اضطراب: اولین عامل اضطراب کمتر باعث اضطراب می‌شود و بیشتر باعث عصبانیت می‌شود.
قضاوت آدمها
1- قضاوت دیگران: دکتر استفان کاله نویسنده کتابهای موفقیت که کتاب هفت عادت مردان مؤثر یک قصه‌ای دارد که بسیار تکان‌دهنده و شنیدنی و پیام دارد. قصه آن این است که یک اتوبوس درون شهری در حرکت است و از ایستگاههای قبلی مسافر سوار داشت. در ایستگاه بعدی یک پدر با 10 بچه قد و نیم قد را سوار کرد. و آنها هم سروصدا و شلوغ می‌کردند. و باعث حرص خوردن مسافرین شد و یکسره قور قور می‌کردند. و یکدفعه یک نفر خبر فوت مادر این بچه‌‌ها را شنید و به اطلاع دیگران رساند. و مسافرین ناراحت تبدیل به انسانهای همدل و غمگین شدند.
این مقاله از پنج بخش اصلی تشکیل شده است
1- تولیدات فکری (نگاه عمومی)
عبدالکریم سروش یکی از مؤثرترین دین‌شناسان ایرانی پس از انقلاب اسلامی است. آرای او الگوی نوینی برای شناخت و درک دین عرضه کرده است. لذا، فارغ از داوری درباره‌ی صحت و سقم دیدگاه‌های این تفکر، آشنایی با نظرات او برای افراد نهادهایی که ارسال کننده‌ی پیام‌های دینی هستند، ضرورت دارد.
آثار سروش متعدد و متنوعند: درک بهتر این مجموعه‌ی گسترده از آرا و نظریات هنگامی میسر است که بتوانیم این نظریات را ذیل مدلی واحد گرد‌آوریم: مقاله‌ی حاضر کوششی است برای ارائه‌ی چنان مدلی.
«چگونه می‌توان وجدان کاری را در افراد برانگیخت؟»
از آنجا که موضوع بحث مربوط به «انسان» است، و آنهم موضوعی از « درونیّات» وی؛ و نیز از آنجا که در بینش اسلامی، انسان موجودی است دو بعدی، مرکّب از جسم و روح؛ هر بحثی بدون توجّه کامل به «انسان» و «دو بعدی بودن وی»، و جهاتی دیگر که مورد نیاز باشد؛ بحثی سطحی، و بدور از عمق، و بی‌صبغه‌ی علمی خواهد بود.
این بحث در سه فصل، عرضه می‌شود:
ترجمه: علیرضا رضوی درمیان
الحمدلله رب العالمین والصلاة و السلام علی قائد الغر المحجیلن، سیدنا محمدٍ و علی آله و صحبه وسلم، اما بعد...
جوانان در هر ملتی ستون و پایه هر حرکت و جنبش و رمز نیرومندی آن هستند؛ آنان نیرو و جوانمردی، حماسه برای کار و فعالیت، توانایی بذل تلاش و کوشش، عزم و اراده، میل به قربانی دادن را به وفور دارند. امت‌ها جز با این ویژگی‌ها پایدار نمی‌مانند و موانع و تنگناها را جز با این ویژگی نمی‌توانند پشت سر بگذرانند.
السلام علیکم و رحمه‌ی الله وبرکاته ابداً دائماً
برادران عزیز و باوفایم!
این رساله چهل سال قبل به صورت یک درس، در مسجد جامع اموی دمشق به اصرار علمای آنجا در میان تقریباً ده هزار نفر که حد اقل صد نفر از برجسته‌ترین علمای شام نیز در آن حضور داشت، ایراد گردید.
حقایق مطرح شده در رساله را "مؤلف" با احساس ژرفش درک نمود، گمان کرد که این حقایق در شرف تحقق است لذا با یقین قاطع در این رساله بشارتهای بزرگی داد، اما دو جنگ بزرگ جهانی و استبداد مطلقی که یک ربع قرن دوام یافت(1)سبب شد تا تحقق این حقایق چهل یا پنجاه سال به تأخیر انجامد.
