فعالان محیط‌زیست و كارشناسان محلی می‌گویند زنان زاگرس نقش برجسته‌ای در خاموش كردن آتش‌های چند سال گذشته داشته‌اند. داوطلبان اطفای حریق محلی معتقدند مهار آتش‌سوزی بندول بدون حضور زنان محلی امكان‌پذیر نبود. سخت‌ترین لحظات برای گزیزه، دیدن كوله‌برانی است كه برای خاموش كردن آتش آمده بودند مردانی كه در اوج فقر هستند اما نسبت به محیط‌زیست احساس مسوولیت می‌كنند.
قرآن‌سوزی و اهانت به مقدسات مسلمانان در طول تاریخ کم و بیش بوده و قرآن سوزی در سوئد تنها مورد نبوده و نخواهد بود. فارغ از مباحث حقوقی و چالش‌های میان آزادی و اهانت؛ محکومیت و عدم محکومیت این اقدامات، سخن من چیز دیگری است و می‌خواهم از زاویه‌ای دیگر به این موضوع بپردازم.
مسلمانان از ابتدای تاريخ اسلام به واسطه طرق موجود به دنبال ايجاد اوقاف برای صاحبان املاك يا ساير اموال بودند تا مسجد، مدرسه و تقريبا هرآنچه را كه می‌‌توانست سودی به جامعه برساند مورد حمايت قرار دهند. استدلال بنيادين آن بود كه خدمات عمومی كه بدين طريق ايجاد می‌‌شد برای فردی كه وقف كرده بود در اين جهان و جهان بعد تاييد و پاداش متتابع به همراه خواهد آورد. اوقاف در جوامع اسلامی نقشی برجسته‌تر و پيچيده تر از آنچه در نگاه اول ممكن است به نظر برسد داشته است.
همانگونه كه پيشتر اشاره شد، قصد ندارم كه تاريخی عمومی از دوران فاطميان و مماليك در تاريخ اسلامی مصر به دست دهم. در عوض نمايی كلی از هر دوره ارائه خواهم نمود و بعد جنبه‌های خاصی از آن را برجسته خواهم نمود تا غير ممكن بودن تلفيق اسلام و دولت را در عمل آشكار سازم. برای اين منظور بايد گفت كه اينگونه نيست كه در گذشته درباره [الگوی] تلفيقی ادعايی صورت نگرفته زيرا فاطميان آشكارا بر "حق الهی حكومت" تاكيد داشتند، اما اين بدان معنا نيست كه اين ادعا معتبر يا واقع گرايانه است.
هدف اصلی اين فصل آن است كه نشان دهد سكولاريسم – با اين تعريف: جدايی نهادی اسلام و دولت با وجود رابطه با سياست - درواقع با تواريخ جوامع (به صورت جمع) اسلامی بيشتر سازگاری دارد تا با مفهوم پسا استعماری دولتی اسلامی كه بتواند شريعت را از طريق قوه قهريه دولت تحميل نمايد.
بدون تردید در ذات دین، هیچ عنصر دینگریزانه وجود ندارد و تمام دستورات و اعتقادات دینی موافق فطرت و در راستای سعادت انسان‌ها می‌باشد. اگر انسان‌ها به دریافت معارف دینی نایل آیند، در هیچ رتبهای از دین نمیگریزند، بنابراین، پدیده‌ی دین‌گریزی به عنوان یك پدیده‌ی اجتماعی، عینی و رفتاری، معلول ماهیت و ذات خود دین نیست، بلكه علت و یا علل دین‌گریزی را در خارج از قلمرو دین و آموزههای دینی باید جستوجو كرد. عوامل متعددی در بروز دین‌گریزی نقش دارد که به دو دسته اساسی عوامل محیطی و عوامل درون‌فردی تقسیم می‌شوند.
چکیده: زن در جامعه‌ی اسلامی و در نتیجه‌ی تربیت و والای اسلام، ضمن بازیافتن مقام والای خویش در کانون گرم خانواده به تربیت و پرورش انسانهای صدیق و تلاشگر می‌پردازد و در حلول تاریخ و مرحله‌های مختلف با شایستگی، ارزش خویش را به اثبات رسانده و ثابت کرده است که هیچ چیز نمی‌تواند مانعی در برابر او باشد. زن دعوتگر مسلمان در حوزۀ آموزش و پرورش، نهال ایمان در دلهای گلهای آینده و جگرگوشه‌های امت است اسلامی که در آینده بار نهضت اسلامی بر دوش آنان خواهد بود، می‌کارد.(محمودنژاد، مجله اصلاح شماره 50 : 161) دین‌گریزی به مثابه یک آسیب اجتماعی با دیگر آسیبهای اجتماعی اهمیّت در خور توجه این آسیب و نقش ویژه‌ی آن در پدیداری دیگر آسیبهای اجتماعی را به اثبات می‌رساند؛ به گونه‌ای که فزونی و کاستی دین‌گریزی، افزایش و کاهش آسیبهای اجتماعی را در پی دارد. جامعه‌شناسان و روان‌شناسان دین را عامل مهمی در برقراری زندگی سالم اجتماعی می‌دانند.
محسن آزموده: عدالت چیست و چگونه محقق می‌شود؟ این پرسشی قدیمی و همچنان مساله‌برانگیز است كه قرن‌هاست ذهن فیلسوفان و متفكران را به خود مشغول داشته، از افلاطون كه چهار قرن پیش از میلاد كتاب جمهوری را در پاسخ به آن نوشت تا جان راولز كه در قرن بیستم میلادی كتاب‌های نظریه عدالت و عدالت به مثابه انصاف را نوشت. دقت بخشیدن به معانی مختلف مفاهیم و روشن كردن آنها، یكی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین كارها و وظایف فلسفه و فیلسوفان است و مصطفی ملكیان، متفكر ایرانی به راستی در این كار استاد. او در گفتار حاضر برای فهم معنای مفهوم بحث‌برانگیز عدالت به ویژه از منظر جان راولز، با نظم و انتظامی كه همیشه در او سراغ داریم، ابتدا معانی دو گانه مفهوم كلیدی حق را تفكیك می‌كند و سپس به پنج نظریه بزرگ عدالت می‌پردازد تا ضمن بحث از آنها ویژگی‌ها و اختصاصات بحث عدالت به مثابه انصاف راولز را توضیح دهد. گفتار حاضر مقدمه مفیدی برای ورود به اندیشه‌های جان راولز در باب عدالت است، فیلسوفی كه به باور بسیاری بزرگ‌ترین فیلسوف سیاسی سده بیستم میلادی است. این گفتار در چارچوب عصر دوشنبه‌های بخارا، با حضور علیرضا بهشتی، زهره حسین‌زادگان و علی دهباشی و با همكاری مجله بخارا، نشر ققنوس و موسسه فرزانه روز برگزار شده است.
شادروان حسین خاله، کولبر اهل یکی از روستاهای سردشت در استان آذربایجان غربی، در حین کار و پرت‌شدن از کوهستان دچار حادثه منجر به مرگ مغزی شد و به کما رفت. پس از انتقال آن مرحوم به بیمارستانی در ارومیه، خانواده با اهدای سه عضو او به بیماران نیازمند موافقت کردند تا به سه نفر جانی تازه ببخشد.
خانواده اولین كولبری كه اعضای بدنش به دلیل مرگ مغزی اهدا شد از آخرین ساعات حیاتش می‌گویند
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل