سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

برای تو ای نفس...
این چند خط را می‌نویسم...
چقدر زجرم دادی...
چقدر من را اندوهگین و پریشان و زندگی‌ام را سخت کردی...
ای نفس اخر تا کی ای نفس...
من را با گناه هلاک می کنی و با اشتباه خسته...
آیا از دنیا و زینت‌هایش سیر نمی‌شوی و دست بر نمی‌داری...
من را با دنیا و زینت‌هایش رها نکن، زیرا روزی از این دنیا سفر خواهی کرد...

عبدالکریم عزیززاده‌
« اَقِمِ الصَلاة لِذِکْری »

خواهرم! برادرم! سلام و درود بر شما باد: شهد شیرین مناجات گوارا باد.
در هفته‌ی گذشته به این مطلب اشاره گردید که انسان ترکیبی از جسم و روح است و همانطور که جسم احتیاج به غذا دارد، روح آدمی نیز باید تغذیه شود، ممکن است این سؤال مطرح گردد که نوع غذا، میزان و دفعات تکرار آن چگونه باید باشد؟ آیا در تعیین مقدار آن و زمان مصرفش انسان اختیاری دارد یا نه؟

از نظر تئوری، سیاست دانشی است که اهمیت و منزلت خاص خود را دارد. و از نظر عملی شغل و حرفه‌ای است که به سبب دخالت در اداره‌ی هر چه بهتر امور مردم از ارزش و منفعت والایی برخوردار است.

محمد مجتهد شبستری

به نظرم رسیده با توجه به بحث‌هایی که به انگیزه‌های مختلف حول مباحثی که در شش ماه گذشته مطرح ‏کردم و ملخص آن در مقاله "قرائت نبوی از جهان" منتشر شد باید توضیحاتی بدهم زیرا آن مباحث تا آن حدی ‏که من تعقیب کردم نشان می‌داد که برخی بحث‌ها با یکدیگر خلط شده‌اند و برای برخی از خوانندگان و کسانی ‏که از این بحث‌ها مطلع شده‌اند، هنوز کاملاً روشن نیست که نویسنده مقاله "قرائت نبوی از جهان" چه می‌خواهد بگوید. موضوع این سری از درس ـ گفتارها عبارت است از "کلام خدا و کلام انسان". من با این عنوان ‏درباره انواع و اقسام کلام خدا و انواع و اقسام کلام انسان و ارتباط‌هایی که میان آنان ممکن است وجود داشته ‏باشد در آینده سخن خواهم گفت و مطرح خواهم کرد که به چه شکلی امکان دارد انسان کلام خدا را بشنود؟ ‏نهایتاً ادعا این است که انسان‌های عادی کلام خدارا از طریق کلام انسان می‌توانند بشنوند. کلام خدا را آن‌‏گونه که کلام خداست تنها انسان‌های ویژه‌ای مانند انبیاء و اولیاء، انسان‌های معنوی برجسته می‌توانند ‏بشنوند. اما همگان کلام خدا را مستقیماً نمی‌شنوند. چون کلام خدا از جنس الفاظ و جملات و مفاهیم نیست. ‏

سرویس دین و دعوت پایگاه‌ اطلاع‌رسانی اصلاح

اثبات رسالت پیامبر اسلام(ص):
هم‌چنان‌که دانستیم خداوند کاروان پیامبران- سلام خداوند بر آن‌ها باد- را جهت راهنمایی و هدایت بشر گسیل فرمود و این کاروان مقدس به خاتم‌شان محمد مصطفی(ص) ختم شد، در این قسمت به اذن خدا به اثبات رسالت پیامبر اسلام خواهیم پرداخت،
هرگاه با دلیل و برهان قاطعی بر ما ثابت شدکه انسانی فرستاده‌ی خدا است، واجب است به او ایمان آورده و از وی پیروی نماییم و به آن‌چه که بدان فرمان می‌دهد پایبند بوده و از آن‌چه که از آن نهی می‌نماید دوری گزینیم، چون در این صورت اطاعت از پیامبر به منزله‌ی اطاعت از خداوند است، من یطع الرسول فَقَدْ أطاعَ اللهَ،،،[1] یعنی: هر کس از پیامبر اطاعت کند در حقیقت ا زخدا اطاعت کرده است،

نویسنده: دکترعبدالحمید البلالی_دعوتگر کویتی
برگردان با اندکی دخل و تصرف: انجمن قرآن اشنویه

قبل از این که روزی فرا رسد که در آن، ما را محاسبه مى‌کنند، ما خود در این دنیا به حساب و کتابها رسیدگی کنیم چون آن روز دیگر فرصت بازگشت نداریم.
بنا به فرموده‌ی خداوند در آن روز همه چیز آشکار مى‌شود و هیچ کاری پنهان نمى‌ماند.(18.الحاقه)
خواهر و برادر ایمانی؛ این برنامه به کارهایی تقسیم شده که باید در طول روز، هفته، ماه، سال و عمر انسان انجام شود، تا اگر خدا بخواهد موجب ورود ما به بهشت برین گردد. بیایید دست در دست هم پیمان ببندیم که خداوندا ما را یاری کن تا بهتر بتوانیم در مسیری که برای ما مشخص کرده‌ای، گام برداریم. خداوندا پشتیبان ما باش چرا که هر کس تو پشتیبانش باشی هرگز شکست نمى‌خورد.