عصری که در آن زندگی می‌نمائیم عصر انحطاط، سقوط ارزش‌های والای معنوی و اخلاقی، عصر زوال ایمان و معنویت، انهماک در ماده‌پرستی، دین‌گریزی و خدا فراموشی می‌باشد. تمدن جدید، تمدنی است که در بستر خطرناک مادیت و خداستیزی رشد نموده و لذا انسان در آغوش آن نمی‌تواند به طرزی صحیح و سالم پرورش یابد و مدارج ترقی و کمال را طی نماید. الکسیس کارل « Carrelalexis» در کتاب خود «انسان موجود ناشناخته» «Man the unknown» می‌نویسد:
صلاح‌الدین بهرامی
منابع شناختی انسان سنتی بسی فراتر و فراختر از منابع شناختی انسان مدرن بود. وی برای رمزگشایی هستی فقط عقل را کافی نمی‌دانست چه؛ اموری بود، که جز با سلوک فهمیدن آن ناممکن می‌نمود. از اینرو در رمزگشایی هستی از؛ وحی، الهام، جادو و اسطوره و.... نیز بهره می‌برد.
کارشناس مطالعات اجتماعی جمعیت هلال احمر اصفهان
مقدمه:
یکی از بزرگترین و در حین حال ضروری‌ترین نیازهای روانی بشر امروز، میل به داشتن ارتباط اجتماعی با دیگران است. از طریق چنین ارتباطی است که آدمی کلیه نیازهای فیزیولوژیک و روانی خود را برآورده می‌سازد.
انسان اولیه مجبور بود خود به تنهایی به شکار بپردازد؛ گرسنگی و تشنگی خود را بر طرف سازد و امنیت خود را تأمین کند. ولی به مرور زمان دریافت که با همکاری و ارتباط با دیگران بهتر می‌تواند از عهده حل و فصل مشکلات خود برآید.
نیاز، منشأ و سبب بسط وجودی انسان و به تبع آن بسط دنیا و ارتباطات وی می‌گردد، هرچه انسان بیشتر رشد می‌کند نیازهایش فراختر می‌شود، از خانواده می‌گذرد و به دوستان، مدرسه، زن، روابط کار و ... تعمیم می‌یابد و همراه این رفع نیاز است که در هستی «دیگری» شریک می‌شود. عظمت عشق در آن است که ما را در هستی مفهومی شریک می‌کند که بازخوردش به خود ماست و نهایتاً «خودشکوفایی» - که اعلی ترین نیازهاست – را در ما نمایان می‌سازد. نیاز را دانایی می‌آفریند و دانایی را نیاز؛ تعاملی که کل هستی را معنا می‌کند و عشق پل این دو بعد آنتولوژیک و اپیستمولوژیک آدمی است.
«و گاهی آدم پس از فرسنگ‌ها دویدن به نقطه‌ای می‌رسد که نوشته: نقطه شروع» تمام آنچه می‌گویم بی معناست، معنا در فراسوی کلمه در شیوه‌ای زیستن محصور است که کلمه تنها و تنها، راه رسیدن بدان است از اینرو ارتباط معنایی درواقع محصول تشابه سبک زندگی است نه طرز تفکر. کلمه؛ امکانی است برای نگریستن به «هستی»، این امکان نگریستن و به تعبیر دقیقتر «افق دید» آدمی است که معنا می‌زاید؛ یعنی بسته به منظر و افق دیدی که آدمی دارد، هستی دیگرگونه رخ می‌نماید.
لذا ایمان –فارغ از دینی و غیر دینی- منظری است که آدمی از آن به هستی می‌نگرد، از اینرو کل هستی آدمی را درگیر خود می‌کند و پایه‌های عقلانیتش را می‌سازد، چه؛ «ما هیچ؛ ما نگاه».
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل
