فریبندگی و زینتها. جملات و سرگرمیهایش او را بطرف خود میکشند. در این حال با دو نفس درگیر است: نفس اماره که او را به بدی امر میکند و از راه خدا و خیر دور و در گناه و معصیت غوطهور میسازد. از سوی دیگر نفس لوامه؛ هرگاه انسان خواست کاری بکند یا تصمیم به انجام گناهی گرفت. نفس ملامتگر او را سرزنش میکند و جلویش را میگیرد تا برگردد، توبه کند و به سوی جاده درستی قدم نهد.
هدی صابر*
تصور میکنم که در این سه و یا چهار ساله اخیر وارد دوران جدیدی شدهایم که کسی کمتر به آن عنایت میکند زیرا میبینیم افراد به همان روشهای سنّتی میخواهند مسایل را حل کنند. این دوران را به این اعتبار دوران نو مینامیم که پس از دورهای از تاریخ ایران که به دوره اصلاحات موسوم بود قرار دارد. زیرا دوره اصلاحات با بنبستهای جدی مواجه شد. بنبستهایی که صرفاً به دلیل حضور راست سرکوبگر نیست.
وجود جنبشهای اجتماعی و احزاب سیاسی به عنوان بخشی از زندگی اجتماعی و سیاسی جوامع در دوران مدرن به امری کم و بیش عادی تبدیل شده اند و تقریباً همه جوامع به گونهای با این پدیدهها روبه رو هستند. جنبش اجتماعی و حزب سیاسی از گونههای مختلف رفتارهای جمعی هستند. رفتار جمعی پاسخ عدهای از مردم به یک وضعیت یا مسأله خاص است. این رفتارها در جامعه به شکلهای گوناگونی تجلی مییابد که جنبش اجتماعی و حزب سیاسی از جمله آنها هستند.
مهدی پاکنهاد
«نام» جلوهای از حقیقت است. میتوان با اشاره به یک نام، به حقیقتی در فراسوی آن نظر داشت
گزینش یک «اسم»، بیانگر بسیاری از خواستههاست که گزینشگر، در انتخابش، آنها را ملاک و منظور داشته است. نمونه آشکار این مسئله را در انتخاب نام کودکمان تجربه میکنیم. نام کودک ما، تبلور و فشرده تمامی آرزوهایی است که ما ـ والدین این کودک ـ برایش میخواهیم. نام، دلالت است. حضور انسان در میانه اشیا، فیالواقع حضور در میانه نامهاست. نسبت میان انسان و شیء، بر پایه دلالت نامی است که انسان بر شیء مینهد. بنابراین اشیا، نظامی از ارجاعات هستی شناختی ما را تشکیل میدهند. اشیا، آن چیزی هستند که ما میخواهیم و خواسته ما، آن چیزی است که ما مینامیم.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل