«و ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُمْ بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ»
به سبب آنچه دستهاى مردم فراهم آورده فساد در خشكى و دريا نمودار شده است تا [سزاى] بعضى از آنچه را كه كردهاند به آنان بچشاند باشد كه بازگردند (روم: ۴۱)
مدّتها ذهنم درگیر نکاتی بود که در آیهی ٤١ سورهی مبارکهی روم بیان شده است.
بعد از طلوع آفتاب بروز عید حج، حجّاج (حجکنندگان) به منی میرسند یکسر به نزد ستون عقبه میروند و هفت سنگ به آن میاندازند و هنگام سنگ انداختن به ستون عقبه رو به ستون عقبه مینمایند، دگر کسانی که هدی همراه دارند یا فدیه لازمشان است یا قربانی میکنند همه در منی گوشتی را کارد میدهند، دگر موی سر یا بعضی از آن میتراشند، آن وقت به مکّه میروند.
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل