سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

هدف از جمع‌بندی نكات پایانی: 

در جریان تحقیق در زمینه‌ی مسائل تربیتی و روان‌شناسی كودك، صاحب‌نظران، اندیشمندان و مربیان به صورت مستقیم توصیه‌هایی را در رابطه با تربیت «كودك و نوجوان» اظهار داشته‌اند؛ جمع‌بندی آنها و لیست‌كردنشان كمك شایانی به والدین و مربیان می‌كند. می‌توان به جرأت گفت كه كلّ محور مطالب تربیتی و روان‌شناسی كودك، همین مجموعه مسائل است كه در كتاب‌های مختلف هركدام به شیوه‌ای و زبانی با ایدئولوژی‌های مختلف و باورهای متفاوت، طرح شده است.

تربیت و رعایت حجاب. 

قرآن، در سوره‌ی احزاب، سلسله قوانین خانوادگی و اجتماعی را مطرح می‌كند، كه ابتدا این قوانین و بحث تربیتی از خانواده پیامبر (ص) شروع می‌شود. در آیه‌ی 59 سوره‌ی احزاب، حكم به پوشش حجاب، ابتدا برای زنان و دختران پیامبر (ص) و بعد سایر زنان و دختران مورد خطاب قرآن می‌باشند.

چون مهد اوّلیه‌ی تربیت، خانه است، و والدین معمار تربیتی برای فرزندان می‌باشند. جای تردید نیست كه اصلاح و هدایت در مسیر درست، ابتدا باید از خانواده شروع شود. نكته‌ی محوری و اساسی كه در شكل‌گیری تربیت مؤثر است، و اثرات روانی مطلوبی به جا می‌گذارد، رعایت «عدالت» در بین فرزندان است. حال فرق نمی‌كند، عدالت در مسائل مادی باشد، یا در مسائل معنوی و عاطفی. چون عدالت در مسائل عاطفی در دوران كودكی برای فرزندان چشم‌گیرتر است.

تربیت و حقوق والدین

تربیت در درون خانه، اخلاق نیكو با والدین است. یكی از ثمرات تربیت صحیح قرآنی، حفظ حقوق والدین در چارچوب خانواده می‌باشد، ‌اثرات تربیت،‌ و عدم تربیت در مرحله‌ی اوّل متوجّه والدین می‌شود.

«وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَى وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِي عَامَيْنِ أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ * وَإِنْ جَاهَدَاكَ عَلَى أَنْ تُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا وَصَاحِبْهُمَا فِي الدُّنْيَا مَعْرُوفًا وَاتَّبِعْ سَبِيلَ مَنْ أَنَابَ إِلَيَّ ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ» لقمان/15ـ14

اخلاق

5ـ اخلاق، محور پنجم در تربيت قرآني

اخلاق از نظر لغوي

اخلاق، جمع خُلُق، به معني خوبي‌ها، طبيعت باطني، سرشت دروني است.

راغب اصفهاني خُلُق را اينگونه معني مي‌كند: «كلمه‌ي (خُلُق) چه با فتحه خاء خواند شود (خَلْق)، و چه با ضمّه خوانده شود (خُلْق) در اصل به يك معنا است. مانند شُرب، شَرب. اگر خَلْق استعمال شود، معناي صورت ظاهري، قيافه و هيأت، كه با چشم ديده مي‌شود را، مي‌رساند، و اگر كلمه‌ي خُلُق، استعمال شود،