نویسنده: رضا علیجانى
منبع: روزنامه‌ی شرق

گام‌هاى گذشته نو اندیشى مذهبى و ضرورت گامى فراپیش
نواندیشان مذهبى معاصر در طول تاریخ نه چندان طولانى‌شان در پیشبرد پارادایم فکرى و نظرى خود و تبیین نسبت نقادانه آن با دین رایج، کلاسیک و سنتى تاکنون قدم‌هایى برداشته‌اند که قدم‌هایى کیفى و جدى هم بوده است. برخى از نکاتى که در اینجا مطرح مى‌کنیم، گام‌هاى متوالى نواندیشى دینى بوده و بعضى نیز لایه‌هاى فکرى بوده که به طور همزمان با هم مطرح شده است. یک گام اصلى و اساسى که نواندیشان دینى امثال سیدجمال‌الدین اسدآبادى و دیگران برداشته‌اند این است که متن مقدس و مذهب را قابل فهم دانسته‌اند. آنها در مقابل مذهب سنتى و موروثى که صرفاً به صورت تقلید از گذشتگان به آیندگان مى‌رسد و متن مقدسش فقط براى ثواب خوانده مى‌شد، مى‌گفتند باید به متن بازگشت و آن‌را گشود و خواند. آنها متن را قابل خواندن و فهم کردن معرفى کردند. این گام اول نواندیشى دینى بود. سپس به تدریج نواندیشى دینى به این نقطه رسید که مذهب در خدمت انسان است نه انسان در خدمت مذهب. این امر از تئورى‌هاى بنیادى نواندیشى دینى بود. به تعبیر شریعتى «مذهب راه راست است نه هدف»، یا به تعبیر بازرگانى «من مى‌خواهم از طریق اسلام به ایران خدمت کنم ولى دیگران مىخواهند از طریق ایران به اسلام خدمت کنند.» بازرگان هم در مقابل نوعى مذهب هدفى جبهه مى‌گیرد. این هم یکى دیگر از پایه‌هاى بحث نواندیشى دینى بود یعنى ابتدا مذهب را قابل فهم دانستند و بعد از مذهب هدفى فاصله گرفتند.

تألیف: کردنژاد اسعدی

زبان، تنها وسیله اظهار خیال نیست، بلکه در نقش بستن خیال‌ها و تصورات در مغز انسان نیز نقش اساسی دارد. زبان پایه و اساس فرهنگ هر ملت است. با نابود شدن آن گویندگان آن زبان نیز ریشه‌کن خواهند شد.
حفاظت از اصالت زبان برای گویندگان آن زبان مایه‌ی بالندگی است. زبان، نگهدار تمدن و فرهنگ هر جامعه است. پس جامعه نیز باید در نگهداری زبان بکوشد.زبان ملی، مرزهای وسیعی را در بر می‌گیرد.زبان ملی به تک تک افراد تعلق دارد و آیینه‌ی ویژگیها و آداب و رسوم هر ملت است. هر انسان علاقه‌مندی می تواند با آموختن زبان هر ملت، از خصوصیات و آداب و رسوم آن ملت آگاه شود.

نوشته‌: سرویس دین و دعوت

آن‌که سرانجام، مرگ او را در زمینی مدفون کرده، خاک آرامگاه اوست و کرم‌ها مونس و همدم او و قبر مقر او، شکم زمین قرارگاه او و قیامت وعده‌گاه او، بهشت یا جهنم منزلگاه او خواهند بود، سزاوار است که نگاهی جدی به مرگ داشت و بسیار جدی برای آن آماده شد.
همانا که وقت کوچ کردن نزدیک است و از عمر جز اندکی نمانده و حال آن‌که مردم از آن غافلند. «اقترب للناس حسابهم و هم فی غفلة معرضون»
بدون شک آن‌که با تمام تلاش در تعقیب دنیا است و شهوات دنیا را به جان می‌طلبد، لاجرم قلبش از یاد مرگ غافل و عاجز خواهد بود.

عبدالکریم عزیززاده‌

« اَقِمِ الصَلاة لِذِکْری »
پس از اینکه اهمیت و جایگاه نماز را دانستیم لازم است برای اقامة هر چه صحیح‌تر آن تمام مقدمات را فراهم سازیم تا در نهایت بتوانیم نماز را به صحنة عمل و میدان زندگی کشانده و از منفعت و سودی که قرار است عائد بندگان شود، بهره‌مند گردیم.
انسان ترکیبی از روح و جسم است.
همانگونه که قرآن بیان می‌کند، انسان مخلوقی دو بُعدی است، ترکیبی از جسم و روح و ماده و معناست یعنی پس از اینکه خداوند ظاهر او را از گِل آفرید و آراسته نمود، در آن کالبد خشک و بی‌حرکت مخلوقی به نام روح دمید «فأذا سَوّیتُهُ و نَفَخْتُ فیه من روحی: آنگاه که او را آراسته و پیراسته کردیم، از روح متعلق به خود در آن دمیدیم» 29 حجر