سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

تاریخ گسترش اسلام در دیار هند به قرن نخست هجری برمی‌گردد؛ زمانی‌که حجّاج بن یوسف ثقفی لشکری را به فرماندهی برادر جوانش؛ محمّد بن قاسم ثقفی در سال ٩٣هجری به این منطقه گسیل داشت؛ در نهایت و پس از چند بار درگیری موفّق شد هندیها را شکست داده و پادشاه آنان که داهر نام داشت را به قتل برساند و ارتش هند را مغلوب کند.

منابع تاریخی بیانگر این است که مسلمانان، قبل از حجّاج ثقفی نیز نبردهایی را با هندیها داشته‌اند؛ برای مثال می‌توان به نبرد ملهب بن ابو صفره در سال ٤٤ هجری اشاره نمود

بحران کرونا زمانی در بیمارستان آغاز شد که من بسیار پرانرژی و مصمّم بودم.

با همکاری و موافقت رییس بیمارستان، ستاد بحران را تشکیل دادیم و بخشی مهمّ از فعّالیّت‌های ستاد بحران را هم به عهده گرفتم.

گفتم تا کرونا به خود بیاد باید زمینگیرش کنم.

حدود هشت تا ده روز بی‌وفقه در کنار همکاران و بیماران به‌صورت تمام‌وقت حاضر بودم، البتّه همزمان ارتباط تنگاتنگ با خیّرین منطقه را نیز آغاز و با همکاری و حمایتشان اقدامات مثبتی هم انجام دادیم.

تقریباً بعد از سپری شدن یک هفته، تب و سرفه کم‌کم میهمان‌ناخوانده‌ی من شدند.

در روز اول سال تحصيلى، خانم تامپسون معلّم كلاس پنجم دبستان وارد كلاس شد و پس از صحبت‌هاى اوليه، مطابق معمول به دانش آموزان گفت كه همه آن‌ها را به يک اندازه دوست دارد و فرقى بين آنها قائل نيست.

  تاریخچه مسجد بابُری

 ساخت مسجد بابری[1]

 بابری نام مسجدی در شهر آیودیا[2] در بخش فیض آباد بود که در ایالت اوتارپرادش[3]  هند (با بیش از ۳۱ میلیون مسلمان) در 100 کیلومتری شرق لکنهو برفراز تپه‌ای به‌نام «رام کوت[4] » به معنی «قلعه رام[5] » وجود داشت. این مسجد که در سال 935 ق (1527 میلادی) به دستور اولین شاه گورکانی هند، « ظهیرالدین محمد بابُر[6]» ( پنجمین پشت از نوادگان تیمور لنگ) و به دست «میرباقی[7] اصفهانی» اولین حاکم منصوب او در این منطقه بنا شده بود. گفته می‌شود میر باقی اصفهانی پس از تصرف بنایی از راهبان هندو نام آن را مسجد بابری نهاد اما تا پیش از دهه ۱۹۴۰ م این مسجد به نام «مسجد جنمستان[8] » به معنی «مسجد زادگاه» نامیده می‌شد

۱- بازنگری در نحوه‌ی ارتباطمان با خدا، خود و خانواده؛ 

۲- جهت استحکام ارتباط با خدا لازم است از طریق عبادات رابطه‌ی خود با خداوند متعال را به اوج خود برسانیم: مطالعه‌ی قرآن، انجام نماز جماعت به‌موقع در منزل همراه اعضای خانواده، دعا و راز و نیاز با خدا و...

۳- با همدیگر فیلمهای آموزنده نگاه کنیم و سپس درسهای گرفته شده از آن را با همدیگر بازگو نمایم: در طول شبانه‌روز بیشتر از یک ساعت و یا نهایتاً ٩٠ دقیقه فیلم نگاه نکنیم.

در هرعصر و زمانه‌ای، از آفرینش آدم تا امروز و تا روز رستاخیز خدای مهربان از راه‌های زیادی بندگان خود را هشدار و به برگشت به سوی خود ندا داده است.

متأسفانه مسئله جانگداز کشتار مسلمانان توسط هندوهای افراطی چند وقتی است که باز تکرار شده و روح هر مسلمانی را به درد آورده است. این موضوع مثل هر پدیده‏ی دیگری نیازمند موشکافی و آسیب شناسی می باشد. لذا در این مقاله در قمست اول هندوستان به طور کلی معرفی می‌شود و در قسمت دوم نیز به چند علت از این درگیریها  اشاره می‌کنیم و در پایان مقاله نیز نتیجه‌گیری نهایی ارائه می‌گردد. 

 الف) درباره هند

الف.١) جمعیت هند

هند با یک میلیارد و ٣٥٠ میلیون نفر، دومین کشور پرجمعیت جهان است. این کشور ٢٨ ایالت دارد و پایتخت آن دهلی نو (بیش از ۲۲میلیون نفر) می‌باشد.

١-ویروس کرونا و دیگر اسباب بيماريها از مقدرات الله متعال‌اند، خواسته‌ی شریعت در چنین حالاتی این است که از طریق لابراتوار‌ها تلاش نماییم تا دوای این امراض را پیدا کنیم، ملتهای عقب‌مانده از این بحران‌ها به خرافات تعبیر نموده و جاهلان را سرگرم می‌کنند، یا اینکه به وعظ و نصیحت اکتفا می‌نمایند، در حالی که باید تقدیر بيماری را به تقدیر معالجه و مداوا دفع نماییم.

٢-برای هیچ فقیه و شخصیت فرهنگی شایسته نیست که مقدرات الهی بر بندگان را به محض گمان و تخمین، تقسیم بندی نماید، و برخی را عذاب و برخی را امتحان و برخی را مجازات بداند؛ اما این مسئله به این معنی نیست

نامش منصور است و از اهالی تالش!

سابقه‌ی آشنایی‌مان بر می‌گردد به سال گذشته!

یكی از عزیزانم، همسرش، سفر ابدی اختیار كرده بود و با دو نفر از دوستانم قصد شركت در مجلس ترحیم و همدلی‌اش كردیم..

بعد از طی بیش از هزار كیلومتر و كلّی مصیبت بین راهی، حول و حوش ساعت ٤صبح به تالش رسیدیم! وی در این فاصله، آرام و قرار نداشت و مرتّب پیگیر حضورمان بود تا اینكه در دل شب، در منزل به روی مان گشود و با مهر بسیار خود و خانواده‌اش بالأخص مهربان زاده آقای دكتر، تا ابد، مدیونمان كرد...

چالش رقص و خنده‌ی پزشکان و پرستارانی که در خطّ مقدّم مبارزه با ویروس مخوف کرونا قرار دارند، نخستین بار از چین شروع شد. زمانی که در ایران هنوز خبری از همه‌گیری این بیماری نبود.

امّا در روزهای اخیر هر روز ویدئوهای بیشتری از رقص و حرکات موزون پرستاران و کادر درمانی بیمارستانهای کشور منتشر و شبکه‌های مجازی را پر می‌کند.

فرق ایران با چین این است که این کلیپ‌ها رسماً ممنوع بوده و مغایر شعائر و ایستارهای رسمی فرهنگی حاکم محسوب می‌شوند. هرچند بە نظر می‌رسد شرکت کنندگان در این آئین‌ها از تمهیدات بهداشتی ضدّ کرونایی نظیر ماسک و کلاه و عینک برای ناشناخته ماندن و در امان بودن از عواقب احتمالی بهره می‌جویند،